اصفهان، به دلیل قرار گرفتن در ناحیه حاصلخیز و آبرفتی رودخانه زاینده رود، از دورترین زمان‌ها مسکونی بوده و به دلیل برخورداری از موقعیت جغرافیایی و شرایط ویژه آن در فلات مرکزی ایران، همواره مورد توجه حکومت‌های گوناگون قرار گرفته و بارها پایتخت بوده است.
قرن‌هاست که این شهر با عناوینی چون "نصف جهان"، "موزه همیشه زنده" و "دارالعلم" شناخته شده است؛ اصفهان از نظر سیاحت، جهانگردی و گردشگری از اهمیت بسزایی برخوردار است و به منزله یک شهر موزه بزرگ و مظهر فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی و نمادهای فراوانی دارد که در سراسر شهر نمایان است.
بی‌گمان گردشگری علمی و صنعتی در دنیای امروز واجد پیچیدگیها و سختی‌هایی شده که رسیدن به حد مطلوب نیازمند انجام تحقیقات علمی و دقیق است.
از سوی دیگر اصفهان اگر می‌خواهد جایگاه مطلوب خود را در زمینه گردشگری کسب کند، باید به دنبال رویکردهای آکادمیک برای بررسی وضع موجود گردشگری و نیز راه‌های رسیدن به وضع مطلوب باشد.
این مهم نیز دست یافتنی نیست اگر با یک تحقیق میدانی و پیمایشی حقیقی با کسب داده از خود گردشگران همراه نباشد.
کاری که دکتر دیبا زیرک‌باش در سال ۱۳۸۵ انجام داد، قدمی در راه رسیدن به این نقطه است.
وی با مراجعه به هتل‌ها و مراکز تفریحی و گردشگری شهر اصفهان و تهیه پرسشنامه‌های دقیق از گردشگران خارجی توانست یک نیمرخ از وضع موجود و راه های رسیدن به وضع مطلوب را ارزیابی و نشان دهد.
در کتاب حاضر، بازار گردشگری اصفهان به همراه تحلیل آماری داده‌های پژوهشی بررسی شده است.
مطالب کتاب با شناخت ویژگی‌های اصفهان آغاز شده و در ادامه نگارنده به معرفی مکان‌های تاریخی، موزه‌ها، باغ‌ها، فعالیت‌های میراث فرهنگی اصفهان و سایر امور پرداخته است. این فصول شامل ده‌ها جدول و نمودار برای بیان مطلب است.
کتاب "اصفهان و بازار گردشگری" تالیف دیبا زیرک‌باش و محمدعلی چلونگر به ویراستاری محمدرضا عسکرانی سال ۱۳۸۸ در نوبت نخست با شمارگان یکهزار نسخه در ۳۶۴ صفحه توسط انتشاران سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان به چاپ رسیده است.
