آرتین زهرابی؛ صدور حکم عضویت در هیئت مدیره باشگاه پرسپولیس برای بیژن ذوالفقارنسب در قیاس با تمام احکامی که در سال های گذشته صادر شده، چیز عجیبی نبود.
در نگاه نخست حتی می شد ادعا کرد ذوالفقارنسب بهترین انتخاب میان همان چند عضوی بود که از وزیر ورزش حکم گرفتند و عضو هیئت مدیره باشگاهی شدند که بلافاصله پس از انتخاب مدیرعامل و هئیت رئیسه، سرمربی اش استعفا داد و بازیکنانش اعتصاب کردند.
ذوالفقارنسب در کمترین زمان ممکن متوجه اشتباهش شد و مسیرش را تغییر داد؛ از سمتش استعفا کرد و عطای حضور در هیئت مدیره را بر لقایش بخشید. ذوالفقارنسب رفت تا پس از چند روز وزیر ورزش در واکنش به این اتفاق بگوید؛ «استعفای این عضو هیئت مدیره را به پولادگر معاون وزارت ورزش ارجاع داده ام»؛ چه واکنش درخشانی!
ذوالفقارنسب نیامده از پرسپولیس جدا شد اما در همین حضور کوتاه مدت نشان داد یک حکم ساده و دو خطی، نباید اعتبار سال ها حضور در فوتبال را مخدوش کند. در باشگاه پرسپولیس نمی شود عصا به دست راه رفت؛ اداره کردن چنین تیم هایی مرد میدان می خواهد و از همه مهمتر اینکه تکلیف همین مدیرعامل و اعضای هیئت مدیره هم مشخص نیست! چرا که وزیر ورزش گفته تا پایان سال باشگاه های استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی واگذار می شوند.
بر فرض صحت ادعای وزیر ورزش که همچنان درباره اش بحث های زیادی وجود دارد، با واگذاری باشگاه پرسپولیس از دولت به بخش خصوصی، اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل باشگاه عوض می شوند و ذوالفقارنسب به جای اینکه اسفندماه از سمتش کنار می رفت، بهمن ماه را برای این اتفاق انتخاب کرد!
