کودکان امروز توقعاتی بالایی دارند و گویی هیچ چیز خوشحال شان نمی کند، زندانی محبس های آپارتمان، تبلت و گوشی شده اند و کودکانی مجهز و مرفه اما غمگین هستند که  بی پناهیِ اجتماعی و آماج مخاطرات رنگارنگ تکنولوژیک بودن را هم باید به این موارد افزود.

کودکان در دنیایی بر خط به سر می برند، از دواندن انگشت ها بر صفحه کلید گوشی ساده رنگ و رو رفته و همرسانی پیامی یا گرفتن ارتباطی با دیگری تا گوشی های هوشمند لمسی و برقراری ارتباط های برخط (Online) و زنده (Live) که دیگر هیچ حریمی را به رسمیت نمی شناسند و بی پروا همه کنج  و کنارهای زندگی را می کاوَند و برآفتاب می افکنند.

ورود این امکان نوپدید (گوشی های هوشمند) همچون دیگر امکانات  ناشناخته دیگر به حضور غافلگیرانه مهمانی ناخوانده می ماند که در شبی زمستانی و در هنگامه برف و بوران به ناگاه دق الباب می کند، خواب شیرین اهل منزل را برمی آشوبد، تحفه ای با خود آورده است؛ شیئی  کوچک که فقط شیئی  کوچک و بی زبان نیست، بلکه زبانی پنهان و وسوسه انگیز دارد و تو را به ارتباط گرفتن با دیگران برمی انگیزد. 

"سلمان احمدوند " نویسنده و پژوهشگر اجتماعی در این خصوص به ایرنا گفت: ابزارهای نوین ارتباطی ، شمشیری دو لبه است و سودمندی آن در عین مصون ماندن از آسیب ها یا به حداقل رساندن آنها، مستلزم شناخت  و مهیا شدن برای میزبانی از آن است.

وی اظهار داشت: از این رو هرچه دیرتر به سروقت وجوه آسیب شناسانه این ابزارها برویم بر شمار قربانیان ناآگاه و گاه معصوم افزوده خواهد شد، قربانیانی که جامعه هدف آن از بزرگسالان تا جوانان و نوجوانان گسترده است.
احمدوند گفت: پیچیدگی های زندگی اجتماعی را در روزگار حاضر باید به رسمیت شناخت و برای شکافتن تار و پود آن سر از پای نشناخت و به موازات آن از پیچیدگی های شخصیت آدمی نیز هرگز نباید غافل ماند.

به گفته وی دنیای مجازی و ابزارهای ارتباطی نوین همچون گوشی های هوشمند ، معنایی تازه به جهان داده و در این میان ضرورت حیاتی مراقبت از خود و دیگران در مصاف تندباد بنیان کن تکنولوژی است که در جهان ما با هزار جلوه پدیدار شده و از طنازترین آن جلوه ها، گوشی هوشمند است؛ دلربایی  افسونگر که خود را به دستِ طفلان دبستانی هم رسانده است و دست و چشم و ذهن و زبان آنان را نیز در کار گرفته است.

کتابخوانی ؛ محافظی برای کودکان در دنیای مجازی

پژوهشگر مسایل اجتماعی ادامه داد: کودکان را باید با کتابخوانی از گزندهای بی شمار فضای مجازی ایمن نمود، هرچه آنان با کتاب انس و الفت بگیرند آسیب ها کاهش خواهد یافت و ظرفیت ها برای مقابله و رویارویی با مخاطرات، افزایش می باید.

وی اظهار داشت: پدر و مادر کتابخوان شوق کتابخوانی را در کودک بر می انگیرند و نهال همزیستی با کتاب را در باغ وجود او غرس می کنند؛ چندان عمیق که تا پایان زندگی پیوندشان با کتاب ناگسستنی است.
احمدوند ادامه داد: افرون بر این، بازی کردن با کودکان است که باید از سوی والدین مورد توجه قرار گیرد، شرط آن نیز اهتمام ایثارگرانه و مهربانانه پدر و مادر به صرف وقت کافی برای بازی کردن با کودک است.

به گفته وی هیچ رفتاری همچون بازی با کودک یا مدیریت بازی کودکانه در خانواده های دارای بیش از یک کودک، به رشد شخصیت، شکل گیری هویت اجتماعی و بلوغ عاطفی کودک یاری نمی رساند.

این جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی گفت: همچنین باید با یاددادن شیوه ها و رویه های استفاده هوشمند و بهینه از امکانات زندگی برخط که سبک غالب و جهان گیر زندگی در دنیای اینترنت است می توان از خطاها و خطرهای مواجهه با آن کاست و بر ظرفیت ها و مزیت های آن افزود.

کودکان امروز ، بالغ های فردا هستند که  بیم این می رود اگر بایسته های رفتاری واقعی را نیاموزند با ابزارهای قدرت مندی که در دست دارند به خود و جامعه پیرامون شان آسیب بزنند.

هر چند کودکانِ امروز  فرزندان فناوری هستند اما گرمای مناسبات حقیقی رونق بازار مَجاز را می شکند و چراغ امید به زندگی را در قلب ها  روشن می کند، همچنان که سرمای روابط انسانی و تاریکی چراغ رابطه ها حقیقت را به مسلخ مجاز می بَرد.پس هنوز هم می توان با مدد از  راهکارهایی جذاب کودکان را به عالم واقعی شان بازگرداند.