خبرگزاری فارس ـ اراک؛ در دی‌ماه همچنان اوضاع اراک بحرانی بود، انقلابیون برای همراه کردن مردم بیشتری با نهضت، مراسم ختم شهدا را در روستاها برگزار می‌کردند.

یکی از مهم‌ترین این روستاها سنجان بود، نزدیکی این روستا به شهر و حضور علمایی چون میرزاعلی هاشمی سنجانی و علی آل‌اسحاق باعث شد تا نقش عمده‌ای در تظاهرات شهر داشته باشند.

در داودآباد هم فعالیت حاج‌‎آقا طه مقدسی باعث شد تا این مردم روستا از قشرهای تأثیرگذار در جریانات انقلاب باشند.

پایگاه اهالی این روستا در شهر مسجد امام رضا(ع) بود، علاوه بر این حجت‌الاسلام حسین ملکا در خیرآباد و حاج‌آقای امیری و شیخ علی اشتری در آستانه فعالیت‌های مهمی را در آن روستاها داشتند، نیروهای طرفدار شاه وقتی متوجه این ظرفیت می‌شوند به سراغ بعضی از این روستاها می‌روند تا نیروهای چماق به دست را علیه انقلابیون ساماندهی کنند، به همین دلیل عملاً اراک و روستاهای اطراف آن به محل رویارویی انقلابیون و چماقداران تبدیل می‌شود.

در یکی از این وقایع مردم اراک در بازگشت از مراسم ختمی که برای شهدای انقلاب در روستای آستانه گرفته شده بود، مورد حمله چماقداران واقع شدند.

اعلام همبستگی

در این ایام اعلامیه‌هایی با امضاهای جامعه مسئول و متعهد شهرستان اراک، جامعه روحانیت شهرستان اراک و اطلاعیه گروه اقلیت مجلس شورای ملی در سطح شهر اراک توزیع شد،  در اعلامیه پیام جامعه مسئول و متعهد شهرستان اراک ۶۶ نفر امضاکنندگان زیر آن، با عموم طبقات مردم اعلام همبستگی کردند. در پیام جامعه روحانیت نیز تأکید شده بود که به دستور [امام] خمینی از کشتن مأموران انتظامی خودداری و به حقوق اقلیت‌های مذهبی هم هیچ‌گونه تجاوزی نشود.

در 16 دی‌ماه امام خمینی با صدور پیامی خطاب به ملت ایران تأکید کرد:« شجاعانه مبارزات خود را ادامه دهید که اگر لحظه‌ای غفلت کنید تمام خون‌هایی که در راه اسلام و آزادی داده‌اید هدر می‌رود و چنان ضربه‌ای به شما وارد می‌کنند که نفس‌هایتان قطع و فریادهای حقتان در گلو شکسته شود، این‌جانب روز دوشنبه نهم صفر 99   را برای شهدای مشهد و قزوین و کرمانشاه و سایر‏‎ ‎‏بلاد، روز عزای عمومی اعلام می‌کنم و از خداوند تعالی مسئلت می‌کنم که این روز را‏‎ ‎‏آخرین روز عزای ملت شریف قرار دهد.»با اعلام امام، روز 18 دی‌‌ماه شاهد تظاهرات عظیمی در سراسر کشور بود.

روزنامه کیهان گزارش داد: در تظاهرات آرام دیروز اراک، بیش از یک‌صد هزار زن و مرد شرکت داشتند. تظاهرکنندگان درحالی‌که علمای این شهر در پیشاپیش آن‌ها در حرکت بودند، عکس‌هایی از حضرت آیت‌الله‌العظمی خمینی در دست داشتند و شعارهایی علیه دولت بختیار می‌دادند، تظاهرات اراک بدون درگیری با مأمورین انتظامی با آرامش خاتمه یافت.

شادی مردم

تظاهرات روزهای دیگر ادامه پیدا کرد و اقشار بیشتری از مردم به انقلاب پیوستند: کارکنان کارخانه آلومینیوم‌سازی اراک که سومین هفته اعتصاب خود را پشت سر گذاشتند، از محل کارخانه در هفت کیلومتری اراک در مدرسه عالی علوم اجتماع کردند.

در این حال ده هزار نفر از مردم اراک نیز در محل این مدرسه حضور یافته بودند،نمایندگان استادان و دانشجویان درباره مبارزات مردم ایران سخنرانی کردند و یاد و خاطره شهدای دانشگاه‌های مشهد، پلی‌تکنیک و تربیت‌معلم گرامی داشته شد.

در پایان این اجتماع کارکنان کارخانه آلومینیوم‌سازی اراک در قطعنامه‌ای ضمن اعلام همبستگی خود با مبارزات ملت ایران، از مدیریت کارخانه و سازمان گسترش صنایع ایران خواستند بخشی از سهام این کارخانه را که در اختیار آمریکاییان است خریداری کند و به مردم واگذار کنند. 

با اعلام خبر خروج شاه از ایران در ۲۶ دی، همه شهرهای کشور غرق در شادی شد، مردم اراک در این روز ضمن برپایی تظاهراتی، ساختمان ساواک را به آتش کشیدند.

آنان پس از شنیدن خبر خروج شاه از کشور در میدان مجسمه اجتماع کردند تا پیکر شاه را پایین بکشند، این در حالی بود که برخی از روحانیون از مردم می‌خواستند تا متفرق شوند و در فرصت مناسب این کار را انجام دهند،از این هشدار علما لحظاتی نگذشته بود که کماندوها به مردم حمله کردند.

براثر تیراندازی مأموران ابوبکر پیروت، علی اسکندری و حجت‌الله رضایی به شهادت رسیدند، تعداد مجروحین این حادثه تا 28 نفر هم اعلام شد، علاوه بر این در حوادث تهران عباس موسوی و غلامعلی داودآبادی از انقلابیون اراکی شهید شدند.

مراسم یادبود این شهدا، با حضور گسترده مردم همراه بود، عزم مردم برای ریشه‌کنی حکومت طاغوت هرروز بیشتر می‌شد، حکومت فرودگاه‌ها را بست تا جلوی ورود امام خمینی به ایران را بگیرد.

در اعتراض به این اقدام مردم در مسجد حاج‌آقا صابر تحصن کردند،دولت بختیار بالاخره تسلیم شد، برای شرکت در مراسم استقبال از امام، شماری از انقلابیون راهی تهران شدند.

چند روز بعد هم دولت موقت کار خود را شروع کرد: در پی انتخاب مهندس مهدی بازرگان به‌عنوان نخست‌وزیری دولت موقت اسلامی، دیروز بیش از 40 هزار نفر از مردم اراک به پشتیبانی از وی دست به تظاهرات و راهپیمایی زدند. تظاهرکنندگان همچنین خواستار استعفای فوری دولت بختیار و نمایندگان اراک از مجلسین شدند.

وقتی عصر 22 بهمن پیروزی انقلاب اسلامی از رادیو اعلام شد، عده‌ای از فرماندهان عده‌ی از فرماندهان نظامی به مردم پیوستند و روی دوش مردم در خیابان‌ها گردانده شدند.

پیروزی نیروهای انقلابی در اراک قطعی شده بود؛ اما هنوز خطراتی امنیت شهر را تهدید می‌کرد، نیروهای چپ‌گرا و مجاهدین خلق قصد داشتند تا شهربانی و محل نگهداری سلاح را تسخیر کنند، این جریان به اطلاع حجت‌الاسلام میرجعفری رسید و سریعاً نامه‌ای به دفتر امام خمینی ارسال شد.

دفتر امام هم با ارسال تلگرافی از حاج‌آقای میرجعفری خواست تا خودش شخصاً شهربانی را تحویل بگیرد، نهایتاً نیروهای انتظامی بدون هیچ درگیری ساختمان شهربانی و ژاندارمری را تحویل دادند، به این ترتیب فصلی نو پیش روی مردم باز شد.

****************

گزارش از محمود خدابخشی

****************

انتهای پیام/