به گزارش ایرنا، رسول رُکنیزاده روز دوشنبه در جمع خبرنگاران افزود: نمیتوان گفت بودجههای پژوهشی در کشور کم است اما این بودجهها بهموقع و طبق برنامه ریزی تخصیص نمییابد.
وی اظهار داشت: بر اساس برنامه ششم توسعه مقرر بود بودجههای پژوهشی در کشور به ۳ درصد تولید ناخالص داخلی(GDP) برسد اما اکنون این رقم تنها حدود ۰.۴ درصد است اما همین مقدار نیز باید بهموقع و مستقل از سایر بودجهها تخصیص پیدا کند.
وی با تاکید براینکه دانشگاهها باید بتوانند بر روی بودجه پژوهشی خود برای اجرای طرحهایشان برنامهریزی کنند، تصریح کرد: در زمان حاضر امکان برنامهریزی بلندمدت وجود ندارد زیرا مسوولان دانشگاهها نمیدانند چقدر از این ارقام بدست آنها میرسد و این رویه مانند این است که در تاریکی راه برویم و فقط بتوانیم مسائل روزمره خود را حل کنیم.
رُکنیزاده ادامه داد: اگر بودجه پژوهشی که از ابتدا مشخص و در مجلس تصویب شده، در ابتدای سال تخصیص یابد، اقدامات بزرگی در بخش پژوهش و فناوری دانشگاهها انجام میشود.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه اصفهان با بیان اینکه رهبر انقلاب در باره بودجه پژوهشی دانشگاهها دستورهای مهمی دادند، پیشنهاد کرد که دولت در زمینه بودجه پژوهشی، سرمایهگذاری حرفهای کند و بعنوان مثال در یک دوره پنج ساله، بودجه پژوهشی دانشگاههای بزرگ و برتر بطورکامل و بهموقع پرداخت شود و پس از آن دانشگاهها با درآمدزایی از محل اجرای طرحهای پژوهشی خود، این سرمایهها را برگردانند.
وی با بیان اینکه دانشگاه اصفهان هماکنون بر روی تولید دانش فنی که ممکن است صنایع مختلف در آینده به آن نیاز داشته باشند، کار میکند، خاطرنشان کرد: در طرحی که تا پیش از دوران کرونا بخوبی پیش رفت حدود ۷۰ نفر عضو هیات علمی این دانشگاه وارد کار با فولاد مبارکه شدند و علاوه بر شناسایی مشکلات این واحد صنعتی، طرح هایی برای رفع آنها آماده کردند.
وی، یکی از سیاستهای کلان این دانشگاه در بخش پژوهش را سرمایهگذاری بر روی آزمایشگاههای تخصصی دانست و اظهار داشت: ایجاد ناحیه نوآوری و فناوری در دانشگاه و تقویت ارتباط با صنعت و جامعه نیز از دیگر راهبردهای بخش پژوهش و فناوری این مرکز علمی بود که از سال ۹۸ برای آن اقدام شد.
رُکنیزاده تصریح کرد: اصفهان دومین شهر دانشگاهی کشور است که مردم آن به توسعه علاقه زیادی دارند و دانشگاههای مستقر در این شهر در گذشته با هم ارتباط ضعیفی داشتند اما امروز با شبکهسازی و ایجاد کنسرسیومهای مشترک، توانمندیهای آنها برای اجرای طرحهای بزرگ و حل مسائل کلان کشور و استان در کنار هم قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه تاکنون ۲ تجربه موفق در این زمینه داشتهایم که در کشور بینظیر بوده است، ادامه داد: کنسرسیومی بین دانشگاههای اصفهان، صنعتی و علوم پزشکی برای آینده حوزه سلامت از ۲ سال گذشته شکل گرفته که بدنبال بومیسازی فناوریهای مورد نیاز در این بخش بوده و در زمان حاضر نیز ۳۰ طرح در این زمینه در حال اجراست.
معاون دانشگاه اصفهان به شکلگیری کنسرسیوم محیط زیست بین دانشگاهها و مراکز علمی و تحقیقاتی اصفهان از سال گذشته نیز اشاره و خاطرنشان کرد: امروز مهمترین چالشهای اصفهان خشک شدن زایندهرود، آلودگی هوا و فرونشست زمین در بخش محیط زیست است بنابراین کنسرسیوم مزبور بین ۱۲ مرکز برای ارائه راهکارهای عملیاتی و علمی در جهت رفع مشکلات مبتلابه ایجاد شده است.
وی با تاکید بر اینکه زایندهرود، محل تفریح مردم اصفهان نیست، تصریح کرد: خشک شدن زایندهرود فقط به معنی از بین رفتن کشاورزی نیست بلکه به معنی تبعات زیست محیطی خطرناک، فرونشست زمین و مسائل بسیار گسترده دیگر است که نه فقط اصفهان بلکه سایر استانها را هم دربرمیگیرد.
رُکنیزاده با بیان اینکه این کنسرسیوم دارای کمیتههای مختلف مانند آب، هوا، خاک، اقلیم و انرژیهای تجدیدپذیر است، افزود: تاکنون چند نشست تخصصی درباره این مسائل برگزار و کارهای تحقیقاتی زیادی مانند پایش آلایندهها انجام و راهکارهایی به حاکمیت برای رفع چالشهای موجود ارائه شده است.
وی درباره اینکه چقدر نتایج این تحقیقات مورد استفاده قرار میگیرد، توضیح داد: ما در این زمینه با ۲ موضوع اصلی یعنی حکمرانی و اقتصاد مواجهیم بطوریکه همراهی آنها با دانشگاهها کافی نبوده است.
این استاد دانشگاه، حکمرانی را به معنی مدیریت نهادی بین اجزای مختلف موجود در استان یا شهر دانست و گفت: حکمرانی خوب و اقتصاد سالم، ۲ بستر اصلی برای بالندگی نهاد علم در جامعه است.
وی، یکی دیگر از سیاستهای جدی دانشگاه اصفهان در بخش پژوهش را تسهیل آییننامهها خواند و افزود: هدف اصلی ما از پژوهش، اثربخشی و جامعه محور بودن آن است به همین دلیل هرچه طرحهای پژوهشی نقشآفرینی بالاتری داشته باشند بیشتر مورد حمایت قرار میگیرند.
رُکنیزاده، توجه به پژوهش و ارتقای اثربخشی علوم انسانی را یکی دیگر از راهبردهای اساسی دانشگاه اصفهان اعلام کرد و با بیان اینکه اثربخشی پژوهشهای این علوم در هدایت جامعه زیاد رشد نکرده است، گفت: شورای ارتقای علوم انسانی در این زمینه در دانشگاه تشکیل شده است و میکوشیم با برنامهریزی، پژوهش در این علوم به شکلی توسعه یابد که پیشران فناوریها و دوستدار فرهنگ و محیط زیست باشد.
وی در پاسخ به اینکه چرا آنطور که باید از نتایج پژوهشهای دانشگاهی برای رفع معضلات جامعه استفاده نمیشود، توضیح داد: این موضوع به "اعتماد به نهاد علم " برمی گردد بطوریکه هرچه نظام حکمرانی هماهنگ باشد و به نهاد علم اعتماد کند، اثربخشی و قدرت آن نیز بیشتر میشود که این اتفاق هنوز در کشورمان رُخ نداده است.
رُکنیزاده با تاکید بر اینکه حکمرانی، فقط دولت نیست بلکه نهادهای مختلف مانند خانواده و اداره های مختلف را نیز در برمی گیرد، ادامه داد: مشکل جدی این است که بخش اعظم مدیران و کارکنان این اداره ها، دانشآموختگان دانشگاه هستند که نتوانستند "حکمرانان دوستدار دانشگاه" تربیت کنند بنابراین ما "دولتهای دانشگاه دوست" نداریم.
وی خاطرنشان کرد: بعنوان مثال کنسرسیوم محیط زیست دانشگاهها و مراکز علمی اصفهان با سازمان محیط زیست قرارداد دارد اما بنظر میآید که هنوز این نهاد باور چندانی ندارد که دانشگاهها میتوانند کارهای بزرگی در این زمینه انجام دهند.
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه در حال نوشتن برنامههای اقدام عملیاتی بمنظور حل چالشهای زیست محیطی استان و ارائه آن به حکمرانی هستیم و امیدواریم تا سال آینده این کار انجام شود، گفت: با نهادهای مختلف مانند اتاق بازرگانی نیز تعامل داریم اما اینکه چرا همکاریها در حد مورد انتظار پیش نرفته است شاید بخشی از آن به صنایع وارداتی بازمیگردد که نیازی به پژوهش ندارند اما صنایعی که برای آینده خود در حال برنامهریزی هستند به دانشگاهها نیاز دارند و ما با برخی از آنها نیز تعامل خوبی داریم.
رُکنی زاده، قراردادهای پژوهشی دانشگاه اصفهان با صنایع بزرگ و کوچک و بخش خصوصی در سال جاری را حدود ۲۰ میلیارد تومان اعلام کرد.
معاون دانشگاه اصفهان با بیان اینکه امروز دانشگاههای کشور راهی جز نگاه به آینده ندارند، تاکید کرد: ما برای این کار به سرمایهگذاری در بخش های پژوهش و فناوری نیاز داریم زیرا علم جدید، محصول کارهای تحقیقی و آزمایشگاهی با میلیاردها دلار سرمایهگذاری بوده و در ذات خود نیز فناورانه است که تغییر در انسان و جهان به نفع بشر از اهداف آن بشمار میرود.
رُکنی زاده ادامه داد: برای احراز استقلال در بخش علم باید در آینده در ایجاد فناوریهای جدید نقش داشته باشیم و همراه آن فرهنگ خودآگاهی و اراده معطوف به دانایی نیز مورد نیاز ماست.
وی با اشاره به تاریخچه شکلگیری دانشگاهها و صنعت در کشور یادآور شد: دانشگاهها و بخش علمی قبل از انقلاب، نقشی در صنایع وارداتی نداشتند اما پس از انقلاب متوجه توسعه نیافتگی خود شدیم و دانشگاهها آرام آرام به سمت پژوهش حرکت کردند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه تولید مقالات علمی در کشور از دهه ۸۰ رونق گرفت، افزود: امروز بهترین مقالههای علمی توسط نُخبگان کشورمان و در برخی موارد بطور مشترک با دانشمندان کشورهای پیشرفته منتشر می شود.
به گزارش ایرنا، دانشگاه اصفهان بزرگترین دانشگاه جامع در مرکز ایران با ۶۶۰ عضو هیات علمی و حدود ۱۷ هزار دانشجو در ۷۱ رشته تحصیلی در مقطع کارشناسی، ۱۸۵ رشته کارشناسی ارشد و ۱۱۹ رشته دکتراست.