به گزارش همشهری آنلاین، رمان «دوردست» نوشته میثم نبی دارای نگاهی مستند و تاریخی است و نویسنده با پیوند میان اتفاقات گذشته و حالِ شخصیت ها، سه روایت در هم تنیده را به موازات هم پیش می برد. بخش هایی از رمان به فعالیت های دانشجویی دانشجویان دانشگاه تهران در دهه پنجاه می پردازد.
آنچه این رمان به تصویر می کشد، تصویری از «تنهایی انسان» است. روایت کسانی که به دلیل عدم انطباق و تن دادن به کلیشه های مرسوم جامعه همواره از سوی اجتماع به حاشیه رانده می شوند و در اقلیت اند. «دوردست» با دستمایه قرار دادن چنین مضمونی در بستر یک زندگی شهری تبعات این نوع انتخاب خودخواسته را روایت می کند. در چنین موقعیتی مواجهه شخصیت اصلی داستان با مفهوم «عشق» او را به واکاوی دوباره زندگی اش فرا می خواند: آیا به مدد عشق می توان زندگی پر ملال را تاب آورد؟
در بخشی از رمان می خوانیم:
«حتی اگر تمامی پیاده روهای شهر را هم در هوای برفی قدم می زد باز کافی اش نبود. زمان می خواست، زمانی بسیار طولانی. طولانی تر از هفته هایی که از این اتفاق گذشته بود. زمان بیشتر می خواست و خیابان های بیشتری برای قدم زدن و فکر کردن به او که بعد این همه سال دوباره برگشته بود تا خط و ربط این قصه ناتمام را تمام کند.»
میثم نبی کارشناس ادبیات نمایشی و کارشناس ارشد تهیه کنندگی است و به عنوان مدرس دانشگاه، تهیه کننده فیلم و رادیو مشغول به فعالیت است. از وی پیش از این نمایشنامه (روایت عقل سرخ)، مجموعه داستان (دنیا در آغوش من است) و رمان(آلما) (نامزد جایزه حبیب غنی پور) به انتشار رسیده است.
رمان «دوردست» سال ۹۸ پیش از انتشار به عنوان رمان شایسته تقدیر سومین جایزه ادبی بوشهر شناخته شد. رمان «دوردست» در ۲۲۳ صفحه زمستان امسال(۱۴۰۰) توسط نشر افراز روانه بازار نشر شده است.
