به گزارش ایسنا، کودک دیروز بزرگ شد و زمان ورود به دانشگاه رسیده است، در این میان شاید مهم‌ترین دلیل کشش جوانان به دانشگاه و کلاس‌های درس، گرفتن مدرک و پولدار شدن است، نه دستیابی به علایق خوش کودکی، دانشجویان از زمان ورود به دانشگاه به میزی فکر می‌کنند که قرار است بلافاصله پس از اخذ مدرک دانشگاهی، پشت آن بنشینند، البته پول‌ساز بودن هم برای آن‌ها مهم است.
تنها چیزی که بیشتر دانشجویان به آن توجه چندانی نمی‌کنند، کسب آموزش‌ها و مهارت‌های لازم است که بیش از هر مساله‌ای مهم تلقی می‌شود، زیرا ورود به بازار کار بعد از فارغ‌التحصیلی، کسب مهارت لازم در رشته تحصیلی است.
خبرنگار ایسنا به مناسبت پنجم اسفندماه روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی و نامگذاری آن در تقویم ملی به نام روز مهندس، به سراغ تعدادی از فارغ‌التحصیلان رشته‌های مختلف مهندسی رفته و مصاحبه‌ای با هر یک از آن‌ها انجام داده که با هم می‌خوانیم.
فرشته یکی از فارغ‌التحصیلان رشته معماری در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: مهندس شدن آرزوی دیرینه من بود، تا جایی که بعد از پذیرش در کنکور ۸۸، مهندسی معماری را انتخاب کردم، همان آرزویی که سال‌ها در ذهن داشتم محقق شد.
وی با اشاره به اینکه تصور من برای رشته معماری بعد از فارغ‌التحصیلی ورود سریع به بازار کار بود، گفت: متاسفانه فقط دو نفر از هم‌دانشکده‌ای‌ها در رشته خود و بقیه در رشته‌هایی به جز معماری مشغول به کار شدند، اما ملاک من تنها فعالیت در رشته موردعلاقه‌ام بود که همچنان بعد از گذشت سال‌ها، در حال آماده شدن برای آزمون نظام مهندسی هستم.
این فارغ‌التحصیل دانشگاهی بیان کرد: کسی که از ابتدا به رشته‌ای علاقه داشته و سال‌ها برای رسیدن به آن جنگیده، به راحتی نمی‌تواند شغلی به جز آن را بپذیرد، حتی فرصت‌های بسیار خوب شغلی برایم پیش آمد اما قبول نکردم و همچنان بر فعالیت در رشته مهندسی معماری پایبندم.
مرضیه، فارغ‌التحصیل رشته کامپیوتر در گفت‌وگو با ایسنا بیان کرد: سال ۹۰ در کنکور شرکت کردم و بعد از پذیرش، مجبور به انتخاب رشته در رشته‌های مهندسی کامپیوتر شدم، به طوری که چهار سال تحصیلی به سختی گذرانده شد.
وی گفت: اجبار درس خواندن در رشته‌ای که علاقه وجود ندارد بسیار دشوار است، شاید از ابتدا از هر کودکی که پرسیده می‌شد آرزوی معلمی، دکتر شدن یا مهندس شدن را داشت، اما بعد از گذراندن دوران مدرسه علاقه‌ام را در رشته عکاسی دیدم که با هربار گفتن، خانواده با تحصیل در این رشته مخالفت می‌کردند و فقط بر رشته مهندسی کامپیوتر تاکید داشتند.
این فارغ‌التحصیل کامپیوتر می‌گوید: به نظر من رشته‌های مهندسی فقط خوش‌نام هستند و بازار کار خوبی ندارند زیرا تجربه کاری در هر شغلی مهم است، البته بعد از فارغ‌التحصیلی با وجود علاقه نداشتن، بارها در آزمون استخدامی شرکت کردم و به دنبال کار در این رشته بودم، اما موفق نشدم و بعد از قانع کردن خانواده بعد از گذشت سال‌ها به رشته موردعلاقه‌ام روی آوردم.
وی ادامه داد: رشته‌ای که سال‌ها در انتظار آن بودم با تاخیر و کسب آموزش‌های لازم به آن رسیدم و اکنون با علاقه مشغول به هنر عکاسی هستم، هیچ‌موقع نباید خانواده‌ها مانع علاقه به رشته موردنظر فرزندان خود شوند و راهنمایی‌ها براساس علاقه صورت گیرد، زیرا اجبار در انتخاب رشته و ادامه تحصیل موفقیتی را برای فرزندان در آینده به دنبال نخواهد داشت.
امیرحسین فارغ‌التحصیل رشته شیلات می‌گوید: از ابتدا به رشته‌های فنی علاقه داشتم، اما در زمان انتخاب رشته تحصیلی با اصرار خانواده رشته علوم تجربی را انتخاب کردم و بعد از پایان پیش‌دانشگاهی در کنکور شرکت کردم، بعد از اعلام نتایج، رشته شیلات را با علاقه خاصی و با ذهنیت مهندس شدن انتخاب کردم.
وی بیان کرد: بعد از ورود به دانشگاه و اتمام دوران چهارساله، به دنبال کار بودم، قول‌هایی داده شد اما نتیجه‌ای نگرفتم، البته شرایط برای ادامه تحصیل را نداشتم، در ابتدا قبول کردم که به عنوان کارگر در شیلات کار کنم، اما کار زیاد با حقوق بسیار کم را پیشنهاد می‌دادند که ارزشی نداشت، حتی برای ایجاد شیلات با چند نفر از دوستانم اقدام کردم، اما رفت‌وآمد برای کارهای اداری و سنگ‌اندازی‌ها امانم را برید و به طور کامل ناامید و این فکر را از ذهنم بیرون کردم.
این فارغ‌التحصیل رشته شیلات ادامه داد: با خود فکر کردم که برای ادامه زندگی، نباید بیکار بمانم، یک سال کارگر باغ بودم، اما خسته شدم و همیشه به این فکر می‌کردم که نمی‌توانم تا آخر عمر کارگری کنم به امیدی درس خواندم، چند ماه در خشکشویی مشغول به کار شدم، به طوری که استاد کاری برای خود شدم و بعد از تحقیق تصمیم گرفتم با اجاره مغازه، این شغل را راه بیندازم، اما با توجه به هزینه بالای دستگاه‌ها و سرمایه کم، نتوانستم تصمیمم را نهایی کنم.
وی افزود: امیدم را از دست داده بودم و خسته به سمت خانه در حرکت بودم، ناگهان به تبلیغ تاکسی اینترنتی برخورد کردم، از ماشین پیاده شدم، شرایط را پرسیدم و بدون تردید همان‌جا ثبت‌نام کردم و مشغول به کار شدم.
این فارغ‌التحصیل گفت: از کار در رشته مهندسی شیلات به کار در اسنپ رسیدم و اکنون نزدیک به دو سال است که مشغول به کارم، در این سال‌ها تجربیات زیادی کسب کردم اما این عمر من بود که گذشت، عمری که به گذشته برنمی‌گردد تا رشته موردعلاقه‌ام را انتخاب کنم، شاید می‌توانستم شغلی برای خود راه بیندازم و حتی افراد بیکار را به کار می‌گرفتم، اما اکنون بازار کار آن حرفه بسیار اشباع شده است و افسوس گذشته چیزی را جبران نمی‌کند.
مهدخت فارغ‌التحصیل رشته مهندسی کشاورزی اظهار کرد: رشته‌ای که بعد از پذیرش در کنکور ۸۶ انتخاب کردم و به آن علاقه بسیاری داشتم مهندسی کشاورزی بود، رشته‌ای که برای آن برنامه‌ریزی کرده بودم تا جایی که می‌توانم در این رشته به تحصیل ادامه دهم.
وی افزود: خوشبختانه تا سال ۸۹ مقطع کارشناسی را با علاقه و پشتکاری که داشتم، تمام کردم و خود را برای آزمون کارشناسی ارشد آماده کردم، سال بعد در این آزمون پذیرفته شدم، اما در ابتدای راه مشکلی پیش آمد و به سختی این مقطع را به پایان رساندم.
این فارغ‌التحصیل دانشگاهی بیان کرد: همانند گذشته تمرکز کافی را نداشتم، البته موقعیت‌های کاری خوبی خارج از رشته دانشگاهی برایم پیش آمد اما قبول نکردم و ترجیح دادم در رشته خودم فعالیت کنم.
وی یادآوری کرد: زمانی که به دنبال کار بودم، متوجه شدم هیچ علمی ندارم و باید آموزش‌هایی را کسب کنم، بنابراین تصمیم گرفتم پیش از ورود به بازار کار، آموزش‌های مرتبط به رشته‌ام را فرا گیرم، هر نوع سختی را پشت سر گذاشتم و اکنون در رشته دانشگاهی خود مشغول به کار هستم، برای ورود به هر شغلی آموزش لازمه کار و شرط موفق شدن است، بنابراین نه تنها فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی، بلکه تمامی رشته‌ها آموزش را مدنظر قرار دهند تا بتوانند با تخصص کافی وارد بازار کار شوند، نمی‌توان تنها پشت میز نشستن را کار دانست.
تربیت نیروی انسانی متناسب با بازار کار فعلی یا آینده انجام شود
رسول عالیپور- دکترای مهندسی عمران گرایش ژئوتکنیک و عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد اظهار کرد: تعداد فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی زیاد نیست و باتوجه به مشکلات و نیازهای جامعه همچون ساخت مسکن نیازمند متخصصانی است.
وی افزود: در راستای توسعه و رشد اقتصادی نیازهای بسیاری وجود دارد که پیش‌زمینه آن تامین منابع انسانی و فارغ‌التحصیلان متبحری است که باید سرمایه‌گذاری‌ها در این راستا صورت گیرد.
عضو هیات علمی دانشگاه شهرکرد بیان کرد: خوشبختانه کشور در حال تربیت نیروی انسانی است اما آنچه مهم بوده سرمایه‌گذاری در بخش‌های مختلف شامل انتقال تکنولوژی و دانش است، از طرفی مشکل موجود نبود سرمایه‌گذاری برای انتقال تکنولوژی بوده نه تعداد فارغ‌التحصیلان، بنابراین لازم است تربیت نیروی انسانی متناسب با بازار کار فعلی یا آینده انجام شود.
کاهش آمار فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در رشته‌های مهندسی
افشین احمدی‌ندوشن- رئیس دانشکده فنی، مهندسی دانشگاه شهرکرد در گفت‌وگو با ایسنا گفت: طبق آمار، تعداد ورودی‌ها و فارغ‌التحصیلان سالانه دانشگاهی در رشته‌های مهندسی به دانشگاه شهرکرد تقریبا ثابت است، به طوری که سال تحصیلی گذشته تعداد فارغ‌التحصیلان کارشناسی در رشته‌های مهندسی مکانیک ۴۲ نفر، برق ۳۸ نفر، کامپیوتر ۱۷ نفر، مهندسی مواد ۵۸ نفر و عمران ۳۸ نفر بوده است.
وی گفت: بخش‌نامه‌ای از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به دانشگاه‌ها ارائه شده که سهمیه ورودی دانشجویان در رشته‌های مهندسی کاهش یابد که احتمالا از سال آینده این بخش‌نامه اجرایی و ظرفیت پذیرش دانشگاه‌ها در رشته‌های مهندسی کاهش یابد.
کبری مبینی- مدیر آموزش دانشگاه پیام‌نور چهارمحال و بختیاری در خصوص آمار فارغ‌التحصیلان رشته‌های مهندسی این دانشگاه، بیان کرد: طبق آمار ارائه شده، تعداد فارغ‌التحصیلان سالانه رشته‌های مهندسی در حال کاهش بوده است، به طوری که سال تحصیلی ۹۸ تعداد فارغ‌التحصیلان مهندسی ۱۰۸ نفر و در سال گذشته به ۶۹ نفر رسیده که این امر به معنای کاهش تقاضا در رشته‌های مهندسی بوده است.
وی گفت: بیشترین فارغ‌التحصیلان سال ۹۸ مربوط به رشته‌های مهندسی عمران و شهرسازی و در سال گذشته رشته مهندسی عمران بوده است.
ورود رشته‌های مهندسی به بازار کار نیازمند تخصص است
علی‌حسین نصیری- دکترای جامعه‌شناسی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: بیکاری فارغ‌التحصیلان ناشی از حجم یا تعداد بالای فارغ‌التحصیلان دانشگاهی نیست بلکه عوامل مختلفی در این راستا دخیل‌اند و تربیت نیروهای کار یکی از این عوامل بوده که متاسفانه تمرکز تربیت نیروی کار به بخش صنعت اختصاص یافته است.
وی دلیل دیگر بیکاری بالای فارغ‌التحصیلان را سرجای خود نبودن افراد تحصیل‌کرده دانست و افزود: باتوجه به شرایط موجود در جامعه ممکن است حتی حجم فارغ‌التحصیلان مهندسی نسبت به سایر رشته‌ها کمتر باشد، زیرا کشور در هر شرایطی نیاز به مهندسان متخصص و باتجربه دارد که افراد متخصص در جامعه بسیار کم هستند.
این جامعه‌شناس تاکید کرد: از طرفی آموزش‌های دانشگاهی متناسب با بازار کار نیست، زیرا فارغ‌التحصیلان دانش کافی را در دانشگاه فرا نگرفته و انتظار دارند جذب بازار کار شوند، در صورتی‌که فعالیت در هر رشته نیازمند تخصص است تا موفقیت حاصل شود، از طرفی بیکاری افراد فارغ‌التحصیل به خود و جامعه ضربه بزرگی وارد می‌کند که لازم است به سمت آموزش‌های پرکاربرد گام برداشت.
وی با بیان اینکه باید آموزش‌ها در جامعه اصلاح شود، تصریح کرد: باید به سمتی حرکت کنیم که ارائه آموزش‌های کاربردی از ابتدای دوران تحصیل در مراکز آموزشی صورت گیرد، بنابراین اگر نیاز جامعه براساس تخصص و توانایی افراد باشد، قطعا افراد آموزش‌های لازم را فرا می‌گیرند.
نصیری خاطرنشان کرد: لازم است آموزش‌ها در دانشگاه به سمت بازار کار و نیاز بازار پیش رود تا فارغ‌التحصیلان بتوانند در رشته خود به راحتی و طبق آموزش‌های کسب شده مشغول به کار شوند، از طرفی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ با گسترش یافتن دانشگاه‌ها، تقاضای رشته‌های مهندسی افزایش یافت.
وی تاکید کرد: در شرایط کنونی جامعه، اگر افراد در رشته‌های مهندسی تخصص و توانمندی لازم را داشته باشند بازار کار آن از بسیاری رشته‌ها بهتر خواهد بود، البته تقاضای این رشته‌ها به نوعی در حال کاهش است، از طرفی با وجود اینکه بازار کار رشته‌های مهندسی به فارغ‌التحصیلان باتجربه و متخصص نیاز دارد، اما متاسفانه این افراد در انتظار پشت میزنشینی هستند و کاری جز آن را ترجیح نمی‌دهند.
انتهای پیام
