به گزارش خبرگزاری فارس از سی‌سخت، آثار زلزله ۲۹ بهمن سال  ۹۹ هنوز در گوشه و کنار شهر سی سخت به مشاهده و احساس می‌شود.

زلزله ۲۹ بهمن سال ۹۹ باعث خسارات فراوانی به شهر سی سخت و روستاهای اطراف شد که هنوز بعد از گذشت یک سال از این زلزله در گوشه و کنار شهر سی‌سخت و از کوچه پس کوچه‌های شهر که گذر کنید گویا به تازگی زلزله آمده و شهر را ویران کرده است.

هنوز خانواده‌هایی هستند که در کانکس و چادر زندگی می کند ده‌ها خانواده در چادر و کانکس روزگار می‌گذرانند و بلاتکلیف بوده و از تسهیلات زلزله عقب مانده‌اند در این بین خانواده‌های بی‌سرپرستی هستند که درد و رنجشان دو چندان است.

در شهر که گذری کردیم نیروهای سپاه ناحیه دنا در حال بررسی وضعیت زلزله زدگان کانکس‌نشین هستند که به یکباره با صحنه ای دردناک روبه رو می‌شویم.

خانواده ای 4 نفره و بی‌سرپرست در کانکسی کنار جاده در زمینی پر از گل و لای بوده که کل وسایل زندگی آنها بر اثر بارش باران دچار آب گرفتگی شده است.

نیروهای سپاه بلافاصله به کمک آنها می روند و فرش و تمامی وسایلی که دچار آبگرفتگی شده را به بیرون انتقال می دهند و با هماهنگی با فرماندهی سپاه ناحیه دنا کانکسی دیگر را برای اسکان این خانواده بی‌سرپرست مستقر کردند. 

خبرنگار فارس علت اسکان خانواده بی سرپرست را جویا  شد که مادر خانواده گفت: خانه ۱۰۰ متری ما در کنار قلعه تاریخی قرار داشت که براثر زلزله تخریب شد و ما هم مثل بقیه مردم برای ساخت مجدد خانه اقدام به خاکبرداری کردیم که بلافاصله با واکنش تند میراث فرهنگی شهرستان دنا روبه رو شدیم و تهدید کردند که به هیچ عنوان حق ساخت و ساز در این ملک را ندارید و اگر هرگونه ساخت و سازی انجام دهید بلافاصله تخریب و جریمه خواهید شد که ما دست کشیدیم زیرا هیچ فریاد رسی نداشتیم و تا به امروز مجبوریم در کانکس و چادر زندگی کنیم. 

این مادر می گوید: خودم سرپرستی فرزندانم را بر عهده دارم و در این مدت تلخ‌ترین روزهای زندگی را سپری کردم زیرا ملک شخصی که می‌خواستم برای خودم و فرزندان سرپناهی درست کنم توسط میراث فرهنگی راکد مانده و اکنون دومین زمستان است که من و فرزندانم  در هوای سرد و یخبندان در این کانکس هستیم و تا به امروز هیچ مسئولی به داد ما نرسیده، نه حمام داریم و نه سرویس بهداشتی و شرایط خیلی بدی را پشت سر می گذاریم. 

وی گفت: مگر چه گناهی کردیم که زمین ما در همسایگی قلعه تاریخی است و چرا مسئولین میراث فرهنگی تا به امروز فکری به حال ما نکرده اند چرا تکلیف ما را مشخص نمی‌کنند تا از این وضعیت پر از غصه و درد نجات پیدا کنیم ولی همین را می دانم که حفظ یک ساختمان قدیمی از جان 4 نفر انسان مهمتر نیست. 

انتهای پیام/