به گزارش خبرگزاری فارس از کرمانشاه، غار پَراو یا غار پَرو (به معنی پرآب) نام غاری است در ارتفاع ۳۰۵۰ متری کوه پراو، در دوازده کیلومتری شمال‌شرق شهر کرمانشاه که در میان کوه طاق بستان و کوه بیستون و در جنوب منطقه‌ای به نام میدان پراو قرار دارد.

این غار در ۳۰۰ متری پایین قله شیخ علیخان یا قله پراو قرار دارد. در زمان کشف این غار در بیش از ۴۰ سال پیش، بزرگ‌ترین غار عمودی دنیا بوده‌است و به همین دلیل لقب اورست غارهای جهان را به آن اطلاق کرده‌اند.

این غار خوفناک به ژرفای ۷۲۵.۵ متر و طول ۱۴۵۴ در هیبت و بلندی، به اورست غارهای جهان شهرت دارد این در حالی است که مجموعه غارهای فلینت ماموت در آمریکا با ۲۹۰ کیلومتر و غار هولوخ در سوئیس با ۱۲۰ کیلومتر و غار پچرا در شوروی با ۱۰۴ کیلومتر ازجمله طولانی‌ترین غارهای جهان به شمار می‌آیند.

پرآو، سینه پررمزوراز زاگرس است که آوازه آن در حدود سال ۱۹۷۰ در جهان پیچید و به‌این‌ترتیب گوی سبقت از غارهای عمودی جهان ربود و به اورست غارها مشهور شد، غار پرآو در لیست آثار طبیعی ملی قرار گرفته است.

این غار به عنوان دومین اثر طبیعی ملی کرمانشاه در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان حفاظت محیط زیست ایران به ثبت رسید. البته امروزه غارهای عمیق بسیاری در جهان یافت شده‌اند که بسیار عمیق‌تر از غار پرو هستند و غار پرو را در لیست عمیق‌ترین غارهای جهان تا رتبه ۲۲۱ پایین آورده‌اند.

یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد غار پراو وجود دهانه آن در ارتفاع سه‌هزار متری از سطح دریا است که این بالاترین سطح در بین تمام غارهای دنیا می‌باشد.

این غار در سال ۱۳۸۸ توسط سازمان محیط زیست بعنوان اثر طبیعی ملی جهت حفاظت ویژه ثبت شد. بعلاوه در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۹۸ در فهرست میراث طبیعی ایران قرار گرفت.

«معبر گربه رو» یکی از مسیرهای سخت این غار در کرمانشاه است

بهمن مشتکوب کوهنورد، نویسنده و پژوهشگر استان کرمانشاه از خاطرات فراموش‌نشدنی خود در پیچ‌وخم غار پرآو می‌گوید و اما غار پرآو را نتیجه نفوذ آب پر درون حفره‌ها و حل شدن سنگ‌آهک‌های موجود می‌داند.

تلاش غارنوردان انگلیسی و لهستانی برای کاوش «پرآو»

وی می‌افزاید: پرآو نوزدهمین غار عمیق و دومین غار سخت جهان است. نخستین بار گروهی ۱۱ نفره از غارنوردان انگلیسی  وارد کرمانشاه می‌شوند و پس از ماجراهایی موفق به کاوش تا چاه هفتم می‌شوند و بعد گروهی پیشرو  بعد از ۲۵ ساعت ضمن نقشه‌برداری و دستیابی به ابتدای چاه ۲۶ به سطح غار بازمی‌گردند اما در سال ۱۹۷۲ غارنوردان لهستانی به وجود غار پرآو پی می برند و‌ در اقدامی سریع تیمی ۵ نفره عازم پرآو می‌شوند اما بدون توفیقی پس از چند روز ایران را به مقصد لهستان ترک کردند.

مشتکوب ادامه داد: انگلیسی‌ها به سرپرستی دیوید جادسون برای اینکه کار ناتمام‌ خود را تمام ‌کنند سال ۱۹۷۲ وارد کرمانشاه شده و اردوگاه خود را پشت ساختمان رادیو و تلویزیون انتخاب کردند و اما چند روز بعد دومین اردوگاه خود را در پرآو مستقر کردند و این بار نفرات بیشتر و تجهیزات بهتر و حتی یک عکاس برای ثبت لحظه‌ها با خود داشتند.

رئیس اسبق هیئت کوهنوردی استان کرمانشاه بیان کرد: بعد از آن نیز در سال ۱۳۵۱ گروهی از دانشگاه تهران وارد کرمانشاه می شوند و سرَکی به غار پرآو می‌کشند و به‌این‌ترتیب تیم‌های بعدی سعی دربرداشتن پرده از اسرار غار پراو برداشتند تا اینکه در سال ۱۳۵۸ نخستین تیم یکدست کرمانشاه تشکیل و عازم پرآو شدند و سال ۶۰ نیز گروهی قصد عزیمت به پرآو نمودند.

یکی از چاه‌های عمودی غار پرآو

مشتکوب ادامه داد: زمانی با هم‌ رزمانم قصد عزیمت به غار  پرآو داشتم که پیش از ما غارنوردان باتجربه و متخصص انگلیسی به سرپرستی دیوید جادسون با بهترین تجهیزات پرده از راز پرآو برداشته بودند و ما تنها با دست‌خالی اما با اراده‌ای پولادین و همتی عالی حاصل مقصود را به دست آوردیم.

غار پرآو محلی برای کسب تجربه نیست

مشتکوب اما غارنورد را درآن‌واحد فیزیکدان، جغرافیدان، شیمیدان، زمین‌شناس و نقشه‌کش می‌داند که به‌حق باید متصف به این اوصاف باشد و آنچه مهم است سازگاری باکار گروهی و تیمی  است لذا برخلاف کوهنوردی، غارنوردی انفرادی امکان‌پذیر نیست.

وی معتقد است که غار پرآو محل کسب تجربه نیست بلکه غارنورد باید تجاربش را در پرآو نمایان سازد نه آنکه در پی تجربه‌اندوزی جانش را به خطر اندازد.

مشت کوب می‌گوید اسرار غارها برخلاف کوه‌ها پنهان و مستور است و حتی جانوران و ‌گیاهان  موجود در غارها منحصربه‌فرد و ناشناخته‌اند.

وی غواصی و شناگری را شرط لازم غار نوردی دانست و گفت: سال ۱۳۷۰ درواقع سال تسخیر غار پرآو به همت عالی کانون کوهنوردان کرمانشاه بود و شایسته بیان است که در تاریخ ۱۱ شهریور سال ۷۰ در زمین استادیوم آزادی اولین پرواز تیزپروازان هوانیروز و انجام و در ساعت ۱۶ و ۳۰ دقیقه بارهایمان را یکی پس از دیگری با بالگرد به داخل میدان پرآو منتقل کردیم و آنجا بود که با خود عهد بستیم تا رمقی در جان داریم تلاش کرده و چشمان منتظر هزاران مشتاق را باخبر پیروزی از انتهای چاه ۲۶ غار پرآو به اشک شوق مزین کنیم و لذا رسیدن به انتهای غار بسیار طاقت‌فرسا، مشکل و پرپیچ‌وخم بود و ماجراهای بسیاری بر ما گذشت.

مشتکوب بیان کرد: غار پرآو در فلات جنوبی پرآو در منطقه وسیعی به نام پرآو  قرار دارد، مساحت دهانه غار حدود سه و نیم مترمربع و فاصله دهانه غار تا محل پناهگاه حدود ۱۰۰۰ متر است.

وی بیان کرد: سرمای داخل غار پرآو  ۲ درجه تا ۵ درجه در مقاطع مختلف متغیر است اما از چاه ۱۸ به بعد تا انتها سرمای هوای داخل غار دو درجه بالای صفر است و سرمای آب هم یک درجه بالای صفر، عبور از چاه‌های اول تا آخر با ریزش آب مثل آبشار بوده و دوش آب اجباری شده و تمام لباس‌های غارنورد خیس می‌شود و در فرود از چاه‌ها آب از منفذهای لباس و یقه واردشده و از بند کفش‌ها بیرون می‌زند آن‌قدر سرمای آب سخت و عذاب‌آور است باوجودآنکه تمام لباس‌هایت خیس شده جرأت دست زدن به آب را نداری.

مشتکوب اظهار کرد: فرود و عبور از معبرهای تنگ و هولناک و سختی غار در حد ۵D، است یعنی بالاترین سختی در غار و زمان صعود از ۲۵۲ چاهک و ۲۶ چاه جمعاً ۲۷۸ چاهک و چاه به‌صورت صعودهای فنی و طبیعی انرژی را جذب خود می‌کند.

«رضا شهلایی» از اساتید کوهنوردی و هیمالیا نوردی کرمانشاهی در پاسخ به این جمله را که می‌گویند «پراو سخت‌ترین غار دنیاست» می‌گوید:کسی می‌تواند بگوید پراو سخت‌ترین غار دنیاست که همه غارهای جهان را رفته باشد، اما دست‌کم بر اساس بررسی نقشه‌های غارهای خارجی و حرف‌های کسانی که متخصص هستند و با توجه به شرایط غار مثل دمای پایین غار و بالا بودن ارتفاع دهانه که سبب سرمای آب غار می‎شود، همچنین تنگ بودن و داشتن دهلیز‌های پر پیچ و خم، می‏‌توان گفت پراو غار بسیار سختی است و این شرایط در کمتر غاری در کنار هم دیده می‌‎شود. برای همین من می‌گویم که پراو یکی از سخت‌ترین غارهای دنیاست.

انتهای پیام/ح/ی