پیامبر اکرم (ص) در اولین روز از ماه مبارک رمضان دست به درگاه الهی برداشته و اینگونه دعا کردند «اَللّهُمَّ اجْعَلْ صِیامِی فِیهِ صِیامَ الصَّائِمِینَ وَ قِیامِی فِیهِ قِیامَ الْقَائِمِینَ وَ نَبِّهْنِی فِیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِینَ وَ هَبْ لِی جُرْمِی فِیهِ یا إِلَهَ الْعَالَمِینَ وَ اعْفُ عَنِّی یا عَافِیا عَنِ الْمُجْرِمِینَ» یعنی خدایا روزه‌ام را در این ماه، روزه روزه ‌داران قرار ده و شب زنده ‌داری‌ام را شب‌زنده ‌داری شب‌زنده ‌داران و از غفلت و بی‌خبری بیدارم کن و گناهم را در این روز ببخش. ای معبود جهانیان و از من درگذر، ‌ای درگذرنده از گنهکاران.

 دعا، مناجات و نیایش ماه مبارک رمضان در جزیره زیبای قشم سرزمین آب و آفتاب که به جایگاه صالحان و مردمان متدین با خصوصیات والا شهرت دارد و به جهت آداب و رسوم محلی خاص و نشاط معنوی و سرشار از ایمان کامل به خداوند حی لایموت(زنده ای که نمیرد) زبانزد است.

ماه رحمت و مغفرت الهی، ماهی که سالکان و عاشقان کوی دوست آداب و مناسک ماه های رجب و شعبان را به امید ورود به این ماه الهی، آن هم با پاکیزگی روح و روان به جای آوردند.

قشموندان در نخستین روز ماه مبارک رمضان جان و روح خود را برای ضیافتی مهیا ساختند که در آن میهمانی به جای طعام چرب و شیرین و نوشیدنی های گوارا، از وارد شوندگان به این ضیافت با غفران و رحمت و دیدار وجه یار پذیرایی می کنند.

آنان اندرون را از طعام و شراب تهی داشتند تا در آن، نور خیره کننده وجه یار را مشاهده کنند و با دوست فارغ از قیل و قال عالم ملک و زد و بندهای حیوانی خلوت کنند و از خرمن معرفت الهی خوشه هایی را برگرفته و توشه و آذوقه بقیه سال خود قرار دهند.

در شهرستان قشم و یا مجمع الجزایر قشم که شامل جزایر قشم، هنگام و لارک است، مسلمانان آداب و رسوم خاصی برای بهره‌مندی لازم از این ماه پرفیض و برکت دارند.