به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، در نشست مطبوعاتی طالبان در کابل، دستور ملاهبت الله آخندزاده رئیس طالبان مبنی بر ممنوعیت و حرام بودن کشت، تولید و قاچاق تریاک و انواع مواد افیونی در افغانستان ابلاغ شد.
ممنوعیت کشت تریاک و مواد افیونی پیش از این هم در حکومت طالبان سابقه داشته است. در سال ۲۰۰۰ نیز ملاعمر رئیس وقت طالبان طی فرمانی که از رادیو شریعت پخش شد، کشت و تجارت هر نوع مواد مخدر از جمله تریاک را در افغانستان منع کرد. البته ملاعمر پیش از این هم در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ چنین دستوری داده بود.
فرمان ملاعمر در سال ۲۰۰۰ البته جنبه سیاسی نیز داشت زیرا افغانستان تحت فشار قدرت‌های خارجی از جمله آمریکا با احتمال حمله نظامی مواجه شده بود به طوری که ملاعمر در فرمانش ذکر کرد ممنوعیت کشت مواد مخدر تا زمانی که افغانستان مورد حمله قرار نگیرد پا برجاست و اگر آمریکا و متحدانش به این کشور حمله کنند، این فرمان به صورت خودکار لغو خواهد شد.
افغانستان بزرگترین تولید کننده تریاک در جهان
بر اساس گزارش سازمان ملل، افغانستان از سال ۱۹۹۲ میلادی در زمره یکی از بزرگترین تولید کنندگان تریاک جهان قرار گرفت. حتی دستور ملاعمر برای ممنوعیت کشت خشخاش با وجودی که میزان تولید تریاک در افغانستان را کاهش داد، اما بر اساس آمارهای موجود، زمین‌های زیر کشت خشخاش، افزایش نشان می‌داد به طوری که در سال ۱۹۹۶ و همزمان با روی کار آمدن طالبان مجموع زمین‌های کشت خشخاش عدد ۵۶۸۲۴ هکتار را نشان می‌داد، اما در سال ۲۰۰۰ بیش از ۸۵۵۱۵ هکتار از زمین‌های کشاورزی افغانستان زیر کشت خشخاش بود. 
طالبان در واکنش به این آمار‌ها، همواره مدعی بود بیشتر این زمین‌ها در مناطق شمالی و در اختیار گروه‌های مخالف، زیر کشت رفته است.
سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۱ در گزارشی اعلام کرد: با دستور ملاعمر میزان کشت تریاک در ۱۱ ولایت مورد بررسی کارشناسان، به صفر رسیده است . در ۸ ولایت نیز کاهش ۱۰۰ هکتاری نشان می‌داد و در برخی ولایات از جمله بدخشان نیز میزان زمین‌های زیر کشت خشخاش افزایش نشان می‌داد.
میزان کلی کشت خشخاش نیز حاکی از کاهش بود به طوری که از مجموع ۹۰۹۸۳ هکتار زمین زیر کشت در سال ۱۹۹۹، در سال ۲۰۰۱ به ۷۶۰۶ هکتار و در سال ۲۰۰۱ به ۱۸۵ تن کاهش یافته است.
حمله آمریکا به افغانستان و رونق تجارت مواد مخدر
نگاهی به آمارهای سازمان ملل و نهادهای مبارزه با مواد مخدر نشان می دهد با حمله آمریکا و متحدانش به افغانستان و اشغال این کشور، کشت خشخاش نیز در افغانستان رونق گرفت.
جنگ، فقر و بازار مناسب مواد افیونی باعث شد تا کشاورزان افغانستانی با کاشت خشخاش روی خوش نشان دهند. بر اساس گزارش سازمان ملل (سال ۲۰۰۴) با رونق کشت خشخاش در مناطق مختلف افغانستان بیش از ۳۴۰۰ تن تریاک در سال ۲۰۰۳ تولید شد که در نوع خود رکورد بود.
بر همین اساس گفته شد بیش از یک میلیون و هفتصد هزار نفر از جمعیت افغانستان در روند کاشت و استحصال تریاک فعالیت دارند.
به گفته سیدجمال الدین بهشتی نماینده سابق مجلس افغانستان ، اشغالگران در تجارت پرسود مواد مخدر در این کشور در سال های اشغال دست داشته اند.
دفتر مقابله با مواد مخدر سازمان ملل در گزارشی اعلام کرد ارزش مواد مخدر مبادله شده در افغانستان در سال ۲۰۱۳ بیش از ۷ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود که حدود ۳۵ درآمد ناخالص ملی این کشور را شامل می‌شود.
استقبال ایران از ممنوعیت کشت خشخاش
اسکنر مومنی دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر کشورمان گفت: ایران از کاهش کشت مواد مخدر در افغانستان استقبال می‌کند، اما این ممنوعیت باید شامل انواع تولید مواد مخدر به خصوص مواد مخدر صنعتی باشد.
وی گفت: برای کاهش تولید تریاک نیاز به معرفی کشت جایگزین برای کشاورزان افغانستانی وجود دارد که پیش از این طرح‌های جامعی تدوین شد، کشور‌هایی اعلام آمادگی کردند، چند برنامه در سازمان ملل تدوین شد، برنامه‌های جهانی، منطقه‌ای و کشوری انجام شد، ولی بیشتر در حد طرح باقی ماند، چون اشغالگران اجازه این کار را نمی‌دادند.
طالبان و تلاش برای کسب مشروعیت
هم اکنون و در سال ۲۰۲۲ طالبان دوباره بر افغانستان چیره شده است تلاش می‌کند تا برای کسب مقبولیت منطقه‌ای و جهانی در نخستین گام تولید و قاچاق مواد مخدر را در این کشور ممنوع و کنترل کند اما باید یادآور شد که طالبان در زمانی به قدرت رسیده است که ۲۰ ولایت افغانستان درگیر کشت گسترده خشخاش است به طوری که تولید تریاک امسال در این کشور بیش از ۶ هزار تن برآورد شده است.
بیش از ۲۲۴ هزار هکتار از زمین‌های این کشور هم اکنون آماده محصول دهی تریاک است. بیش از ۴ میلیون از مردم افغانستان معتاد به مواد مخدر شده اند و بیش از ۵۰۰ هزار نفر از مردم نیز درگیر تجارت ، کاشت و استحصال مواد مخدر هستند.
باید دید قول و عمل طالبان دراین باره چگونه است ،حالا از یک سو باید فرمان ملا هبت الله اجرایی شود و از دیگر سو نیز باید بیش از چهار میلیون کشاورز و تاجر را راضی به کشت مناسب و جایگزین کرد.
