بیژن ذوالفقارنسب درباره گروه تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر متشکل از تیم های انگلیس، آمریکا و برنده پلی آف اروپا (برنده دیدار ولز – اوکراین یا اسکاتلند) و احتمال موفقیت ایران در این گروه، مصاحبه ای انجام داد که در زیر می خوانید:

*در دنیای فوتبال، همه چیز به خصوص نتایج مسابقات و بازی‌های این سطح، در گرو عملکرد مدیریتی یک تیم است. صحبت من به این نیست که مدیران بازی کنند بلکه موفقیت در گرو برنامه‌ریزی خوب و اجرای آن‌ها است. خیلی از کشورهای اروپایی مثل آلمان، با یک مدیریت اقتدارگرایانه، توانستند در سال ۲۰۱۴ قهرمان جهان شوند. تیم جوانان این کشور، بهترین کشور دنیا شد اما با تغییر مدیریت، آلمان با آن عظمت، یک نزول تعجب برانگیز را پشت سر گذاشت. به این دلیل که برنامه، مدیر و ساختار عوض شد. آنجا بهترین مثالی است که می توان برای فوتبال ما زد.

*نمی دانم مدیریت فوتبال ایران تا شروع مسابقات چه تغییرات مثبتی را خواهد داشت. تیم ملی ایران در بازی های مقدماتی به هر صورت نتیجه گرفت. خیلی‌ها این موفقیت را به بازیکنان خارجی، بعضی‌ها به مربی و بعضی‌ها به شانس‌هایی که آوردیم، منتصب می‌دانند. این مسائل با استدلال‌های مختلفی مطرح می‌شود. شما از من سوال کردید که می‌گویم نتیجه فوتبال ما به هیچ وجه قابل پیش‌بینی نیست چرا که هنوز مدیریت واحد و رهبری تیم مشخص نشده است.

*من می‌گویم باید مدیریت علمی و فوتبالی بر تیم ملی ایران حاکم باشد. مدیریت تیم ما باید در خور بازیکنان ما باشد که اگر این اتفاق بیافتد ما شانس برگزاری مسابقات آبرومندی را خواهیم داشت. این شانس را داریم که از مرحله اول جام جهانی صعود کنیم اما این تغییرات در تیم ملی تا به امروز رخ نداده است. هنوز علائمی از تغییر مثبت در مدیریت تیم ملی دیده نشده است. به صورت شایعه صحبت می‌شود اما اگر شرایط به همین منوال باشد افق روشنی را نمی‌بینم. شاید شرایط کنونی ما برای سطح انتخابی جام جهانی کافی باشد اما برای سطوح بعدی به کادر مربیگری مقتدر نیاز داریم که تیم را به مقصد برساند و نتایج خوبی کسب کند.

*مدیریت فوتبال را جدای از مربیگری فوتبال می‌دانم. به خصوص در این مقطع زمانی ما بحران شدیدی را در فوتبال‌مان داریم. افراد کارآمد، شایسته، با تحربه و با حمایت های درست از سوی نهادهای دولتی را در فدراسیون فوتبال نمی‌بینم. من مدیریت بین‌المللی فوتبال را در کشورمان نمی‌بینم. این را با قاطعیت می‌گویم که مدیریتی که بتواند عملکرد خوبی برای جام جهانی داشته باشد هنوز موجود نیست. مدیریت خوب شامل برنامه ریزی، بازی های تدارکاتی و بازی کردن در موقعیت اقلیمی مشابه با شرایط قطر است.

*جرات نمی‌کنم بگویم که مدیریت باید تغییر کند؛ چرا که فوری می‌گویند ذوالفقارنسب می‌گوید مربی باید تعویض شود اما یک مدیر خوب او (اسکوچیچ) را به تغییرات مثبت و اصول ورزشی قانع می‌کند. نمی‌گویم شانس آوردیم و به جام جهانی صعود کردیم بلکه با همه بی‌توجهی‌ها و اتفاقات گوناگونی که رخ می‌دهد، ما باز هم می‌توانیم با اقتدار از گروه‌مان در آسیا به جام جهانی صعود کنیم. اگر در جام ملت‌های آسیا هم بازی می‌کردیم، به همین راحتی می‌توانستیم موفق شویم. این مسئله به معنی وجود افراد توانمند در بخش مدیریتی نیست. بلکه قابلیت فوتبال ما را نشان می‌دهد که بازیکن بسیاری را داشتیم که در راه صعود تیم به جام جهانی بازی کردند و نقش داشتند.

*تیم ملی فعلی خودمان را با تیم سال ۹۸ مقایسه می کنم. تیم‌ملی ما در جام جهانی ۹۸، بهترین تیم دوران فوتبال ما بود. از دید بین المللی شاید ۲۰ درصد از اهالی فوتبال بازیکنان ما را می‌شناختند. در ان مقطع ما فقط یکی، دو بازیکن در باشگاه‌های آلمانی داشتیم. در آن مقطع اعتبار و جایگاه خاصی را برای ایران ۹۸ متصور نبودند تا اینکه به بازی آخر با آمریکا رسیدیم اما فکر می‌کنم الان وضعیت فرق می‌کند و نسبت به آن موقع خیلی بیشتر در فوتبال بین‌المللی دیده می شود. ما در جام جهانی ۹۸ خوب بازی کردیم. علی رغم مدیریت ضعیف در آن مقطع زمانی، بازیکنان خیلی خوبی داشتیم که همه سرشار از انگیزه و شخصیت ورزشی بودند. می خواستند خودشان را به دنیای فوتبال نشان دهند. بعد از آن جام، ۵، ۶ بازیکن ما در اروپا بازی کردند.

*این زیاده خواهی است که بگوییم انگلیس را با آن قدرت و آمریکایی که بهترین تیم فوتبال دوران خود را به لحاظ عملکرد فنی دارند، شکست می‌دهیم. آمریکا نسبت به سال ۹۸ بسیار جوان شده و با حضور در فوتبال اروپا صاحب تجربه شدند. ما بازیکنان زیادی در اروپا داریم اما بازیکنان این تیم شاخص تر هستند. امیدواریم فوتبال ملی خودمان را مدیریت کنیم.