خبرگزاری میزان _ سوره فتح صد و دوازدهمین سوره‌ای است که به پیامبر (ص) نازل شده، و در مصحف چهلمین و هشتمین سوره قرآن کریم قرار گرفته است. این سوره ۲۹  آیه دارد و در مدینه به پیامبر (ص) نازل شده است.

 

 

 

محتوای اصلی سوره فتح درباره پیروزی نهایی مسلمانان، پاداش ایمان و جهاد و اخلاص، بخشش لغزش‌های مجاهدین، هشدار به کافران و مسلمانان کاهل و در نهایت جهانی شدن دین خدا است.

 

بر پایه روایتی از انس بن مالک سوره فتح پس از صلح حدیبیه نازل شده است. بر پایه این روایت، پس از صلح حدیبیه، مسلمانان بدون انجام مناسک حج با قلبی اندوهناک به سمت مدینه باز می‌گشتند و گاه شک و تردید بر افراد ضعیف‌الایمان غالب می‌شد، فرشته وحی سوره فتح را بر قلب بر پیامبر (ص) فرود آورد؛ در همین حال چهره آن حضرت غرق سرور و شادمانی شد و فرمود اینک آیه و سوره‌ای نازل شد که در نظرم از کران تا کران دنیا دوست داشتنی‌تر است.

 

از نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: هر کس سوره فتح را را بنویسد و هنگام خواب زیر سرش قرار دهد از شر دزدان در امان می‌ماند و اگر این سوره را در کاغذی بنویسد و با آب زمزم بشویند سپس بنوشند در نزد مردم جایگاهی پیدا می‌کند که به سخنانش گوش می‌دهند و هر چیزی را که می‌بیند و می‌شنود ضبط و حفظ می‌کند

 

از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که نوشتن سوره فتح و همراه داشتن آن هنگام خصومت و نزاع موجب ایمنی شده و در‌های خیر و خوبی بر او گشوده می‌شود و اگر این سوره را نوشته و بشویند و از آب آن بنوشند و کسی که خوف و ترس دارد ان را بنوشد از آن خلاصی یابد.

 

مرحوم کفعمی در کتاب المصباح آورده است: اگر سوره فتح را بنویسند و با خود همراه دارند یا به گردن آویزند از شر حاکم و سلطان در امان می‌مانند و اگر بر دیوار خانه یا حیاطی بیاویزند شیطان به آن نزدیک نمی‌شود. هم چنین اگر این سوره را بنویسند و پس از شستن زنی که شیرش کم است از آن بنوشد شیرش زیاد می‌شود.

 

از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است که: جهت درد پا آیات ۷-۱ سوره فتح خوانده شود.

 

تفسیر البرهان

طب الائمه

درمان با قران

المصباح الکفعمی

 

انتهای پیام/