به گزارش خبرگزاری فارس از اصفهان شهر شهیدان باز هم میزبان شهدا شد، اصلاً گویا نام این شهر را با شهید آمیخته‌اند، آن هم در روز شهادت دردانه پیامبر خاتم(ص) همان بانویی که شهدا او را با نام «مادر» خطاب میکردند و ما هم شهدا را به نام «فرزندان زهرا(س)» می‌شناسیم.
در میدان فیض مردم جمع شده بودند و هرکسی در افکار خود بود یا با دیگری حرف می‌زد تا اینکه شهدا رسیدند، ناگهان ولوله‌ای به پا شد، مغناطیس وجود شهدا همه توجهات را به سمت خود کشاند و هرچند برای چند دقیقه و چند ساعت، اما تعلقات دنیوی را برید و گویی جهان تازه‌ای را پیش چشمان مردم گذاشت.
مادر پیری گلاب به دست گرفته بود و بر سر و روی مردم می‌پاشید، پدر جوانی چادر بر سر دخترک خود می کرد تا دنبال شهید به راه بیفتند و مرد و زن، گاه آرام و گاه ناله کشان گریه میکردند و گران‌بهاترین درّ جهان از چشمانشان می‌غلتید، باز این چه شوری بود که در خلق افتاده بود؟
روضه خوان از شهادت و غربت می‌گفت، از مادران و پدرانی که سال‌ها چشم انتظار بودند، از فراغ و وصل، از کوچه های مدینه و آتش در، از چادر خاکی، از کربلا، از پیراهن‌های خاکی که پشتش می‌نوشتند «می‌روم تا انتقام سیلی زهرا(س) بگیرم» و از رفتن‌های بی بازگشت، از رفتن‌های تا نظرگاه وجه الله.
اما مساله مهم و نقطه مشترک همه این روضه‌ها، ولایت بود، شناخت ولایت و حرکت در مسیر آن، راهی که مادر شهدا آغاز کرد و فرزندانش نسل به نسل پیمودند، راه حق و حقیقت و دفاع از ولایت که بر سربندهایشان نوشتند «رهسپاریم با ولایت تا شهادت» و اگر خوب گوش فرا دهیم با نغمه جان می‌خوانند:
آن کس که تو را شناخت، جان را چه کند/ فرزند و عیال و خانمان را چه کند/ دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی/ دیوانه تو هر دو جهان را چه کند.
به گزارش فارس، این 4 شهید از شهدای دفاع مقدس هستند که پیکر مطهر آنان پس از ۳۹ سال، جمعه شد به آغوش مردم اصفهان بازگشته و در روز شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) برروی دستان مردم شهید پرور نصف جهان تشییع و در کنار هم‌رزمانشان به خاک سپرده شدند.
انتهای پیام/63106/ن20/و
