به گزارش خبرگزاری فارس از مازندران، طبیعت همه زندگی یک محیط‌بان است؛ طبیعت و حیات وحش بخشی از وجودش شده است و اگر هر روز در طبیعت قدم نگذارد و به زمزمه‌های پرندگان گوش ندهد آرام نمی‌گیرد.
باوجود سختی‌ها و مشکلات کار در طبیعت تمام وجود محیط بانان طبیعت شده و با عشق و تمام وجود در این مسیر هستند، شاید گفته شود حضور در طبیعت زیبا است ولی آن روی سکه مشکلاتی از جمله حمله حیات وحش، درگیری با متخلفان، سریال حریق‌ها است که حتی فکر آن به ذهن خطور نمی‌کند ولی این مهربانان تمام وجودشان با طبیعت است.
در این گزارش به سراغ نورالله زرجام افسر محیط‌دار یکم رفتیم که امسال به‌عنوان محیط‌بان ملی انتخاب شده و با هم به گفت‌وگو نشستیم.
وی حدود ۴۳ سال سن دارد و ۲۲ سال است که محیط‌بان است و اکنون هم در منطقه کلیجانرستاق شهرستان ساری در حال انجام خدمت است.
زرجام درباره اینکه چگونه وارد این شغل شده در گفت‌وگو با فارس می‌گوید: بعد از خدمت سربازی فراخوان جدب محیط‌بان داده بودند که با توجه به علاقه‌ای که به این حرفه داشتم از طریق آزمون استخدامی محیط بانی و با عشق وارد محیط‌بانی شدم.
تصور همه از محیط‌بانی شاید در یک نگاه نخست یک دوربین و تماشای منظره حیات‌وحش باشد اما این واقعیت نیست، درگیری با حیوانات، تعقیب و گریز با متخلفان لحظه‌هایی است همیشه به یاد می‌ماند.
در شغل ما مشکلات به چشم نمی‌آید
این محیط‌بان در ادامه می‌گوید: در شغل ما مشکلات به چشم نمی‌آید؛ امکانات نداریم و در این زمینه با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کنیم.
شاید برخی تصور کنند همه شغل ما در بحث شکار خلاصه می‌شود اما مقابله آلودگی‌هایی به خاطر استقرار واحدهای خدماتی در کنار رودخانه و سایر مسائل هم در حیطه وظیفه ما است.
با افتخار این شغل را انتخاب کردم و این شغل را دوست دارم و باید بگوییم حیات‌وحش و محیط زیست برای آیندگان است که به‌عنوان میراث در اختیار ما قرار داده شده است.
جدا از خاطرات شیرین که هر روز نگاه مثبتی به منطقه با دیدن حیات وحش حیوانات و پرندگان می‌بینیم و خاطرات شیرینی را رقم می‌زند؛ خاطرات تلخ در این مسیر زیاد داریم و هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود؛ هر از چند گاهی گلوله‌هایی به سمت محیط‌بانان تکرار می‌شود و جان همکاران ما را می‌گیرد مگر می‌شود از مقابل چشمان‌مان کنار رود.
وی در ادامه به کمبود امکانات اشاره می‌کند و می‌گوید؛ امکانات و تجهیزات ما بسیار ضعیف است، در حالی‌که شکارچیان با خودروهای کمک‌دار وارد طبیعت می‌شوند و ما قادر به مقابله نیستیم و طبیعتا امکانات آنها نسبت به ما برتری دارد.
موضوع دیگر بحث پرداختی‌ها و حقوق پایین است که در بین تمام ارگان‌ها محیط‌بانان کمترین دریافتی را دارند و این مهم هنوز هم این مهم مصوب نشده تا دریافتی محیط‌بانان را ترمیم کنند و قوانین دست و پاگیر روی زمین مانده است.
کار ما به این صورت است که ۴۸ ساعت باید در طبیعت باشیم و ۴۸ ساعت در استراحت، اما ممکن است ۴۸ ساعت استراحت هم در حالت آماده‌باش باشیم اگر مشکلی از جمله حریق و سایر پیش آید در محل کار حضور یابیم.
حرف آخر اینکه مردم در کنار محیط‌بانان باشند که این مهم نیاز به فرهنگ‌سازی است و در این راستا بحث طرح یک ساعت با محیط‌بان در مدارس اجرا کردیم که نسل آینده بدانند محیط زیست متعلق به همه است.
انتهای پیام/۸۶۰۳۴/ج/س
