این شرایط به دنبال وقوع دو رویداد ملکی ایجاد شده است که ابتدا قیمت‌‌ نوسازها و سپس قیمت سایر واحدهای مسکونی را تحت تاثیر قرار داده است. رویداد اول مربوط به افت بی‌‌سابقه تیراژ ساخت مسکن در پایتخت است. ساخت‌وساز در شهر تهران به شکل تاریخی سقوط کرده است. تحت تاثیر افت تیراژ ساختمانی در شهر تهران، عرضه واحدهای نوساز نیز به میزان چشمگیری کاهش یافته است. رویداد دوم و موثر در بروز این شرایط، به خودداری برخی سازنده‌ها و سرمایه‌‌گذاران ساختمانی از عرضه واحدهای ساخته شده و آماده سکونت به بازار مسکن به دنبال افزایش هزینه‌های ساخت مربوط است. به دلیل استمرار تورم ساختمانی و افزایش پی در پی قیمت مصالح و سایر نهاده‌های ساختمان‌های مسکونی در شهر تهران، برخی از سازنده‌ها هم‌‌اکنون ترجیح می‌دهند از عرضه واحدهای نوساز، کلیدنخورده و آماده خود به بازار خودداری کنند. استدلال این دسته از سازنده‌ها این است که هزینه ساخت به قدری افزایش یافته است که اگر همین واحدهای مسکونی آماده را نگهداری کرده و طی یک تا دو سال آینده به بازار عرضه کنند، نسبت به عرضه آنها در زمان حاضر به بازار و شروع پروژه‌های جدید، سود بیشتری کسب خواهند کرد. تورم شدید هزینه‌های ساخت‌و‌سازدر کنار رشد مداوم قیمت‌‌ها در بازار ملک، باعث شده است تا برخی از سرمایه‌‌گذاران‌، عدم عرضه واحدهای ساخته شده و ملاکی را بر فعالیت مولد و آغاز پروژه‌های جدید ترجیح دهند.