به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، در گرمای طاقت فرسای یک بعدازظهر ژوئیه در ایالت شرقی بیهار هند، مردی در میانه دهه ۳۰ سالگی اش با حالتی نگران در گوشه‌ای از زمین ایستاده است. با پیراهن صورتی و شلوار مشکی که بر تن دارد در انتظار است. برای او امروز روز بزرگی است.
بنا به گزارش الجزیره، نیربای چاندرا ۳۵ ساله بیش از ۱۰۰ کیلومتر (۶۲ مایل) از بگوسارای تا منطقه مادهوبانی برای یافتن عروس مناسب خود سفر کرده است به این امید که در "بازار سالیانه داماد" به مراد دل خود برسد. هر لحظه او امید دارد تا خانواده یک دختر نزد وی بیایند و گفتگو‌ها برای جهیزیه را آغاز کنند. داماد مشتاق که دارای ۵۰ هزار روپیه (۶۳۰ دلار) جهیزیه است در آن مکان در معرض دید عموم قرار دارد.
نیربای به الجزیره گفت: در صورتی که جوانتر بودم به راحتی می‌توانستم ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار روپیه (۲۵۰۰ تا ۳۷۰۰ دلار) درخواست کنم. نیربای به عنوان مدیر در یک کارخانه کار می‌کند و درآمد ثابتی دارد. او بر این عقیده است که این فاکتور‌ها او را به شوهری مناسب برای انتخاب شدن تبدیل می‌کند.
در این رسم منحصر به فرد که ۷۰۰ سال قدمت دارد کاندیدا‌های شوهر شدن، در معرض دید عموم قرار می‌گیرند و سرپرستان دختران که معمولا پدر یا برادران آن‌ها هستند داماد را انتخاب می‌کنند. در این سنت به طور کلی دختران در انتخاب داماد هیچ نقشی ندارند. خانواده عروس در صورت انتخاب داماد مورد نظر خود، یک شال قرمز روی وی انداخته تا بعد با هم گفتگو کنند.
بنا به گفته برخی از افراد محلی، مناقصه علنی داماد از قدیم در این منطقه برگزار می‌شد و معتبربودن حرفه و شغل داماد، تقاضا برای جهیزیه را بیشتر می‌کرد. در همین راستا، مهندسان، پزشکان و کارمندان دولتی از جمله افرادی هستند که جهیزیه بیشتری را درخواست می‌کنند.
گفتنی است؛ اگرچه مردم محلی سعی در زنده نگه داشتن این سنت دارند، اما با توسعه زندگی مدرن، حفظ این رسم دشوارتر از قبل شده است.
