آقای سید مسلم موسوی درچه در گفت وگوی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، گفت: در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر، منابع زمین گرمایی خوبی داریم، اما چون سرمایه گذاری بالایی می‌خواهد، در سیاست‌های دولت هم نبوده و هرگز به سراغ آن نرفته ایم؛ این در حالی است که نیروگاه‌های زمین گرمایی مانند نیروگاه‌های اتمی و آبی بزرگ، می‌توانند برق پایه را تولید کنند.

وی افزود: این قبیل نیروگاه ها، در ازای هزینه سرمایه گذاری بالا در ابتدای کار، طول عمر بالای ۵۰ سال دارند و و میزان برق زیادی هم تولید می‌کنند؛ بنابراین، هزینه هر کیلووات ساعت تولید انرژی در این مدل از نیروگاه ها، پایین می‌آید و احداث آن‌ها برای کشور، به صرفه است.

مدیرعامل انجمن انرژی‌های تجدید پذیر ایران با تاکید بر این که دولت‌ها به علت نبود نگاه آینده نگرانه، ترجیح می‌دهند به جای احداث نیروگاه‌های با عمر بالا، مشکلات تامین برق را هزینه کم و به طور کوتاه مدت رفع کنند، درباره نیروگاه زمین گرمایی مشکین شهر گفت: این پروژه مربوط به ۱۵ سال پیش است و دولت احداث آزمایشی ۲۵۰ کیلووات نیروگاه زمین گرمایی را مدنظر داشت که بخار آن استحصال شد، ولی تبدیل انرژی رخ نداد و سرمایه گذاری انجام نشد.

وی اظهار کرد: دولت یا خود باید سرمایه گذاری کند، یا سرمایه گذار بخش خصوصی جذب کند، اما دولت توان سرمایه گذاری ندارد و برای بخش خصوصی نیز، جذابیت سرمایه گذاری ایجاد نمی‌کند. برای تولید هر کیلووات انرژی با نیروگاه خورشیدی ۶۰۰ دلار، بادی هزار دلار، گازی ۷۰۰ دلار، سیکل ترکیبی ۹۰۰ دلار، بادی کوچک ۱۴۰۰ تا ۱۵۰۰ یورو، نیروگاه اتمی ۳ تا ۴ هزار دلار و زمین گرمایی هم بسته به پتانسیل منطقه آن، مشابه نیروگاه اتمی است.

این فعال حوزه انرژی افزود: با قرارداد‌های خرید تضمینی و اعمال تعرفه‌ها از سوی دولت، سرمایه‌گذاری در حوزه نیروگاه‌های خورشیدی و بادی جذاب شد، اما برای سایر انرژی‌های تجدیدپذیر مانند زمین گرمایی، زیست توده یا انواع دیگر، جذابیت ایجاد نکرد.

وی بیان کرد: شهر‌های شمالی کشور با مشکل انباشت زباله مواجه هستند و بهترین حالت دفع آن، استحصال انرژی با استفاده از آن هاست، اما سرمایه گذار به علت نبود صرفه اقتصادی، ناهماهنگی میان دستگاه‌های مختلف مانند شهرداری‌ها و تسهیل نشدن سازوکار‌های سرمایه گذاری از سوی دولت، این کار را انجام نمی‌دهد.

آقای موسوی درچه در ادامه گفت: در حوزه نیروگاه‌های زمین گرمایی، باید اکتشاف منابع انجام شود که برای این کار نیز، باید چاه‌هایی حفر شود که با توجه به پتانسیل بخار آن منطقه، احداث نیروگاه رخ دهد که هزینه بر بودن این پتانسیل سنجی، منجر به این شده که دولت‌ها سراغ احداث نیروگاه‌های زمین گرمایی نروند و تا زمانی که اولویت خورشیدی و بادی را دارد، به سراغ زمین گرمایی نخواهد رفت.

وی تاکید کرد: هرچند دولت‌ها به سراغ سرمایه گذاری در نیروگاه‌های می‌روند که میزان سرمایه گذاری پایینی داشته باشند و سریعتر به مدار وارد شوند که مشکل خاموشی برق را برطرف کنند، اما به هزینه تمام شده تولید برق در ازای هرکیلووات ساعت برای کشور، فکر نمی‌کنند و توجه ندارند که با سوزاندن منابع فسیلی مانند گاز و گازوئیل، به محیط زیست آسیب می‌رسانند و سرمایه‌های ملی را هدر می‌دهند.