در سال۱۵۹۲ پسردایی ثروتمند هوتمن راینر پاو و چندین بازرگان دیگر در آمستردام شرکتی با نام Compagnie van Verre تاسیس کردند تا تامین مالی یک سفر اکتشافی به سوی هند شرقی را بر عهده بگیرند. در همان سال پاو هوتمن را همراه با برادرش فردریک هوتمن به لیسبون فرستاد. احتمالا آن دو در پوشش کار تجارت در راستای جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات به لیسبون رفته بودند. در این زمان یک تاجر هلندی دیگر پس از گذراندن ۹سال در گوا واقع در جنوب هندوستان به هلند بازگشت تا اطلاعاتی مهم در باب آن ناحیه با خود آورد. بازرگانان هلندی به این نتیجه رسیدند که شهر بانتام واقع در اندونزی فعلی بهترین نقطه برای خرید ادویه‌جات خواهد بود. به این ترتیب در آوریل ۱۵۹۵ چهار کشتی با نام‌های موریس، آمستردام، هلندیا و دویفکه پایتخت هلند را ترک کردند؛ اما از همان ابتدا این گروه با مشکلاتی مواجه شد که از آن میان باید به شیوع بیماری اسکوربوت اشاره کرد.
در نتیجه حدود هفتاد نفر از سرنشینان در ماداگاسکار دفن شدند. در نهایت در ژوئن ۱۵۹۶ کشتی‌ها به بانتن رسیدند. در آنجا دو هوتمن با سلطان بانتن قراردادی انعقاد کرد. سپس چهار کشتی مزبور به سمت جزایر بالی حرکت کردند و سرنشینان با پادشاه آن دیار ملاقات کردند. در باوین کشتی آمستردام آتش گرفت و سرنشینان آن بین سه کشتی باقی‌مانده تقسیم شدند. در نهایت ملوانان که از این سفر خسته و فرسوده شده بودند به فرماندهان فشار آوردند تا به هلند بازگردند. درنهایت از ۲۴۹ تن که عازم این سفر شده بودند تنها ۸۷فرد به هلند بازگشتند. با آنکه این سفر از نظر اقتصادی و انسانی یک فاجعه به شمار می‌رود؛ اما باید آن را یک پیروزی نمادین برای هلند و شاید آغاز استعمارگری هلند در اندونزی دانست. طی ۵سال بعد ۶۵مشتی هلندی دیگر راهی هند شرقی شده و در نهایت هلند انحصار کامل تجارت ادویه در اقیانوس هند و نواحی اطراف آن را از آن خود کرد. هوتمن در اول سپتامبر۱۵۹۹ درگذشت.
