خبرگزاری فارس - بوشهر، فاطمه مظفری پور: این روزها بوی اسپند مسیر پیاده روی اربعین و چای عراقی، حتی تا شهرهای ایران هم رسیده است و ایرانی‌هایی که جهان، آنها را با نام حسین(ع) می‌شناسد با برگی به نام مجوز به حکم دیدار هرساله، راهی حرم اباعبدالله الحسین(ع) شده‌اند.
در هیاهوی مردم شهرهای مختلف برای رسیدن به مقصد، تعدادی نیز کلید دار زائران شده‌اند. درست شبیه به وقتی که کسی قصد مسافرت می‌کند و کلید خانه‌اش را برای آبیاری گل‌ها به همسایه‌اش می‌سپارد. این روزها نیز خیلی‌ها با نام جاماندگان اربعین کلیددار محبت امام حسین(ع) در شهر خود شده‌اند.
خانه‌هایی که کربلا می‌شوند
برخی‌ها که پایشان از خاک مسیر پیاده‌روی اربعین دور است در شهر خود اربعینی شورآسا به پا کرده‌اند و چراغ راه زائران امام غریب شده‌اند تا زائران او، در غربت شهرها، غریب نباشند.
برخی‌ها شور اربعین را با نام جاماندگان اربعین به در خانه‌هایشان کشیده‌اند تا شهر در نبود عزاداران حسینی در خفقان سکوت و ظلمت فرو نرود. در این میان خانواده‌های بوشهری نیز از روستا گرفته تا مرکز شهرستان‌ها، دست بر جیب خود کرده‌اند و عطش از زائران می‌زدایند.
جهاد دلدادگان حسینی با همه دار و ندار
حتی برخی موکب‌ها بساط شام و ناهار عشاق حسین(ع) را به پا کرده‌اند و میزبان آنها شده‌اند. مردم روستانشین اما با شوری فزون‌تر در خانه‌هایشان پرچم مشکی نصب کرده‌اند و سایبان و اقامتگاه آنهایی می‌شوند که راهی مسیر پیاده‌روی اربعین هستند.
در این روزهایی که تاریخ به فداکاری مردم بوشهر افتخار می‌کند، نوجوانان هم به میدان خدمت آمده‌اند و چای ریز امام خود شده‌اند. نوجوانی دیگر سفره در برابر کسانی پهن می‌کند که حتی نامشان را هم نمی‌داند و عطش از لبان کسانی می‌زداید که مادرش به او گفته که آنها عزیزان امام حسین(ع) هستند.
مشکل اقتصادی هم سد راه ابراز عشق عاشقان حسین(ع) نیست
از بزرگی همت مردم مهمان نواز بوشهری همین بس که در اوضاع وخیم اقتصادی، مالشان را در برابر کسانی می‌گذارند که غریبه‌ای بیش نیستند اما این غریبه‌ها برای مردم بوشهر به حکم «دلداده امام حسین(ع) بودن»، آشنایی نزدیک هستند پس آنچه که شایسته خانواده خود می‌دانند در سفره پذیرایی از زائران حسینی می‌گسترانند.
کودکان کار، مهمان موکب‌داران می‌شوند
روی دیگر این ماجرا موکب‌دارانی هستند که این روزها برایشان فرصتی شده تا دستگیر کودکان کار باشند؛ موکب‌داران بوشهری در شهر خود، رهگذرانی که آنها را با کوله‌های سنگین بر دوش و جثه کوچکشان با نام کودک کار می‌شناسیم، به موکب خود دعوت می‌کنند و صبحانه به کودکان دلخسته می‌دهند تا محبت امام حسین(ع) را به آنها بچشانند در این میان کودک خسته، بر کناری تکیه می‌دهد و کوله بار سنگینش را گوشه‌ای می‌اندازد و با نگاه به پرچمی که بالای سرش قرار گرفته و نام حضرت رقیه(س) بر آن نقش بسته شروع به خوردن صبحانه‌اش می‌کند.
نوای لالایی دخترک‌ها در شهر
تعدادی از دختربچه‌ها نیز گهواره‌کوچکی را با پارچه سبز آذیین بسته‌اند و آن را در آغوش کشیده و برای گهواره‌ای که ملقب به نام حضرت علی اصغر(ع) است لالایی می‌خوانند و شب تاریک زائران را با نوای کودکانه خود پر ستاره می‌سازند.
هر روز پس از آنکه خورشید به سرخی غروب نزدیک می‌شود، کودکان مهاجر افاغنه به سوی موکب‌ها می‌آیند و در کنار خادمان بوشهری، آب به دست شهروندان و عابران می‌دهند.
همه عشق نهفته در قلب مردم خونگرم بوشهر، در روزهای محرم و صفر سرتا پای شهر را فرا می‌گیرد و جاماندگان از پیاده‌روی اربعین،کربلا را در شهر خود از منازل تا کوچه پس کوچه‌ها می‌آورند و به حتم آنچه که این دل‌ها را به هم وصل می‌کند و وحدت را به میان جامعه می‌آورد همان شعار «حب الحسین یجمعنا» است.
بوشهری‌هایی که در خارج از دیارشان هم دست از خادمی نمی‌کشند
از حال و هوای میادین، کوچه‌ها و خیابان‌های شهر که بگذریم به مردمی می‌رسیم که رسم خادمی خود را به کربلا برده‌اند و در آنجا به زائران در راه مانده غذا می‌رسانند، برخی‌ها هم غبار از پای زائران می‌شویند و دیگر افراد هم آشپزی را در هوای گرم این روزها به دست می‌گیرند؛ خلاصه هرکس هر آنچه که دارد را وسط میدان عاشقی می‌گذارد تا غم بر دل مسافران حسینی ننشیند و این همان جهادی است که منتظران ظهور را به آغاز حکومت عدل جهانی حضرت مهدی(عج) می‌رساند و چنین شده است که امسال ۹۵ موکب استان بوشهر برای ابراز ارادت به ساحت امام خود کمر راست کرده‌اند و به کربلا رفته‌اند.
به گزارش فارس، آنچه بیش از همه مسئله اربعین را معنا می‌بخشد، حضور کودکان، نوجوانان، بزرگسالان و حتی کهنسالان در میان خیل بزرگ اربعین است که هرکدام مدال خادمی را با افتخار بر سینه کوبیده‌اند و تمام خودشان را به معنای حقیقی کلمه وقف خدمت ساخته‌اند؛ این همان عهد دیرینه‌ای است که می‌تواند تحول ظهور را رقم بزند.
انتهای پیام/س
