چای یکی از پرطرفدار ترین نوشیدنی های گرم دنیاست که در ایران طرفداران زیادی دارد. اما چرا همه نمی توانند چای با کیفیت دم کنند؟ اشتباهاتی که هنگام چای دم کردن مرتکب می شوید را بدانید و بهترین روش دم آوری چای را در پارس نیوز بخوانید.
دستورالعمل کلاسیک به شرح زیر است: برای ۲۰۰ میلی لیتر آب ، استفاده از ۲ گرم چای ، یا به عبارت دیگر ، ۱ قاشق چای خوری چای در هر فنجان کافی است. اگر این نسبت رعایت نشود ، ممکن است چای بیش از حد پر رنگ و تلخ شود ، یا بالعکس به صورت دمنموش بدون ویژگی طعم و عطر.
چای بیش از حد قوی می تواند برای سلامتی شما مضر باشد. ثابت شده است که سطح فلوراید موجود در چای نه تنها از کیفیت برگ چای ، بلکه از زمان دم و مقدار چای مورد استفاده برای دم کشیدن یک فنجان نیز تأثیر می پذیرد. هرچه چای قویتر باشد ، غلظت فلوراید بیشتر می شود. مقدار بیش از حد این نوشیدنی تأثیر مستقیم منفی بر سلامت کلی ، به ویژه بر استخوان ها دارد. منجر به پوکی استخوان و فلوروز اسکلتی می شود.
شرکت انگلیسی چای Newby Teas با توجه به فناوری استفاده از ۲ گرم در هر فنجان ، توصیه نمی کند که دوباره چای را دم کنید. وقتی چای خنک شد ، دیگر هرگز به درستی دم نمی شود. این نوشیدنی هیچ فایده ای نخواهد داشت ، زیرا در هنگام دم آوری اولیه تمام مواد مفید از بین می رود. و برخی از چای های سیاه با کیفیت پایین حتی می توانند مواد معدنی کمیاب سمی را آزاد کنند. علاوه بر این واقعیت که چای دیگر به عنوان یک نوشیدنی مقوی شناخته نمی شود ، طعم خود را نیز از دست می دهد.
تکرار دم کرده برگ چای در سنت های چای چینی-ژاپنی در تهیه اولانگ ، چای سبز ، چای سبز و برخی از انواع چای سفید امری عادی است. در آسیا ، چای با برگهای ضخیم و کامل ، مانند اولانگ ، معمولاً چند بار دم می شود. اما آنها همچنین از مقدار چای خشک برای دم کشیدن بیشتر از آنچه در اروپا مرسوم است استفاده می کنند. اگر برگ چای به شدت پیچ خورده باشد ، مانند چای سبز رول شده ، آن را نیز چندین بار دم کرده تا بتوانید بیشترین بهره را از نوشیدنی ببرید.
هر نوع چای به زمان دم کشیدن خاصی نیاز دارد. چای سیاه و اولانگ باید به مدت ۳-۵ دقیقه ، چای سبز و سفید - ۲-۳ دقیقه ، چای تیزان - ۵ دقیقه دم شود. در صورت دم کشیدن طولانی مدت ، فنل ، لیپیدها و روغنهای اساسی موجود در چای به طور خود به خود اکسید می شوند و این باعث نفی تمام فواید آن می شود و طعم و مزه نوشیدنی را خراب می کند. تلخی ناخوشایندی که هنگام دم کشیدن طولانی مدت اتفاق می افتد غالباً نه به دلیل محتوای زیاد کافئین ، همانطور که بسیاری معتقدند ، بلکه به دلیل وجود مواد مضر در نوشیدنی است. پس از دم کشیدن چای ، برگ های چای را از آب خارج کنید.
به طور معمول ، چای با آب جوش دم می شود ، دمای آن ۹۵ درجه است. چای سیاه ، اولونگی و تیزان در این دما کاملاً باز می شوند. اما جوانه ها و برگهای ظریف چای سبز یا سفید می توانند بسوزند ، که بر طعم و بو تأثیر می گذارد. دمای آب به طور مستقیم به تخمیر چای بستگی دارد (هرچه تخمیر بیشتر باشد ، درجه آب بالاتر می رود) و نوع دم کرده آن.
هر نوع چای تفاوت های ظریف خود را دارد ، اما توصیه های کلی به شرح زیر است:
۱۰۰ درجه С - چای سیاه ، چای سیاه ، اولانگ ، تیزان
۷۵-۸۵ ° С - چای های سبز و سفید
حتی اگر تمام نکات قبلی رعایت شود ، در صورت دم کردن چای بی کیفیت می توانید نوشیدنی ناسالم دریافت کنید. توصیه می کنیم هنگام انتخاب چای به جنبه های زیر توجه داشته باشید:
برداشت چای - برای دمکردن یک فنجان چای مناسب ، کیفیت برگ های چای در درجه اول قرار دارد. با ارزش ترین چای برای ترکیب سنتی منحصراً در زمان اول - در بهار و تابستان ، زمانی که اولین برگ های چای شکوفا می شوند ، برداشت می شود. در این زمان است که یک برگ چای از تمام خصوصیات لازم برخوردار است که مشخصه یک نوع خاص است .
بسته بندی - برگ های چای باید در بسته بندی های مهر و موم شده و غیرشفاف نگهداری شوند و از نور مستقیم خورشید در امان باشند. نقض این قوانین منجر به از بین رفتن عطر ، طعم و خواص مفید چای می شود.
نه تنها باید با از طعم و رایحه چای لذت ببرید ، بلکه مزایای استثنایی نیز برای بدن شما به همراه دارد.
محل انبار چای - دریابید که چای از مزارع به مکان بسته بندی چطور رفته است؟ بهتر است چای در محلی که کاشته می شود ، بسته بندی شود. بنابراین ، اگر شرکت چای کارخانه مخصوص بسته بندی و ذخیره چای در مجاورت مزارع را داشته باشد ، یک مزیت اضافی خواهد بود - این امر باعث حفظ تازگی برگ چای و خواص مفید و طعم آن می شود.
افزودنی های طعم دهنده - هنگام انتخاب چای های طعم دار ، به آنچه طعم دار کننده چای است توجه کنید: آیا سازنده چای از مواد افزودنی شیمیایی مصنوعی استفاده می کند یا این چای با مواد طبیعی (میوه ها ، انواع توت ها ، گل ها ، روغن های طبیعی و عصاره ها و غیره) طعم دار شده است.
برای دم کردن چای سیاه:
یکی از عواقب جدی و جبران ناپذیر سلامت جسمانی بدن نوشیدن چای کهنه دم است که میتواند باعث تحریک ترشح اسید معده شود که عوارضی مانند زخم معده، رفلاکس و مشکلات گوارشی را به همراه دارد.
نوشیدن چای رقیق و کهنه مانند آسپرین عمل کرده و باعث تولید سم در بدن می‌شود که میتواند باعث افزایش خستگی، سردرد، سرگیجه، کسالت و بد خوابی در افراد شود.
نوشیدن چای کهنه و دوباره دم کردن آن میتواند افزایش کلسترول خون و اختلال در سیستم گردش خون را به همراه داشته باشد.
دیابت به معنای وجود قند اضافی در بدن است که گاهی اوقات با پرخاشگری، کسالت، بی حالی و ضعف سیستم ایمنی بدن همراه است و نوشیدن چای کهنه دم به راحتی باعث تشدید بیماری دیابت در بدن می‌شود.
اگر چای بیش از ۱۰ دقیقه دم بکشد می‌توان نام کهنه بودن بر آن گذاشت؛ طبق تحقیقات دانشمندان چای تازه خستگی را کاهش می‌دهد، اما چای کهنه خستگی را تا ۱۳ درصد افزایش خواهد داد.
چای کهنه دم، به سرعت ویتامین ها و سایر مواد مغذی خود را از دست می دهد و برای نوشیدن مناسب نیست اما به عنوان یک عامل خارجی برای اهداف درمانی استفاده می شود. برای مثال می تواند به عنوان دهانشویه، برای تسکین درد زبان، درمان التهاب دهان یا خونریزی لثه استفاده شود و یا می توان آن را روی پوست آسیب دیده یا ملتهب قرار داد. چایی که یک روز قبل آماده شده است، نه تنها به دلیل اکسیداسیون ارزش غذایی خود را از دست می دهد بلکه ممکن است مورد حمله باکتری ها قرار بگیرد.
به گفته پزشکانی که این مشکل را در کشورهای مختلف بررسی کرده اند، دمای بسیار گرم آب می تواند گلو، مری و معده شما را تحریک یا حتی صدمه بزند، خصوصاً در صورت استفاده طولانی مدت. دمای مناسب آب برای چای 62 درجه سانتیگراد (یا 144 فارنهایت) است، به این معنی که پس از رسیدن آب به نقطه جوش 100 درجه سانتیگراد (یا 212 فارنهایت) ، باید چند دقیقه صبر کنید تا آن را روی چای خود بریزید و میل کنید.
پژوهشگران در چای هایی با طعم مرکبات آثاری از فلزهای سرب و آلومینیوم را یافتند. وجود این مواد در چای باعث بروز مشکلات قلبی و کلیوی و حتی به وجود آمدن مشکلاتی در سیستم تولید مثل می شود. چای های کیسه ای که با مرکبات طعم دار شده اند نیز دارای آلومینیوم، سرب و گاها کادمیوم هستند.
مقدار زیاد کافئین و تانن موجود در چای غلیظ ممکن است باعث سردرد و بی خوابی شود، علاوه بر این، به سادگی طعم آن قابل تحمل نیست و کمتر کسی میتواند بگوید، چای پررنگ را با لذت می نوشد.
تحقیقات نشان داده است که چای های ارزان قیمت بیشتر به دندان ها آسیب می رسانند زیرا میزان فلوراید در آنها بسیار زیاد است و در چای های گرانقیمت و با کیفیت فلوراید کمتری وجود دارد که این تنها به دلیل مراحل کاشت و برداشت این چای ها می تواند باشد که زیر نظر بهداشت و قوانین سختگیرانه است.
نوشیدن چای قبل از خواب می تواند جریان خون و ضربان قلب را افزایش دهد و منجر به هیجان زده و پر انرژی شدن مغز و سیستم عصبی و بی خوابی گردد پس اگر می خواهید به طور آگاهانه در شب ها بیدار بمانید، چای بنوشید.
اغلب چای های کیسه ای دارای اسانس و رنگ های شیمیایی هستند که این رنگ ها می توانند بدن انسان را با بیماری ها و مشکلات گوناگون مانند زخم معده، خستگی، یبوست، سردرد و تولید سموم خطرناک و بروز انواع سرطان ها مواجه کنند. در تولید چای کیسه ای از برگ کامل چای استفاده نمی شود و به جای آن خاک چای در کیسه ها قرار داده می شود، بنابراین می توان از این نوع چای به عنوان چای کهنه یاد کرد. پر رنگ شدن چای کیسه ای در آب جوش در کمتر از سی ثانیه به دلیل نامرغوب بودن آن است.
یکی از عادات کاملا اشتباه در مصرف چای، استفاده از آن به عنوان مایعی برای بلعیدن داروست که کاری بسیار نادرست است. تانن موجود در چای می تواند جذب دارو را کاهش داده و برخی از خواص آن را از بین ببرد.
چای مصرف شده قبل از غذا منجر به رقت بزاق می شود و قدرت چشایی شما را ضعیف کند و بر توانایی شما برای لذت بردن از طعم های دیگر در وعده غذایی تأثیر منفی بگذارد. نوشیدن چای قبل از غذا همچنین برای هضم غذا مفید نیست. اگر واقعاً می خواهید قبل از غذا چای بخورید حداقل نیم ساعت یا بیشتر قبل از غذا فنجان خود را تمام کنید.
همانطور که می دانید، هر نوع نوشیدنی، از جمله چای، بلافاصله بعد از خوردن غذا، غلظت آب معده را کاهش داده، هضم را کند و کل سیستم گوارش را مختل می کند. از طرفی اسید تاننیک موجود در چای ممکن است بر جذب مناسب پروتئین و آهن در غذا تأثیر بگذارد.
بنابراین بهتر است قبل از برداشتن مجدد لیوان چای ، 20-30 دقیقه بعد از غذا صبر کنید یا اگر می خواهید از چای خود لذت ببرید، حدود یک ساعت صبر کنید.
خاصیت اسیدی چای می تواند معده خالی شما را ناراحت کرده و باعث حالت تهوع و احساس بیماری شود. این مسئله به ویژه در صورت بروز مشکلات گوارشی یا معده ای مانند زخم یا ریفلاکس اسید بسیار به چشم میخورد.
مانند چای داغ، مصرف چای سرد هم عوارضی دارد. چای سرد می تواند گردش انرژی شما را راکد کرده و به طور بالقوه بلغم در بدن تولید کند.
اگر چای خود را به مدت طولانی جوشانده یا به مدت طولانی دم کنید، نه تنها شفافیت و عطر چای خود را از دست می دهید بلکه ارزش غذایی آن را نیز به دلیل اثر اکسیداسیون از بین خواهد رفت.
هنگام اماده کردن چای، به غلظت آن توجه کنید و تعادل بین آب و چای را رعایت کنید تا نه چای آماده ی شده شما بسیار غلیظ باشد و نه بسیار سبک و بی فایده.
نوشیدن متعادل چای با فوایدی برای بدن به همراه است اما نوشیدن زیاد چای یعنی بیش از سه تا 4 فنجان می تواند با عوارض جانبی منفی مانند کاهش جذب آهن، افزایش استرس، خواب بی کیفیت و بیقراری، حالت تهوع، سوزش سر دل، سردرد و وابستگی به کافئین همراه باشد. چای سیاه کافئین بیشتری داشته و هرچه زمان دم کشیدن چای بیشتر باشد، مقدار کافئین افزایش می یابد.
