هدف از این مأموریت که «Mars Demo-۱» نام داشت، برش قطعه‌ای از فلزی ضد زنگ شبیه به بخش بیرونی موشک «ولکان سنتار» (Vulcan Centaur) و زباله‌های فضایی رایج با استفاده از یک فناوری بود که «فرز اصطکاکی» نامیده می‌شود.

 

مسئله برش فلز در فضا از آنجایی مهم است که وقتی شما در روی زمین هستید و دست به جوشکاری و یا برش فلز می‌زنید، ذرات فلز به راحتی بر روی زمین می‌ریزد؛ اما زمانی که شما در فضا در خلأ به سر می‌برید، چنین اتفاقی نمی‌افتد.

 

«مارشال اسمیت» معاون ارشد سیستم‌های فضایی شرکت «نانورکس» می‌گوید: آنچه که شما می‌خواهید انجام دهید، این است که باقیمانده‌ها و زباله‌های ناشی از برش کاری را مهار کنید و این مسأله هم به خاطر آن نیست که ممکن است این ذرات، ریز شهاب سنگ گردند، بلکه بیشتر به این خاطر است که می‌خواهید محیط کاری خود را تمیز نگه دارید.

 

طبق این گزارش، کل فرایند این برش در مدار زمین که برای نخستین بار انجام می‌شد، یک دقیقه به طول انجامید تا نمونه کوچکی از یک فولاد به شکل موفقیت آمیزی بطور کامل برش خورد. این کار با مشارکت شرکت «Maxar Technologies» که بازوی رباتیکی را درست کرده که این برش را انجام داد، صورت پذیرفت.

 

در داخل این فضاپیما دو قطعه نمونه دیگر نیز وجود دارد که آن‌ها نیز بایستی برش داده می‌شدند؛ اما شرکت نانورکس در حال تحقیق است تا متوجه شود چرا آن دو قطعه فلزی دیگر موفق نشدند برش بخورند.