به گزارش خبرنگار اقتصاد آنلاین، صحبت از نفت، ناخودآگاه ما را به یاد مناطق جنوب ایران می‌اندازد؛ از سال ۱۲۸۷که چاه شماره یک مسجد سلیمان فوران کرد تا امروز، مناطق جنوب ایران با صنعت نفت گره خورده‌اند و این مناطق، عنوان عمده‌ترین تولید‌کنندگان نفت خام کشور را یدک می‌کشند.
اداره‌ی این مناطق پیش از انقلاب بر عهده‌ی دو شرکت «خدمات نفت ایران»، مشهور به «اسکو» و «شرکت خدمات غیر صنعتی» بود. پس از انقلاب و با شروع جنگ ایران و عراق، مدیریت این مناطق به مدیریت تولید مناطق خشکی تغییر نام داد و حوزه فعالیت آن کل کشور را در بر گرفت. سرانجام در سال ۱۳۷۹ با توجه به سیاست‌ها و برنامه‌های وزارت نفت مبنی برایجاد تغییر و تحول در نحوه اداره فعالیت‌ها، ساختار سازمانی مناطق نفت‌خیز جنوب شامل یک ستاد مرکزی و نه شرکت فرعی شکل گرفت.
ستاد مرکزی «شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب» دارای هفت مدیریت تولید، امور فنی، امور مالی، مهندسی و ساختمان، منابع انسانی، برنامه‌ریزی تلفیقی و تدارکات و امور کالاست. این شرکت دارای پنج شرکت بهره‌بردای نفت و گاز تابع شامل کارون، مارون، آغاجاری، گچساران، و مسجد سلیمان است که بر اساس موقعیت جغرافیایی و میدان‌های اصلی تحت اختیار، نام گذاری شده وفعالیت می‌کنند.
«شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب» که وابسته به «شرکت ملی نفت ایران» است و در زمینه اکتشاف، توسعه و تولید، فرآورش و انتقال نفت خام و گاز طبیعی و میعانات گازی فعالیت می‌کند، با بیش از پنجاه میدان هیدروکربوری بزرگ و کوچک در محدوده‌ای به وسعت افزون بر چهارصد هزار کیلومتر مربع از استان بوشهر تا شمال استان خوزستان، بیش از هشتاد درصد نفت خام کشور را تولید می‌کند.
«شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب» دارای پنج شرکت بهره‌برداری نفت و گاز است که بر اساس موقعیت جغرافیایی و میدان‌های اصلی شامل کــارون، مــارون، آغاجاری، گچساران و مسجدسلیمان تشکیل شده‌اند. علاوه بر این‌ها شرکت «توربین جنوب»، شرکت «پیراحفاری ایران» و شرکت «خدمات ترابری و پشتیبانی نفت» نیز زیرنظر «شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب» فعالیت می‌کنند.
شرکت بهره‌برداری نفت و گاز کارون در سال ۱۳۷۷ تأسیس شد و هم‌اکنون با تولید متوسط یک میلیون بشکه نفت خام در روز، بزرگترین تولیدکننده نفت این شرکت است.
شرکت نفت و گاز مارون که کار خود را از سال ۱۳۷۹آغاز کرد، دارای شش واحد بهره‌برداری، پنج کارخانه نمک‌زدایی، هشت ایستگاه تقویت فشار و ۲ پالایشگاه گازمایع است. این شرکت با وسعتی بالغ بر ۱٫۳۷۰ کیلومتر مربع، در برگیرنده میدان نفتی مارون، میدان نفتی کوپال و میدان نفتی شادگان است.
شرکت نفت و گاز آغاجاری، یکی دیگر از شرکت‌های زیرمجموعه‌ی «شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب» است که در زمینه استخراج، پالایش و انتقال نفت خام و گاز طبیعی فعالیت می‌کند. این شرکت دارای هفت هزار کیلومتر خطوط لوله انتقال نفت و گاز است و با دارا بودن ۱۸ایستگاه تقویت فشار و تزریق گاز، بزرگترین ایستگاه تزریق خاورمیانه را دربر گرفته است.
شرکت نفت و گاز مسجدسلیمان که به‌عنوان قدیمی‌ترین منطقه نفت‌خیز ایران و خاورمیانه شناخته می‌شود دارای ۴۹۲حلقه چاه نفت، شانزده مجتمع بهره‌برداری، 3 کارخانه نمک‌زدایی و چهار ایستگاه تقویت فشار و تزریق است و در محدوده‌ای به وسعت ۲۷ هزار کیلومتر مربع، در سه استان خوزستان، ایلام و لرستان، فعالیت می‌کند.
این شرکت هم‌اکنون به مدیرعاملی علیرضا دانشی به کار خود ادامه می‌دهد.
