به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، پایگاه اینترنتی آکسفام در گزارشی درباره افزایش فاصله طبقاتی در دوران شیوع کرونا نوشت: در تازه‌ترین گزارش آکسفام با عنوان "ویروس نابرابری" که در روز افتتاحیه "دستورکار داووس" مجمع جهانی اقتصاد منتشر شد، آمده است: هزار تن از ثروتمندترین افراد جهان ظرف فقط ۹ ماه، ضرر و زیان‌های خود را که به علت شیوع کرونا متحمل شده بودند، جبران کردند، اما بیش از یک دهه طول خواهد کشید تا فقیرترین اقشار جهان بتوانند خود را از اثرات اقتصادی ناگوار این همه گیری خارج کنند.
این گزارش نشان می‌دهد: کووید ۱۹ این پتانسیل را دارد که به طور همزمان، نابرابری‌های اقتصادی را در تقریباً همه کشور‌ها افزایش دهد. افزایش نابرابری به این معنی است که دوره بازگشت افراد فقیر به شرایط پیش از همه گیری، حداقل ۱۴ برابر بیشتر از دوره بازگشت میلیاردر‌های ثروتمندی که اکثر آن‌ها از مردان سفیدپوست هستند، طول خواهد کشید.
یک بررسی جهانی جدید از ۲۹۵ اقتصاددان از ۷۹ کشور که به سفارش آکسفام انجام شده است، نشان می‌دهد: ۸۷ درصد از پاسخ دهندگان، انتظار دارند در نتیجه همه گیری کووید ۱۹، شاهد افزایش شدید نابرابری درآمدی در کشورهایشان باشند.

گزارش آکسفام همچنین نشان داد که چگونه سیستم اقتصادی متقلبانه، یک نخبه فوق العاده ثروتمند را قادر می‌سازد در بحبوحه بدترین رکود اقتصادی از زمان رکود بزرگ و در شرایطی که میلیارد‌ها نفر برای تأمین هزینه‌های زندگی خود به تکاپو افتاده اند، به ثروت اندوزی بپردازد. این امر نشان می‌دهد که چگونه همه گیری، در حال تعمیق اختلافات طولانی مدت اقتصادی، نژادی و جنسیتی است.
رکود اقتصادی برای ثروتمندترین افراد دنیا معنایی ندارد. میزان ثروت ده مرد ثروتمند جهان از زمان آغاز همه گیری، به میزان نیم تریلیون دلار افزایش یافته است - یعنی بیش از مقدار پول کافی برای پرداخت هزینه یک واکسن کووید ۱۹ برای همه و اطمینان از اینکه هیچکس به علت این بیماری همه گیر به دامن فقر رانده نشده است. در عین حال، همه گیری کرونا بدترین بحران شغلی در بیش از ۹۰ سال گذشته را با صد‌ها میلیون نفر که اکنون از کار بیکار یا اخراج شده اند، رقم زده است.
بار دیگر زنان در سطح جهان به ویژه زنان در مشاغل با دستمزد بیش از حد پایین، بیشترین آسیب را متحمل شده اند. افزون بر آن زنان همچنین تقریباً ۷۰ درصد نیروی کار بهداشت جهانی و بخش مراقبت‌های اجتماعی را تشکیل می‌دهند - مشاغلی ضروری و حساس، اما غالباً با درآمد ناچیز که آن‌ها را هر چه بیشتر در معرض خطر ابتلا به کووید ۱۹ قرار می‌دهد.
این نابرابری به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌شود. آفریقایی تبار‌ها در برزیل ۴۰ درصد بیشتر از سفیدپوستان در اثر ابتلا به کووید ۱۹ می‌میرند. نرخ ابتلا و مرگ و میر در مناطق فقیرنشین کشور‌هایی مانند فرانسه، هند و اسپانیا بیشتر است در حالی که فقیرترین مناطق انگلیس، میزان مرگ و میری را تا دو برابر مناطق ثروتمند نشین تجربه می‌کنند.
اقتصاد‌های عادلانه کلید بهبود سریع اقتصادی از پیامد‌های شیوع کووید ۱۹ است. اخذ مالیات موقت بر سود مازاد ۳۲ شرکت جهانی که در طی همه گیری بیشترین سود را داشته اند، می‌توانست ۱۰۴ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ جمع آوری کند. این مقدار پول به منظور تأمین مزایای بیکاری برای همه کارگران و پشتیبانی مالی برای همه کودکان و افراد مسن در کشور‌های کم درآمد و متوسط ​​کافی است.
گابریلا بوچر، مدیر اجرایی آکسفام بین المللی، در این باره گفت: ما شاهد بزرگترین افزایش نابرابری از زمان شروع همه گیری هستیم. اختلاف و شکاف عمیق بین فقیر و غنی به اندازه خود ویروس کشنده است.
وی افزود: اقتصاد‌های تقلبی، ثروت را به سمت طبقه نخبه ثروتمندی سوق می‌دهد که در دوران همه گیری زندگی مجلل خود را حفظ کرده اند، در حالی که کسانی که در خط مقدم بیماری همه گیر قرار دارند مانند مغازه داران، کارکنان بخش بهداشت و درمان و فروشندگان بازار و دستفروشان - برای پرداخت هزینه‌ها و تامین معاش و سیر کردن شکم خود و خانواده شان در این ایام به تکاپو افتاده اند.
بوچر خاطر نشان کرد زنان و گروه‌های نژادی و قومی به حاشیه رانده شده بار اصلی این بحران را متحمل می‌شوند. آن‌ها بیشتر از همه به فقر رانده می‌شوند، گرسنه می‌مانند و از خدمات بهداشتی کنار گذاشته و محروم می‌شوند.
با بهبود بازار‌های سهام با وجود ادامه رکود اقتصاد واقعی، ثروت میلیاردر‌ها دوباره برگشت. دارایی کل آن‌ها در دسامبر سال ۲۰۲۰ به ۱۱.۹۵ تریلیون دلار رسید که معادل کل هزینه‌های بهبودی کووید ۱۹ در دولت‌های گروه بیست برآورد می‌شود. سه چهارم کارگران در سطح جهان به حمایت‌های اجتماعی مانند حقوق در طول ابتلا به بیمار یا مزایای بیکاری دسترسی ندارند.
بوچر تصریح کرد دولت‌های سراسر جهان باید از این فرصت استفاده کرده و اقتصاد‌هایی برابرتر و فراگیرتر بسازند که به فقر پایان دهند و از کره زمین محافظت کنند. مبارزه با نابرابری باید در کانون تلاش‌های نجات اقتصادی و بهبودی قرار داشته باشد. دولت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که همه افراد در صورت از دست دادن شغل خود به واکسن کووید ۱۹ و حمایت مالی دسترسی دارند. آن‌ها باید در خدمات عمومی و بخش‌های کم درآمد سرمایه گذاری کنند تا میلیون‌ها شغل جدید ایجاد و اطمینان حاصل کنند که همه به آموزش، بهداشت و مراقبت‌های اجتماعی مناسب دسترسی دارند و مطمئن شوند که ثروتمندترین افراد و شرکت‌ها سهم عادلانه مالیات خود را پرداخت می‌کنند.
برآورد‌های بانک جهانی نشان می‌دهد اگر سطح نابرابری که با ضریب جینی اندازه گیری می‌شود، سالانه دو درصد افزایش یابد و رشد تولید ناخالص داخلی سرانه حدود ۸ درصد کاهش یابد، در مقایسه با سناریویی که هیچ افزایش نابرابری وجود نداشته باشد، ۵۰۱ میلیون نفر دیگر همچنان با درآمد کمتر از روزانه ۵ دلار و ۵ سنت در سال ۲۰۳۰ زندگی خواهند کرد. پیش بینی انقباض اقتصادی در اکثر کشور‌های در حال توسعه با این سناریو مطابقت دارد.
همچنین در بدترین سناریو صندوق بین المللی پول، در چشم انداز اقتصادی جهان (اکتبر ۲۰۲۰)، شاهد بازگشت تولید ناخالص داخلی به سطح قبل از بحران تا پایان سال ۲۰۲۲ نخواهیم بود. مقامات صندوق هشدار داده اند که این امر منجر به افزایش طولانی مدت نابرابری خواهد شد، مگر این که اقدامی عاجل انجام شود.
محاسبات آکسفام نشان می‌دهد: اگر مردان و زنان به طور مساوی در مشاغل کم درآمد و خطرناک که بیشتر تحت تأثیر بحران کووید ۱۹ قرار گرفته است، حضور داشته باشند، ۱۱۲ میلیون زن کمتر در معرض خطر از دست دادن شغل یا درآمد خود قرار خواهند داشت.