ماه‌هاست که آشگفتی در بازارهای مالی و شواهد فزاینده‌ای از استرس در اقتصاد جهانی وجود دارد. ممکن است فکر کنید که اینها فقط نشانه‌های عادی یک بازار نزولی و یک رکود در آینده است. اما همانطور که گزارش ویژه این هفته ما نشان می دهد، این موارد ظهور دردناک یک چارچوب جدید در اقتصاد جهانی را نشان می دهد – تغییری که ممکن است به اندازه ظهور کینزگرایی پس از جنگ جهانی دوم و چرخش به سمت بازارهای آزاد و جهانی شدن در دهه ۱۹۹۰ باشد. این دوره جدید نوید می دهد که کشورهای ثروتمند ممکن است از دام رشد پایین دهه ۲۰۱۰ فرار کنند و با مشکلات بزرگی مانند جمعیت سالخورده و همچنین تغییرات آب و هوایی مقابله کنند. اما خطرات حادی نیز به همراه دارد، از هرج و مرج مالی گرفته تا بانک های مرکزی شکست خورده و مخارج عمومی خارج از کنترل. اقتصادآنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش اکونومیست، ساییدگی در بازارها به اندازه‌ای است که در کل نسل دیده نشده است. تورم جهانی برای اولین بار در چهل سال گذشته دو رقمی شده است. فدرال رزرو با کندی در پاسخگویی، اکنون نرخ بهره را در سریع‌ترین حالت ممکن از دهه ۱۹۸۰ افزایش می‌دهد، در حالی که دلار در قوی‌ترین حالت خود در دو دهه گذشته است و این مساله باعث هرج و مرج در خارج از آمریکا شده است. اگر سبد سرمایه‌گذاری یا حساب بازنشستگی دارید، قطعا می‌دانید که سال جاری، سالی وحشتناک بوده است. سهام جهانی ۲۵ درصد بر حسب دلار کاهش یافته که بدترین سال ممکن، حداقل از دهه ۱۹۸۰ تاکنون است و اوراق قرضه دولتی بدترین سال خود را از سال ۱۹۴۹ به بعد پشت سر می‌گذارند. در کنار زیان حدود ۴۰ تریلیون دلاری، این حس مبهم وجود دارد که با عقب نشینی از جهانی شدن و شکست سیستم انرژی پس از حمله روسیه به اوکراین،‌ نظم جهانی در حال فروپاشی است. همه اینها پایانی قطعی برای عصر آرامش اقتصادی در دهه ۲۰۱۰ است. پس از بحران مالی جهانی ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹، عملکرد اقتصادهای ثروتمند الگوی ضعیفی گرفت. سرمایه‌گذاری توسط شرکت‌های خصوصی، حتی در شرکت‌هایی که سودهای بزرگ داشتند کاهش یافت، رشد اقتصادی کند و تورم پایین بود. با توجه به اینکه بخش‌های خصوصی و دولتی برای تحریک بیشتر فعالیت چندانی انجام نمی‌دهند، بانک‌های مرکزی تنها بازیگران این عرصه هستند. آنها نرخ بهره را در سطوح پایین نگه داشته و با هر نشانه‌ای از مشکل حجم عظیمی از اوراق قرضه را خریداری کردند و دامنه دسترسی خود به اقتصاد را بیش از پیش گسترش دادند. در آستانه همه‌گیری، بانک‌های مرکزی آمریکا، اروپا و ژاپن دارایی‌های مالی خیره کننده ۱۵ تریلیون دلاری در اختیار داشتند.