به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ شبکه تلویزیونی ان بی سی نیوز در پایگاه اینترنتی خود گزارش داد بسیاری از مردم دیترویت در ایالت میشیگان آمریکا، آبی برای شستن دست‌های خود ندارند تا با ویروس کرونا مقابله کنند.

مشروح گزارش ان بی سی نیوز به این شرح است: ماه‌های سرد زمستان در شهر دیترویت برای والاریا گریفین طاقت فرسا بود. شهر دیترویت اواخر پاییز گذشته آب وی را به دلیل قبض‌های پرداخت نشده و خراب شدن شیر لوله کشی آب که او توانایی پرداخت آن را نداشت قطع کرد. گریفین ۵۵ ساله مجبور شد برای نوشیدن، پخت و پز و استحمام به آب بطری اهدایی اعتماد کند. او برای گرم کردن خانه خود از بخاری‌های کوچک (هیتر) استفاده کرد. بدون وجود آب، موتورخانه کار نمی‌کند.
سپس ویروس کرونا آمد. فرمانداران و مسئولان بهداشت عمومی در سراسر کشور به مردم دستور دادند که در خانه‌های خود بمانند و - مهمتر از همه - دست‌های خود را بشویند. اما مانند میلیون‌ها نفر دیگر در سراسر کشور که هر سال آب آن‌ها قطع می‌شود، گریفین نمی‌تواند به راحتی این کار را انجام دهد - و اکنون او نگران است که جان او در معرض خطر باشد. او گفت: "من خیلی استرس دارم. من ناامید هستم. من قادر نیستم سطح بهداشت شخصی خود را به اندازه کافی برای مقابله با این ویروس حفظ کنم. من قادر به تمیز نگه داشتن خود نیستم. "
مشخص نیست چه تعداد از آمریکایی‌ها بدون وجود آب در خانه‌های خود زندگی می‌کنند، اما یک نظرسنجی که در سال ۲۰۱۶ توسط «دیده بان غذا و آب» - یک سازمان ملی حمایت از محیط زیست - انجام شد، نشان داد که در بزرگترین شهر‌های آمریکا، در آن سال به طور متوسط ​​۵ درصد از خانوار‌ها آب نداشتند. اگر این اعداد در کل کشور اعمال شود، این رقم به ۱۵ میلیون نفر می‌رسد.
مری گرانت، مدیر کمپین عمومی «آب برای همه» در «دیده بان غذا و آب» در این زمینه گفت برای بعضی ها، قطعی آب فقط چند روز طول کشید. برای برخی دیگر، به ویژه در شهر‌هایی مانند دیترویت که از هر ۳ نفر ۱ نفر در فقر زندگی می‌کنند و دهه‌ها فشار مالی بر صاحب خانه‌ها وجود داشته، دشوار است که خانواده‌ها هزینه‌های آب را بپردازند. بسیاری از ساکنان ماه‌ها یا سال‌ها بدون آب مانده اند.
اکنون، در حالی که ملت امیدشان به جلوگیری از شیوع ویروس کشنده کرونا است، دیترویت در میان شهر‌هایی است که تلاش دارد آب را به همه خانواده‌ها بازگرداند.
گرتچن ویتمر فرماندار میشیگان و مایک داگان شهردار دیترویت، در روز ۹ مارس از برنامه راه اندازی مجدد آب خبر دادند که بر اساس آن، هزینه‌های وصل کردن آب پوشش داده می‌شود، قبض‌های ساکنان به ۲۵ دلار در ماه محدود می‌شود و بدهی‌های قبلی آب تا پایان بحران کرونا به تأخیر می‌افتند. شهر دیترویت، ایالت میشیگان و اتحادیه محلی لوله کش ها، هزینه تعمیرات مورد نیاز برای وصل مجدد آب را تأمین می‌کنند.
مری گرانت گفت بیش از ۴۰۰ شهر و ایالت دیگر، قطعی آب را متوقف کرده اند، اما فقط ۴۴ محله قول داده اند که آب را برای افرادی که قبلاً آن را از دست داده اند وصل کنند.
به گفته فعالان، در بسیاری از این شهرها، فرایند وصل کردن آب بسیار طولانی شده است. به عنوان مثال، به گریفین گفته شده است که آب او تا ۲ آوریل وصل نخواهد شد - این مدت زمان خیلی طولانی است و او نمی‌تواند در بحبوحه این بحران سلامتی منتظر بماند. وی گفت: "من باید وضعیت سلامتی خود را حفظ کنم. اکنون باید عاری از میکروب باشم."
گرانت یکی از فعالان اجتماعی است که از رهبران ایالتی و محلی می‌خواهد تا به روند کار کمک کنند. وی گفت: "هنگامی که به آن‌ها گفته می‌شود در خانه بمانند داشتن آب بسیار ضروری است. آن‌ها باید خود را در برابر این ویروسِ واقعاً ترسناک محافظت کنند. "
قطعی آب در سراسر کشور با آنچه گرانت "بحران استطاعت آب" می‌نامد مرتبط است. زیرساخت‌های لوله کشی نصب شده در بسیاری از شهر‌ها در اواسط قرن بیستم باید جایگزین شود. با کاهش بودجه فدرال برای زیرساخت‌های آبی، شهر‌های کوچک و بزرگ، این هزینه را به دوش مالیات دهندگان انداخته اند و این کار منجر به سرسام آور شدن قبض‌های آب شده و از تورم پیشی گرفته است.
شهر دیترویت در سال ۲۰۱۴ در سطح کشور خبرساز شد، یعنی زمانی که یکی از مدیران منصوب شده توسط دولت در این شهر که با بزرگترین ورشکستگی شهرداری در کشور روبرو شد و بدهی‌های زیادی بالا آورد، آب بیش از ۲۰ هزار شهروند دیترویت را قطع کرد. این اقدام موجب انتقاد مقامات حقوق بشر سازمان ملل متحد شد. مونیکا لوئیس-پاتریک، رئیس گروه «ما مردم دیترویت» - یک گروه حامی حقوق بشر و آب که به مردم دیترویت کمک کرده است - در این باره گفت: "قطعی آب خانواده‌ها را به خطر می‌اندازد."
مردم در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۴ در اعتراض به قطعی گسترده آب شهروندان دیترویتی که نتوانسته اند قبض‌های آب شان را بپردازند، در مرکز شهر دیترویت تظاهرات کردند.
لوئیس پاتریک گفت: "شما در حال مشاهده مادرانی هستید که مجبورند یک سطل آب را در وان حمام خالی کنند. آن‌ها این آب را گرم می‌کنند، آن را در وان خالی می‌کنند. این به این معنی است که چندین سفر رفت و برگشت از آشپزخانه به حمام انجام می‌شود؛ و اگر او سه فرزند داشته باشد، او ابتدا کودک را استحمام می‌کند، سپس فرزند دوم، سپس بزرگتر در آن حمام می‌کند. همه با همان آب."
وی گفت برخی از خانواده‌ها سه بار از آب یکسان استفاده می‌کنند؛ قابلمه را می‌جوشانند تا ماکارونی بپزند، سپس صابون را برای شستن ظرف‌ها به آن آب اضافه می‌کنند، سپس آب صابون را به توالت می‌ریزند تا آن را تمیز کنند. وی افزود: "شما باور نمی‌کنید که این اتفاق در کشوری رخ می‌دهد که به عنوان رهبر جهان آزاد معرفی می‌شود. "
سازمان لوئیس-پاتریک، به افرادی که نیاز به کمک دارند آب معدنی می‌دهد، مانند مادران تنها با چند فرزند و افراد دارای چالش‌های سلامتی که قادر به حمل و نقل بطری‌های آب سنگین از فروشگاه یا بانک مواد غذایی به خانه نیستند. اما از آنجا که خریداران وحشت زده از بیماری کرونا، آب معدنی‌ها را از فروشگاه‌های سراسر کشور جمع آوری کرده اند، تلاش‌های پشتیبانی وی با مشکل روبرو شده است.
وی تخمین می‌زند که سازمانش تنها حدود یک چهارم آبی را که معمولاً خریداری می‌کند، خریداری کرده است. اکنون باید تصمیم بگیرد که چه کسی آب اهدایی را دریافت کند و چه کسی دریافت نکند.
در بیشتر ۲۵ سالی که گریفین خانه‌ای سه خوابه در ضلع غربی دیترویت داشته است، هیچ مشکلی در پرداخت قبض‌های خود نداشته است. وی ۳۱ سال در یک شرکت بیمه معتبر کار کرد تا اینکه در سال ۲۰۱۶ از کار اخراج شد. استرس ناشی از از دست دادن شغل، غم و اندوه ناشی از مرگ چند نفر از اعضای خانواده در مدت زمانی کوتاهی، ادامه کار در امر نگهداری از خانه را برای او سخت کرد.
نشت لوله کشی ناشی از گرمای هوا در اوایل سال گذشته به سرعت هزینه آب خانگی را افزایش داد و تا پاییز، او نتوانست لوله کشی را تعمیر کند یا ۴۰۰ دلار که به گفته وی به اداره آب بدهکار است پرداخت کند. والاریا گریفین از این بطری‌های آب اهدایی برای پخت و پز، شستشو و نوشیدن استفاده می‌کند.
وقتی او شنید می‌تواند به عنوان بخشی از واکنش اضطراری به ویروس کرونا، آب خود را وصل کند "من خیلی خوشحال شدم". او به یک مؤسسه غیر انتفاعی به نام Hydrate Detroit مراجعه کرد. این مؤسسه یک لوله کش را استخدام کرد تا شیر از دست رفته گریفین را تعویض کند. اما لوله کش مشکلات دیگری در مورد لوله‌های او پیدا کرد.
این به آن معناست که برنامه راه اندازی مجدد آب مجبور است کسی را برای رفع مشکلات برجسته لوله کشی او بفرستد، به همین دلیل است که آب او تا هفته آینده بازیابی نمی‌شود. اداره آب و فاضلاب دیترویت گزارش داد که برنامه راه اندازی مجدد آب از روز سه شنبه خدمات آب ۷۰۰ خانه را احیاء کرده است، اما صد‌ها نفر که خواستار مرمت شدند هنوز در انتظار هستند.
لوئیس پاتریک گفت که او شکایاتی را از ساکنان دیترویت در مورد خطوط تلفن اشغال و انتظار طولانی برای وصل شدن مجدد آب شنیده است.
همچنین، این احتمال وجود دارد که هزاران شهروند دیترویت از این برنامه آگاهی نداشته یا برای درخواست آن تماس نگرفته اند. سوابق شهر نشان می‌دهد که حداقل ۲۸۰۰ خانوار دیترویت فاقد آب هستند، اگرچه برخی تخمین‌ها نشان می‌دهد این تعداد می‌تواند بیشتر باشد. این شهر به هیچ وجه نمی‌تواند بداند که چه تعداد از مردم در خانه‌های بدون آب زندگی می‌کنند، زیرا بسیاری از خانه‌ها حساب فعال با اداره آب ندارند.
فعالان می‌گویند شهرداری باید از هر خانه‌ای که آب آن بسته شده است بازدید کنند تا از ایمنی مردم اطمینان حاصل کنند.
اما برایان پکین پاو سخنگوی اداره آب و فاضلاب شهر گفت وصل کردن مجدد آب پیچیده است، زیرا خدمه باید اطمینان حاصل کنند که یک کنتور آب در خانه وجود دارد و آب نشت نمی‌کند.
پکنین گفت: شهرداری خدمه خود را از بخش فاضلاب و نگهداری آب، مأمور کرده تا آب را در اسرع وقت وصل کند. وی افزود: "ما بهداشت و ایمنی عمومی را بسیار جدی می‌گیریم. این اولویت ماست."
عبدالسید، متخصص اپیدمیولوژی (همه گیر شناسی) و کمیسر سابق بهداشت شهر دیترویت که برای تصدی فرمانداری در سال ۲۰۱۸ نامزد شده بود گفت که این شهر ممکن است در اسرع وقت برای بازگرداندن خدمات آب کار کند، اما با چالش‌های دیگری روبرو است.
گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد که عفونت‌های ویروس کرونا در دیترویت سریعتر از تقریباً در هر نقطه از کشور گسترش می‌یابد. صد‌ها کارمند شهر از جمله افسران پلیس و آتش نشانان در قرنطینه یا بیمار هستند.
وی گفت: "وقتی این نوع سیاست‌های سختگیرانه را وضع می‌کنید و سپس سعی می‌کنید آن‌ها را در وسط بحران بازگردانید این اتفاق می‌افتد. شما نمی‌توانید همه چیز را احیا کنید، زیرا همزمان کار‌های زیادی انجام می‌دهید."
به دلیل قانونی که اجازه نمی‌دهد خدمات دهندگان از برخی از مشتریان بیشتر از دیگران تعرفه بگیرند، مقامات شهر دیترویت سال هاست که گفته اند از نظر قانونی ملزم به قطع آب قبض‌های دارای بدهی هستند. مقامات شهر گفته اند از آنجا که برخی افراد قبض‌های خود را پرداخت کرده اند، از نظر قانونی نمی‌تواند اجازه دهد افرادی که قبض‌های خود را پرداخت نمی‌کنند قسر در بروند.
اما فعالان، استدلال می‌کنند که اگر مقامات شهری و ایالتی این توانایی را دارند که در شرایط بحرانی راه‌هایی برای بازگرداندن خدمات پیدا کنند، پس در هر زمان دیگری که بخواهند نیز می‌توانند این کار را انجام دهند. آن‌ها امیدوارند وقتی ویروس کرونا روند خود را طی کرد، شهر خلاق‌تر شود.
مردم شهر دیترویت که آب خود را از طریق برنامه اضطراری احیا کرده اند، اگر می‌خواهند پس از بحران آب خود را نگه دارند باید وارد «برنامه پرداخت» شوند. آنگاه آن‌ها هم با بدهی‌هایی که منجر به قطع اولیه آن‌ها شده و هم با هزینه‌های جدید برای آبی که اکنون استفاده می‌کنند روبرو می‌شوند که هزینه آن‌ها بسیار بیشتر از ۲۵ دلاری است که هر ماه تحت برنامه احیا می‌پردازند.
تجزیه و تحلیل‌های رسانه‌های گروهی آمریکایی در سال گذشته نشان داد که هر شهروند دیترویتی به طور متوسط بیش از ۱۱۰۰ $ در سال برای آب می‌پردازد - به مراتب بیشتر از یک دهه پیش. لوئیس-پاتریک می‌گوید که نرخ‌ها بسیار زیاد است.
لوئیس پاتریک گفت: "آن‌ها تقاضای کمک مالی یا خیریه نمی‌کنند. آن‌ها خواهان طرح قیمت ارزان آب هستند."
بولا واکر، هماهنگ کننده ارشد Hydrate Detroit، که به گریفین در تعمیرات لوله کشی کمک کرد گفت که امیدوار است راه حل‌های بهتری در شهر‌های میشیگان و کشور پیدا شود. او می‌گوید در سه حومه دیترویت که علی رغم تهدید به ویروس، آب آن‌ها در این هفته قطع شده بود از طرف مردم تماس‌هایی دریافت کرده، اما مجبور شده بود به آن‌ها بگوید که نمی‌تواند کمک کند. وی گفت: "مشکلات دیترویت زیاد است و ما توانایی برخورد با شهر‌های دیگر را نداریم. "
السید از همه شهر‌ها خواست که قطع جریان آب را متوقف کنند، خواه بحران وجود داشته باشد یا نه. وی گفت: افراد بدون آب، از مدت‌ها قبل در معرض خطر ابتلا به بیماری عفونی قرار داشته اند. وی گفت: "اگر بیماری همه گیر کرونا پیش نمی‌آمد آن‌ها متوجه نمی‌شدند که آب در خانه‌های مردم، یک مسئله بهداشت عمومی است."