عسل با رطوبت کمتر از 18 درصد مرغوب است، چرا كه رطوبت بالاتر عسل مي‌تواند بر روي تخمير آن موثر باشد.
روش‌هاي مرسوم در فرهنگ عمومي براي تشخيص عسل طبيعي از تقلبي پشتوانه علمي ندارد، چون با توجه به اين‌که عسل خصوصيات پيچيده‌اي دارد، بنابراين تشخيص نوع طبيعي و مرغوب آن توسط خريداران بدون استفاده از وسايل آزمايشگاهي کار سختي است.
عسل به شدت تحت تاثير شرايط محيطي قرار مي‌گيرد، به اين ترتيب که در محيط سرد چسبنده و سفت و در محيط گرم روان مي‌شود، زيرا رطوبت موجود در آن به راحتي تحت تاثير رطوبت هوا قرار مي‌گيرد.
حتي‌الامکان عسل را از فروشگاه‌هاي معتبر خريداي کنند، خصوصا فروشگاه‌هايي که خود، زنبوردار هستند و عسل توليدي خود را ارائه مي‌دهند.
برخي از مردم ميزان رطوبت و مرغوبيت عسل را به وسيله برگرداندن شيشه عسل و سرعت بالا و پايين رفتن حباب داخل شيشه و برخي به وسيله ميزان کش آمدن عسل اندازه گيري مي‌كنند، البته بايد توجه داشت که اين روش‌ها دقيق نيستند، زيرا شرايط محيطي به خصوص دما، تاثير زيادي بر روي عسل دارد.
به طور کلي اين خصوصيات به ميزان رطوبت عسل بستگي دارد، به طوري‌كه عسل با رطوبت کمتر از 18 درصد مرغوب و بالاتر از آن نامرغوب است، چون رطوبت بالاتر مي‌تواند خصوصا بر روي سرعت تخمير آن موثر باشد.
تمام عسل‌ها، محتوي مخمرهاي غير مضر براي انسان هستند که در رطوبت 19 درصد تخمير مي‌شوند.
براي جلوگيري از تخمير بايد عسل را حرارت و آن را به مدت نيم ساعت در دماي 63 درجه سانتيگراد قرار داد تا تمام مخمرهاي آن از بين رفته و تخمير صورت نگيرد، هر چند امروزه از روش‌هاي جديدتري مانند استفاده از نور UV براي از بين بردن مخمرهاي عسل استفاده مي‌کنند.
عسل در زمستان تخمير نمي‌شود زيرا دماي کمتر از 11 درجه سانتيگراد از تخمير عسل جلوگيري مي‌کند.
بعد از شکرک زدن عسل احتمال تخمير افزايش مي‌يابد.
