جشن‌نامه بزرگان برای اسکورسیزی

دنیای اقتصاد یکشنبه 22 آبان 1401 - 00:07
روزنامه گاردین در آستانه تولد 80سالگی مارتین اسکورسیزی، کارگردان تاریخ‌ساز امریکایی، سخنانی از سینماگران معروف جهان در تمجید از او را منتشر کرد. این روزنامه به نقل از فرانسیس فورد کاپولا، استیو مک‌کوئین و وودی آلن، از اسکورسیزی به عنوان «بزرگ‌ترین کارگردان زنده» نام برد. اسکورسیزی متولد ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ است.مارتین چارلز اسکورسیزی، فیلم‌ساز آمریکایی که پنج فیلم او از سوی کتابخانه کنگره که «از نظر فرهنگی، تاریخی یا زیباشناختی قابل‌توجه‌ است» در فهرست ملی فیلم ثبت شده‌، در سال ۱۹۹۰ سازمان غیرانتفاعی بنیاد فیلم، در ۲۰۰۷ بنیاد جهانی سینما و در ۲۰۱۷ پروژه میراث فیلم آفریقا را تاسیس کرده است.

اسکورسیزی در ۹ فیلم اعم از راننده تاکسی، گاو خشمگین، سلطان کمدی، نیویورک نیویورک و تنگه وحشت با رابرت دنیرو کار کرده و همکاری‌های او با لئوناردو دی‌کاپریو نیز مورد توجه است. اسکورسیزی پنج فیلم دی‌کاپریو شامل دارودسته‌های نیویورکی، هوانورد، رفتگان، جزیره شاتر و گرگ وال استریت را کارگردانی کرده است. اسکورسیزی همچنین به دلیل همکاری طولانی‌مدتش با تدوینگر فیلم، تلما شونمیکر، معروف است. او با ۱۲ نامزدی بهترین کارگردانی از اسکار، تنها کارگردان زنده با بیشترین نامزدی و به‌طور کلی دومین شخص نامزدشده پس از ویلیام وایلر است.

وودی آلن: من همه فیلم‌های مارتی را دوست دارم، اما «رفقای خوب» یکی از بهترین فیلم‌های آمریکایی است که تا‌به‌حال ساخته شده که واقعا فیلم فوق‌العاده‌ای است. من نه فقط برخی صحنه‌ها بلکه کل فیلم را دوست دارم. از نحوه فیلم‌برداری تا انتخاب بازیگران و نقش‌آفرینی‌ها، این یک اثر فوق‌العاده است. پس از اینکه برای نخستین‌بار آن را دیدم، عاشقش شدم. همه فیلم‌های مارتی را دیده‌ام و او یکی از معدود کارگردانانی است که فیلم‌هایش ارزش تماشای چندباره دارند.

فرانسیس فورد کوپولا: من سال‌ها پیش مارتی را ملاقات کردم. مثل پیدا کردن پسرعموی گمشده‌ام بود، یک ایتالیایی-آمریکایی مثل خودم اما واقعا به همان سبک، همان بوها در آشپزخانه، همان پدر و مادر فوق‌العاده و همان حس آمریکایی و ایتالیایی بودن. او قطعا به حلقه بزرگ‌ترین فیلمسازان زنده که امروز کار می‌کنند تعلق دارد. تولد او را تبریک می‌گویم و یک دهه فوق‌العاده را برایش آرزو می‌کنم.

تیم برتون: وقتی به اسکورسیزی فکر می‌کنم به تمام لحظات ناراحت‌کننده فیلم‌های او فکر می‌کنم، کاری که او در آن استاد است. مثل فیلم «سلطان کمدی» زمانی که رابرت دنیرو بدون دعوت به خانه جری لوئیس می‌رود که صحنه‌ای عذاب‌آور است. شاید «رفقای خوب» بهترین نمونه از این موضوع باشد، مثل آن صحنه فراموش‌‌نشدنی در رستوران، زمانی که تنش بین جو پشی و ری لیوتا در حال ایجاد است.

استیو مک‌کویین: مارتی معرفی شخصیت خیلی خوبی دارد. من عاشق معرفی دنیرو در «خیابان‌های پایین شهر» هستم، جایی که دنیرو اولین‌بار از یک کافه بیرون می‌آید و هاروی کیتل او را تماشا می‌کند. صحنه با تکنیک اسلوموشن فیلم‌برداری شده است. این معرفی یکی از بی‌نقص‌ترین معرفی شخصیت‌ها در تاریخ سینماست.

منبع خبر "دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.