به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صداوسیما؛ به نقل از شبکه تلویزیونی سی بی اس؛ درحالی که تیراندازی در مدارس سراسر آمریکا ادامه دارد، بحث مسلح کردن یا مسلح نکردن معلمان در این کشور نیز داغ شده است.
هیئت نظارت بر مدارس یوالدی (در ایالت تگزاس) یک پلیس را به عنوان سرپرست این هیئت منصوب کرد. این انتصاب پس از آن صورت گرفت که رئیس سابق این هیئت برکنار شده بود. "جاش گوتییرز" کار خود را امروز آغاز خواهد کرد. "پیت آرِنداندو" رئیس سابق این هیئت، پس از آنکه به علت نحوه مدیریت در ماجرای تیراندازی جمعی در مدرسه ابتدایی راب، در ماه مه مورد انتقاد واقع شده بود، در ماه اوت از سمت خود برکنار شد. در تیراندازی جمعی در مدرسه ابتدایی راب دست کم ۱۹ دانش آموز و دو معلم کشته شده بودند.
سرپرست موقت هیئت مدارس یوالدی انتصاب گوتییرز را اولین گام در بازسازی نیروی پلیس در مدارس توصیف کرده است.
تیراندازی در مدارس همچنان یک اپیدمی همیشگی و مختص آمریکا است. همین هفته بود که سه دانشجو در دانشگاه ویرجینیا کشته شدند.
در گزارش مستندگونه جدید سی بی اس، لیلیا لوسیانا پس از آنکه ۱۹ کودک و دو معلم در یوالدی کشته شده بودند، به تگزاس سفر کرد. خانواده‌های قربانیان و بازماندگان این تیراندازی، پیشتاز نبرد برای کنترل سلاح بوده اند، در حالی که سایر هیئت‌های نظارت بر مدارس در ایالت تگزاس، شاهد افزایش تعداد معلمانی هستند که مسلح می‌شوند.
آمریکا درگیر یک اپیدمی است. جستجو برای یافتن راه حل‌ها باعث شد که محلات به دو بخش تقسیم شوند.
یکی از معترضان به مسلح شدن معلمان گفت: وظیفه معلم نباید حفاظت از جان شما باشد!
در تگزاس خانواده‌ها داغدار فاجعه یوالدی هستند. طرفداران سلاح درحال آموزش دادن به معلمان هستند تا آن‌ها اولین خط دفاع باشند.
مجری شبکه گفت: همیشه بعد از وقوع حوادثی این چنینی، ناگهان افراد با نمایندگان خود تماس می‌گیرند، می‌خواهند که کاری انجام شود. سوالم این است که آیا پس از تیراندازی مدرسه یوالدی آیا میزان علاقه مندی به برنامه‌هایی این چنینی افزایش یافت؟ منظورم برنامه‌های مسلح کردن معلمان است؟
لیلیا لوسیانا در پاسخ گفت: بله فکر می‌کنم یکی از چیز‌هایی که من امسال پس از وقت گذاشتن زیاد در تگزاس یاد گرفتم - متاسفانه از روزی که تیراندازی رخ داد- این است که چطور تفنگ یعنی همه نوع تفنگ بخشی از فرهنگ تگزاس است. به خصوص در جایی مثل تگزاس، مردم واقعا می‌ترسند که به هر شکلی بخواهند حقوق خود در اصلاحیه دوم قانون اساسی (حق حمل سلاح) را از دست بدهند، حتی اگر چنین قصد و نیتی هم وجود نداشته باشد، بنابر این راه حل‌هایی این چنینی مطرح می‌شود. در جا‌های دیگر شاید افراد فکر کنند که مسلح کردن معلمان کار احمقانه‌ای است. من در یکی از مشاهداتی که داشتم و از بین همه معلمان در تمام مدارس حتی یک نفر هم نبود که آماده چنین کاری (حمل سلاح) باشد.
وی در ادامه افزود: چیزی که ما می‌خواهیم با این مستند انجام دهیم، به خصوص پس از آنکه من به طور گسترده به این موضوع پرداختم، این است که ما همچنان روی واکنش پلیس متمرکز باشیم. البته قصور‌های زیادی رخ داده است و این ماجرا بسیار اهمیت دارد، اما این مستند باعث شد این فرصت فراهم شود تا واقعا بحثی را تجربه کنیم که در تگزاس و ایالت‌هایی رخ می‌دهد که تفنگ با بخشی از فرهنگ آن عجین شده است. از آنجا که تصویب هرنوع قانونی - که توانایی دسترسی به سلاح را محدود کند - امر دشواری است، راه حل‌های دیگری مطرح می‌شوند و همه چیز ممکن است در این راه حل‌ها اشتباه پیش بروند یا ممکن است درست پیش بروند. اما به نظر من در جایی مثل تگزاس معلمانی که ما با آن‌ها گفتگو کردیم همه شان با تفنگ بزرگ شدند؛ بنابراین یکی از چیز‌هایی است که شما تعجب می‌کنید. برای من بسیار متفاوت بود. من کسی هستم که با شکار کردن و تیراندازی کردن بزرگ نشدم؛ بنابراین برای هر معلم یا هر کس دیگری در تگزاس (سلاح) بخشی از این فرهنگ است.
گزارشگر در پاسخ این سوال که به نظر من سوال این است که چه نوع آموزش‌هایی و چه مقرراتی برای معلمان در کار خواهد بود؟ شما فاجعه در یوالدی را پوشش خبری دادید و می‌دانید که نیرو‌های آموزش دیده پلیس و افراد حرفه‌ای در صحنه حضور داشتند. افرادی حضور داشتند که نه تنها روز‌ها و هفته‌ها یا ماه‌ها آموزش دیدند بلکه مرتبا آموزش می‌بینند. کارشان همین است. کارشان حمل سلاح است و در اغلب موارد کارشان حفاظت از کودکان و مردم است. آن‌ها در مورد یوالدی نتوانستند کاری بکنند. پس چه نوع آموزش‌هایی برای این معلمان خواهد بود؟ شما درست می‌گوئید. من نمی‌توانم تصور کنم که آقای "مایری" معلم انگلیسی دبیرستان من سلاح حمل کند! گفت: این معلمان شاید در زندگی عادی شان سلاح حمل کنند، اما این موضوع که آن‌ها در کلاس درس مسلح باشند، کاملا متفاوت است.
گزارشگر در پاسخ این سئوال که همچنین آن‌ها باید تصمیم بگیرند که آیا انسان دیگری را بکشند یا نکشند؟ گفت: این سوال بزرگی است که ما در مستند خود به دنبال جوابش هستیم. من از معلمانی که با آن‌ها صحبت کرده بودم، پرسیدم. در تگزاس هیچ الزامی به هیچ نوعی از آموزش وجود ندارد. فقط هیئت نظارت بر مدارس هستند که باید مجوز مکتوب برای افراد صادر کنند تا آن‌ها بتوانند در محوطه مدرسه سلاح حمل کنند. شما درست می‌گوئید. چه میزان آموزش کافی است؟ این سوال یکی از بزرگترین سوالات است. شما چطور مطمئن می‌شوید که این چیز‌ها (سلاح ها) در جایی نگهداری شوند و در دسترس هم باشند؟ به نظر من، تجربه و مشاهده آموزش‌ها سرسام آور است، مشاهده نحوه آماده شدن آن‌ها سرسام آور است، فکر کردن به این که ممکن است هر لحظه اشتباهی رخ دهد، سرسام آور است، اما مهم‌ترین سوال این است که چرا این اتفاق در این کشور رخ می‌دهد؟ چرا این مسئله به طریقی تقریبا منحصر بفرد مختص آمریکایی‌ها است؟ علتش حقوقی است که ما در قانون اساسی خود درباره حمل سلاح داریم.
وی در ادامه افزود: من در مستند خودم سوالات زیادی را از افرادی مطرح کردم که تلاش می‌کردند به دنبال اصلاح قوانین سلاح بروند و نیز از کسانی سوال پرسیدم که تلاش می‌کردند قوانین فعلی را لغو کنند. در شهرستانی که مدرسه یوالدی در آن واقع است، دیدیم که این شهرستان یکی ازشهرستان‌هایی است که کمک کرد تا "گِرگ ابوت" فرماندار ایالت تگزاس انتخاب شود. آن هم پس از آنکه همه این چیز‌ها را دیده بودند. پس افرادی هستند که واقعا معتقدند تفنگ و سلاح بیشتر را باید با تفنگ و سلاح بیشتر جواب داد. آن‌ها معتقدند هم اکنون سلاح زیادی در کشور وجود دارد و راه حفاظت از خودتان این است که تفنگ بزرگ تری داشته باشید!
وی تاکید کرد: پس (به نظر این افراد) این که تعداد بیشتری از افراد مسلح شوند، راه حل است، این راه حل‌ها از نظر سیاسی برای برخی سیاستمداران با معنا است. ما همچنین این سوال را پرسیدیم که چه میزان پیام رسانی شده است؟ چه میزان از این موضوع درخواست طبیعی رای دهندگان است؟ چه چیزی معقول است و چه چیزی نیست.
شما نمی‌توانید در مورد (سلاح) گفتگو کنید، مگر اینکه اذعان داشته باشید تفنگ و سلاح بخشی از فرهنگ تگزاس و در کل کشور است.
