مقایسه قیمت هر متر واحد مسکونی با حداقل دستمزد از سال ۱۳۷۹ تا آبان ماه سال ۱۴۰۱ نشان می دهد فاصله حداقل بگیران برای پیدا کردن توان خرید یک واد مسکونی حدود۱۰۰ متری مربعی در پایتخت به یک قرن رسیده است.

این در حالی است که در سال ۱۳۷۹ حداقل حقوق معادل نصف قیمت میانگین هر متر مربع واحد مسکونی در تهران بوده است این فاصله در سال جاری به یک دهم رسیده است. در سال ۷۹ با حقوق ماهانه ۴۵ هزار تومان برای خرید یک واحد مسکونی با ارزش متر ۹۷ هزار تومان ۱۸ سال زمان نیاز داشت البته در صورتی که این میزان حقوق صرف هیچ هزینه دیگری نمی شد، ولی به هر حال یک واحد مقیاس در اختیار قرار می دهد اگر این مقیاس را در طول زمان حرکت بدهیم تا به ماههای اخیر برسیم متوجه می شویم، بحران مسکن تا چه حد در اکشور ما تشدید شده است.

در سال ۱۴۰۱ حداقل حقوق به رقمی به رقمی حدود ۴ میلیون ۱۸۰ هزار تومان افزایش یافته است ۱۰۰ برابر حداقل حقوق سال ۷۹ اما در مقابل قیمت هر متر مربع واحد مسکونی در تهران ۴۸۰ برابر شده است، امروز با حداقل حقوق شما ۹۳ سال زمان نیاز دارید تا بتوانید قدرت خرید یک واحد مسکونی ۱۰۰ متری را در تهران پیدا کنید.

نکته ای که تلخی این مقیاس را تشدید می کند اما یک خبر خوب است، وزیر بهداشت در سال گذشته اعلام کرد شاخص امید به زندگی در ایران به ۷۶ سال افزایش یافته است، اتفاقی خوب که نشان از افزایش سطح بهداشت و طول عمر در میان مردم ایران دارد ولی همین شاخص رو به بهبود هم ۱۷ سال از زمان لازم برای خرید خانه ۱۰۰ متری مورد نظر در تهران کمتر است!