به گزارش خبرگزاری مهر، جلال خسروی، شاعر جنوبی روز گذشته سه شنبه ۱۵ آذر درگذشت. او متولد ۱۳۴۱ و اهل برازجان بود و در شعر سپید و پست مدرن و نیمایی آثار زیادی داشت که برخی در نشریات استان بوشهر به چاپ رسیده است.
اولین مجموعه شعر او با عنوان «با باوری به حجم گلوله» در سال ۱۳۵۸ به چاپ رسید. اثر دیگرش با نام «کی وقت داری به هم برویم؟» در سال ۱۳۸۱ منتشر شده است. به احتمال بسیار آئین تشییع و خاکسپاری او روز جمعه (هجدهم آذرماه) در برازجان انجام می‌شود.
اشعاری از این شاعر درگذشته را در ادامه بخوانید:
۱)
چه خوب
شاید لب‌هایت
از پلّه های این سطرها
بالا بیایند
بالا بیایند
خوشه‌های ابر را ببوسند
دنیا
به دنیا بیاید.
۲)
با این غروب که کنارت نشسته و
شام می‌خوریم
و می‌خواهد
که بخوابد
در خواب‌هایت
با تو
حرف بزن
نگاه کن
تا راه‌های میشی باز شوند و
برگردم
از «واهمه‌ها
که بی نام و
بی نشان»
از ذهن
از زمان
جوخه‌ها به خط نشوند باز
و مرزها
در هم نریزند
۳)
دلم برائت تنگ شده
برای تو
که اینجا کنارم نشسته‌ای
و می‌بافی
کاموا
فکر
کاموا
دلم تنگ می‌شود
کی وقت داری به هم برویم؟
خواهش می‌کنم
اگر می‌شود بافتنی اَت را کنار بگذار
می‌خواهم حرفی ببافم
حرفی ببافی اَم.
