به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ به باور محققانی که بر آلودگی هوا نظارت دارند، هوای داخل ایستگاه‌های مترو دارای میزان بالایی از آلاینده‌های جوی است. مطالعات پیشین نشان دهنده ارتباط بین قرار گرفتن در معرض ذرات بسیار ریز و طیف وسیعی از مشکلات بهداشتی از جمله آسم و بیماری‌های قلبی و عروقی است.

متروی لندن یک شبکه تونلی در سراسر لندن است که از ۲۷۰ ایستگاه و ۱۱ خط تشکیل شده است. ۴۵ درصد از این شبکه در زیر زمین قرار دارد. طی این مطالعات جدید، محققان ساختار، اندازه، شکل، ترکیب شیمیایی و خواص مغناطیسی ذرات را از ۳۹ نمونه غبار زیرزمینی لندن تجزیه و تحلیل کردند. نمونه‌ها در سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ از سکوها، سالن‌های بلیط و کابین اپراتور قطار در خطوط مختلف متروی لندن جمع‌آوری شد.

محققان در مطالعات قبلی گزارش داده اند که ۵۰ درصد از ذرات آلودگی هوا در متروی لندن ذرات آهن دار مغناطیسی هستند. ذرات آهن دار عمدتاً از یک اکسید آهن به نام ماگمیت تشکیل شده است که قطر آن از ۵ تا ۵۰۰ نانومتر و قطر متوسط آن ۱۰ نانومتر است. برخی از ذرات در خوشه‌های بزرگتر با قطر‌های بین ۱۰۰ تا ۲۰۰۰ نانومتر شناسایی شدند.

بنا بر اعلام وبگاه نیچراسیا (natureasia)، موضوع فوق از آن جهت دارای اهمیت است که شناسایی این نانوذرات می‌تواند مکمل مانیتور‌های سنتی آلودگی هوا باشد، که ممکن است به دلیل وزن کم مورد اهمیت قرار نگیرند.

تحقیقات قبلی نشان داده است که ذرات حاوی آهن از تماس بین چرخ‌های قطار و ترمز با ریل قطار تولید می‌شوند و حمل بار‌های سنگین‌تر و سفر با سرعت‌های بالاتر می‌تواند ذرات ریزتر و بیشتری تولید کند. 

محققان معتقدند؛ فراوانی ماگمیت بسیار ریز در نمونه‌های غبار زیرزمینی مترو می‌تواند ناشی از ترکیبات حاوی آهن چرخ ها، ترمز‌ها و مسیر‌هایی باشد که به دلیل تهویه ضعیف قادر به خروج آلاینده‌ها نیستند. این ذرات در هنگام حرکت و توقف قطار در هوا معلق شده و به سکو‌ها می‌رسند.

شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Scientific Reports منتشر شده است.