شرایط مکانی پروژه (اقلیم گرم و خشک و قرارگیری بنا در میان آب) فرصت بازخوانی معماری کوشک را برای معماران فراهم نمود. بر این مبنا، دغدغه اصلی طراح ضمن فراهم نمودن شرایط آسایش در دل کویر، ایجاد ارتباطی معنادار با معماری ایرانی و کوشک بود. در طراحی این بنا سعی شده مفاهیم پایه در معماری کوشک را اقتباس و به زبانی امروزی بازگو شود.
تضاد میان پر و خالی، نحوه اتصال فضای تهی داخلی با مرز ساختمان و بیرون، حفظ هندسه کلی و تمامیت قابل ادراک، تاکید بر فرآیند ورود به ساختمان و ایجاد تنوع فضائی و دیدهای متقاطع در فضاهای بسته و نیمه باز از موارد مورد نظر در طرح پروژه بوده است.
مکعب شکل گرفته از اتصال این 4 دیوار، پوسته ای است برای جمع آوری فضاهای نیمه باز و بسته درون زیر یک سقف و ایجاد تمامیت بنا. برای دستیابی به تنوع فضائی و دیدهای متقاطع، از تغییر ارتفاع در تراسها و ایجاد منظره در فضای داخل استفاده شده است.
ویلای ساوه در حاشیه یک زمین کشاورزی و در میان استخری با ظرفیت 2500 مترمکعب که برای آبیاری باغ در نظر گرفته شده، جای گرفته است. طبقه اول ویلا شامل اتاق مهمان، آشپزخانه، سرویس و حمام، پذیرائی عمومی و تراس و طبقه دوم شامل دو اتاق خواب، آشپزخانه کوچک، پذیرایی خصوصی و تراس است.
در طراحی ویلای ساوه، از فرم مکعب با تاکید بر هندسه چهارتایی (چهار دیوار جانبی) استفاده شده است. مکعب شکل‌گرفته از اتصال این چهار دیوار، پوسته‌ای است برای جمع‌آوری فضاهای نیمه‌باز و بسته درون زیر یک سقف و ایجاد تمامیت بنا. در طراحی بنا، از قرار دادن فضای تهی داخلی در مرکز هندسی و تقلید از نمونه سنتی کوشک پرهیز شده است و در عوض، سطوح نیمه‌باز به شکل پیچیده چند L متقاطع در ضلع‌های شمال، شرق و جنوب ساماندهی شده‌اند.
با توجه به قرارگیری ساختمان در میان آب، ورود به ساختمان اهمیت ویژه‌ای یافت؛ مجموع پل و نمای شرقی برای تاکید بر فرآیند ورود و ایجاد تعریفی نو از ایوان طراحی شده است.
در ضلع غربی، برای جلوگیری از دریافت بیش از حد تابش خورشید، تامین دید به استخر و استفاده از انعکاس نور بر روی آب، ارتفاع پنجره‌ها به یک متر محدود شده است.
منبع:chidaneh.com
