خبرگزاری میزان – رقابت‌های بوکس قهرمانی آسیا برای تیم ایران ۲ مدال برنز به همراه داشت که یکی از آنها سهم سیدشاهین موسوی بود و دیگری را هم طوفان شریفی کسب کرد.

کسانی که در هوای بوکس تنفس می‌کنند به خوبی می‌دانند این مدال‌ها چه اندازه با ارزش است، اما گویا خیلی‌ها هنوز در خواب زمستانی هستند و نمی‌دانند موسوی و شریفی چه کار مهمی انجام دادند.

مسئولان فدراسیون بوکس به خودشان زحمت داده و به هر مدال‌آور ۱۰ میلیون تومان پاداش دادند که معادل یک حقوق ساده است که در بهترین حالت با اضافه‌کار محاسبه شده!

از سوی دیگر اداره ورزش استان تهران و زنجان هم تقدیری از بوکسورهای کشورمان به عمل نیاوردند و از هیات بوکس دو استان هم که انتظار زیادی نباید داشت چون شرایط مالی آنها گویای همه چیز است.

سیدشاهین موسوی که در سال‌های اخیر فرمانده وزن ۷۵ کیلوگرم بوکس ایران بوده تاکنون ۳ برنز آسیایی کسب کرده و تجربه حضور در المپیک را هم دارد، اما با شرایط مالی نه چندان خوب به کار خود در بوکس ادامه می‌دهد.

اینکه چرا باید یک قهرمان باتجربه و پرافتخار تا این اندازه بی‌انگیزه باشد دلیلش مشخص است. بزرگترین مشکل عدم رسیدگی به بوکسور و کمبودهای مالی است.

از سوی دیگر طوفان شریفی که چشمش هنوز که هنوز است بهبود پیدا نکرده تنها یک پاداش ۱۰ میلیون تومانی و یک تابلوی تقدیر بدست آورده! جوایزی که برای خیلی‌ از فوتبالیست‌ها و سایر ورزشکاران رشته‌های توپی شبیه شوخی است.

بله! این پاداش بوکسورهایی است که شبانه روز تمرین کردند تا پرچم مقدس ایران را در مسابقات بین‌المللی برافراشته کنند.

در روزهایی که جنگ تبلیغاتی در بوکس ایران آغاز شده، بهتر است در این بین توجه بیشتری به بوکسورهای مدال آور شود چون ستون بوکس ایران همین مشتزنان جوان و آینده‌دار هستند که در سایه کم‌توجهی ناچار به ترک ورزش می‌شوند.

امید می‌رود انگیزه کشی در بین بوکسورها و سایر ورزشکاران رشته‌های انفرادی از بین برود و هر کسی که در ورزش مسئولیت دارد، اعم از مسئولان وزارت ورزش، مسئولان فدراسیون‌ها اداره ورزش استان‌ها و حتی هیات‌های استانی بتوانند دین خود را به سرمایه‌های ورزش ادا کنند تا شاهد پیشرفت روز افزون ورزش کشور خصوصاً رشته پرطرفدار بوکس باشیم.

انتهای پیام/