خبرگزاری میزان – بی تردید از هر یک از بوکسورهایی که حتی یک روز با «آسه‌بال» کار کرده‌اند بپرسید بهترین مربی خارجی تاریخ بوکس ایران چه کسی است، فوراً نام این مربی کوبایی را به زبان می‌آورند.
آسه‌بال آمد تا بوکس ایران را متحول کند، اما عده‌ای که همیشه دوست دارند خودشان رأس کار باشند و با واژه بازنشستگی غریبه هستند، او را مربی بیسبال نامیدند و با اتحاد هم نسل‌هایشان باعث رفتن همیشگی این مربی بزرگ از بوکس ایران شدند.
حالا آسه‌بال سال‌هاست سرمربی تیم ملی بوکس کوباست و کسانی که عاملان فراری دادن او بودند هم از کرده خود پشیمان نیستند. البته از فدراسیون بوکس خبر می‌رسد همین نفرات که هرچه داشتند در بوکس ایران خرج کردند و حالا مانند لیموی بی‌عصاره شده‌اند، بازهم قرار است برای این رشته تصمیم بگیرند و حتی مدعی سرمربیگری تیم ملی ولو به صورت موقت هم هستند.
طبیعی است هر کسی که برای ادای احترام بیشتر مقابل این نفرات خم و راست شود شانس بیشتری برای گرفتن سهم و پست دارد، اما بهتر است سرپرست جوان فدراسیون بوکس بدون تعارف و رودربایستی کار را پیش ببرد چون این تصمیمات احتمالی و سپردن امور به کسانی که امتحان پس داده هستند کار بسیار اشتباهی است و کمکی به بوکس ایران نمی‌کند.
امید می‌رود شورای فنی که تصمیماتش از مدت‌ها قبل قابل پیش‌بینی بود، بتواند به پیشرفت بوکس کمک کند وگرنه شاید دوباره به روزهای ساخت تیم‌های ملی الف و ب و درگیری‌های درون خانوادگی برگردیم و هیچ خبری هم از حرکت رو به جلو نباشد. هرچند که پیشرفت و بروز شدن با افرادی که آخرین آپدیت‌شان برای ۲۰ سال پیش است بسیار دشوار خواهد بود!
انتهای پیام/
