وی در یادداشت خود نوشته است: ماهیت حمل‌ و نقل هوایی کوچک پروازهای دربستی بار و مسافر است و به نام Air Charter یا تاکسی هوایی ( Air Taxi ) شناخته می‌شود که نوع بازار را نسبت‌ به ایرلاین‌ها متفاوت می‌کند.
در این نوع بازار، مشتریان به‌ صورت گروهی پرواز می‌کنند و مسافران، همکار، خانواده و یا آشنا هستند و به‌ صورت کلی نسبت به یکدیگر شناخت دارند.
در دیگر نوع بازار، پرواز توسط یک نهاد، شرکت و یا سازمان خصوصی و یا دولتی اجاره می‌شود تا گردشگران، پرسنل و یا گروه مدنظر آن مجموعه را جابه‌جا کند که در چنین حالتی مسافران ممکن است از یکدیگر شناخت نداشته باشند.
این نوع خدمات که به نام سرویس‌های مبتنی بر تقاضا یا On-Demand Service شناخته می‌شود، دارای تنوع بازار متناسب با نیاز است و زمان و مقصد پرواز با انتخاب مشتری است.
نرخ بهای خدمات به ازای هر ساعت پرواز تکلیفی رفت و برگشتی به‌ همراه درصدی از زمان توقف در فرودگاه در صورت انتظار برای بازگشت مشتریان به مبدا محاسبه می‌شود.
در مواردی، مشتریان طرف قرارداد ساعت پرواز تضمینی را در قرارداد می‌آورند و شرکت هواپیمایی کوچک موظف است نسبت به میزان ساعات پرواز گارنتی شده، خدمات خود را ارائه کند.
از مهمترین بازارهای تقاضا برای این نوع خدمات، گردشگران ورودی به کشور است که طبق آخرین آمار وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، گردشگران ورودی در سال ۱۳۹۸ و پیش از اپیدمی کرونا، بالغ‌ بر 8 میلیون و 822 هزار و 50 نفر که 7 میلیون و 24 هزار و 260 نفر- گردشگر ورودی ناشی از لغو روادید بوده است.
همچنین یک میلیون و 455 هزار گردشگر از مرز هوایی وارد کشور شده‌اند که می‌ تواند به‌ عنوان بازار هدف بالقوه برای پروازهای دربستی داخلی و به‌ صورت غیر برنامه‌ ای به مقاصد توریستی، مدنظر قرار بگیرند.
تنها درصورتی که ۱۰ درصد از این بازار ، هدف قرار بگیرد نیاز به ۲۴ فروند هواپیمای توربوپراپ ۱۹ نفره و یا بیش از ۴۸ فروند هواپیمای ۹ نفره پیستونی است. این تعداد هواپیما حداقل ۳۳۶ فرصت شغلی عملیاتی و فنی ایجاد و سالانه بیش از ۱۴۴ هزار دلار به اقتصاد فرودگاهی و ناوبری، کمک می‌کند.