خبرگزاری فارس ـ اراک؛ ماه رمضان ماه رحمت الهی و ماه عبادت، طهارت و پاکی و ماه تقوا و خودسازی است که در میان مسلمانان از احترام، اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.
مسلمانان با فراهم کردن زمینه‌های معنوی در ماه‌های رجب و شعبان هر سال خود را برای ورود به این ماه شریف و پربرکت آماده می‌کنند تا با روح و روانی پاک به استقبال ماه رمضان رفته و در این ماه پربرکت به خودسازی و عبادت و بندگی بپردازند.
در ماه میهمانی خدا اطعام و افطاری به نیازمندان، شب زنده داری و عبادت، تلاوت قرآن، دعا، استغفار، دادن صدقه و روزه داری و ذکر و راز و نیاز با معبود روح و جان انسان را جلا بخشیده و از سرچشمه فیض الهی سیراب می‌کند.
در ایران اسلامی اهمیت ماه رمضان موجب شده تا شهرها و روستاها با آیینهای خاص این ماه پربرکت را گرامی داشته و ماه میهمانی خدا را با آیینهای معنوی پشت سر بگذارند که در استان مرکزی نیز آیینهای ویژه‌ای در شهرها و روستاها برگزار می‌شود که از جمله این آیین‌ها می‌توان به پیشواز رفتن، کلوخ‌اندازان، سحرخونی یا سحرخوانی،اذان گفتن بر پشت‌بام‌ها، اهو اهو، نخل‌گردانی در نراق و... اشاره کرد.
از جمله رسم‌های مردم استان مرکزی در رابطه با ماه رمضان «اهو اهو » است، که از دیرباز در شهرستان محلات رواج داشته و همچنان در روستای خورهه برگزار می‌شود.
در آیین معنوی اهو اهو شهرستان محلات، نوجوانان و کودکان روستای خورهه در شب تولد امام حسن(ع) با تاریک‌شدن هوا به صورت گروه‌های مختلف به در خانه‌ها می‌روند و یکی از آنها با صدای بلند شعری می‌خواند و دیگران در همسرایی با او «اهواهو» می‌گویند و از صاحبان خانه‌ها آجیل و تنقلات طلب می‌کنند.
اهو اهو یک کلمه فارسی و در منابع پهلوی زبان در زمان پیش از اسلام نیز رواج داشته که بر اساس تحقیقات پژوهشگران به معنای شادباش یک اتفاق خجسته مانند تولد نوزادان است که به خانواده ها اعلام می‌شده است.
در این آیین که این روزها در سبک زندگی ماشینی کمی رنگ باخته است، نوجوانان و کودکان پسر به درب منازلی که دارای فرزند خردسال پسر هستند، می‌روند و اشعاری را زمزمه می‌کنند تا پسر کوچک خانواده مقداری آجیل و تنقلات برای اعضای گروه بیاورد.
فلسفه وجودی این مراسم در واقع نوعی شادباش و تبریک تولد امام حسن مجتبی(ع) است که به منزله گرفتن فال نیک و بیانگر پیوند میان مذهب تشیع و شادی مردم با شادی اهل بیت با آیین‌ها و ادبیات شفاهی ایرانی است.
به گفته بزرگان روستای خورهه محلات این مراسم بزرگداشت امامان شیعه در ماه رمضان و تقویت نوعی وحدت گروهی میان اهالی روستاست که همچنان در خورهه به قوت خود باقی است.
روستای خورهه روستایی به قدمت هزاره دوم پیش از میلاد است که آیین سنتی اهو اهو در آن به عنوان یکی از آثار معنوی استان مرکزی در فهرست آثار معنوی کشور ثبت شده است.
در مناطق روستایی دلیجان و نراق نیز آیین سنتی و مراسم تاریخی شب هادینه برگزار می‌شود.
در این آیین نیز که ازسالیان دور در روستای قالهر رواج داشته در شب ولادت امام حسن مجتبی (ع) کودکان، نوجوانان و جوانان روستا در دسته‌های مختلف به درب منازل روستا مراجعه و با اجرای مولودی خوانی و اشعار مخصوص این شب از صاحبخانه هدایایی ازقبیل گردو، بادام و پول دریافت می‌کنند.
در کنار این آیین مراسم سنتی قاشق زنی نیز در شب ولادت امام حسن مجتبی (ع) برگزار می‌شود که در این آیین دختربچه‌ها با در دست داشتن یک کاسه و قاشق به درب منازل مراجعه کرده و بازدن قاشق به کاسه در زیر چادر این آیین را اجرا و هدایای خود را دریافت می‌کنند.
در آیین سنتی- مذهبی شب هادینه هدایایی از قبیل گردو، بادام و پول به کودکان داده می‌شود.
پایان پیام/
