به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما از کابل، بیش از یک ماه قبل هیئت‌های مذاکره کننده دولت افغانستان و طالبان در قطر دور هم جمع شدند تا دومین دور مذاکرات صلح را آغاز کنند، اما در این مدت به گفته اعضای هیئت مذاکره کننده دولت افغانستان، فقط دو یا سه بار نشست‌هایی میان آن‌ها برگزار شد که در این نشست‌ها فقط دو طرف موضوعات مورد بحث را به همدیگر ارائه کردند و بحث بر سر مسایل و موضوعات اصلی آغاز نشد.
هیئت مذاکره کننده دولت افغانستان، آتش بس را به عنوان اولویت اصلی مذاکرات صلح به هیئت مذاکره کننده طالبان ارائه کرد، اما طالبان در این زمینه پاسخ روشن نداده است، گفته می‌شود طالبان به جای بحث بر سر برقراری آتش بس یا کاهش خشونت در افغانستان به مذاکره درباره نظام سیاسی آینده این کشور تمایل دارد.
اما از آنجا که مردم افغانستان همه روزه در جنگ و خشونت جان خود را از دست می‌دهند یا زخمی می‌شوند، دولت این کشور تلاش دارد ابتدا جنگ و درگیری پایان یابد سپس، هیئت‌های مذاکره کننده در قطر وارد بحث بر سر سایر موضوعات شوند.
دومین دور مذاکرات صلح افغانستان در قطر که به عنوان مرحله حساس و سرنوشت ساز یاد می‌شود، دچار مشکلات و پیچیدگی‌های تازه شده است، اعضای هیئت مذاکره کننده طالبان به ریاست «ملاعبدالغنی برادر» رئیس دفتر سیاسی طالبان، سفر‌های منطقه‌ای خود را آغاز کرده و هیأت طالبان میز مذاکرات را رها کرده است.
مقامات دولت افغانستان معتقدند رها کردن میز مذاکره از سوی طالبان، گویای بی میلی آن‌ها به ادامه مذاکرات صلح است، توقف دور دوم مذاکرات صلح در دوحه، هیئت مذاکره کننده دولت افغانستان را نیز بر سر دو راهی ماندن در قطر یا بازگشت به کابل قرار داده است.
از سوی دیگر همزمان با توقف مذاکرات صلح در دوحه، طالبان که با آمریکا توافقنامه صلح دارد و حمله برنظامیان خارجی در افغانستان را متوقف کرده است، جنگ در برابر نیرو‌های امنیتی و نظامی افغانستان را تشدید کرده است که در این جنگ، علاوه بر تلفات نیرو‌های امنیتی، غیرنظامیان نیز قربانی می‌شوند.
تشدید جنگ همزمان با روند صلح، دولتمردان افغانستان را به شدت عصبانی کرده است، «حمد الله محب» مشاور امنیت ملی افغانستان در یک نشست خبری گفت: دولت افغانستان متعهد به صلح است، اما در صورتی که طالبان بخواهد به جنگ ادامه دهد، نیرو‌های دفاعی افغانستان نیز برای جنگ و دفاع از مردم و سرزمینشان آمادگی لازم را اتخاذ کرده اند.
مسئولان نظامی دولت افغانستان هشدار داده اند در صورتی که طالبان جنگ را انتخاب کند، نیرو‌های امنیتی و دفاعی این کشور آماده سرکوب هستند.
اما یکی از عواملی که باعث شده است طالبان، جنگ و درگیری را در افغانستان تشدید کند، امضای توافقنامه صلح با آمریکاست، زیرا به گفته «امرالله صالح» معاون اول ریاست جمهوری این کشور، این توافقنامه به طالبان روحیه کاذب داده است.
«عبدالحفیظ منصور» عضو هیئت مذاکره کننده افغانستان نیز می‌گوید: طالبان در مقایسه با دو دهه قبل هیچ تغییر نکرده است و همان تفکر «امارت اسلامی» را در سر دارد.
در این بین دولت افغانستان علاوه بر تلاش برای تامین صلح وثبات از طریق اجماع ملی از جمله تشکیل شورای عالی مصالحه ملی به ریاست عبدالله عبدالله و رایزنی با مردم و فعالان سیاسی و جهادی افغان، در عرصه منطقه‌ای نیز تلاش‌های خود را افزایش داده است.
دستگاه دیپلماسی افغانستان به ریاست «محمد حنیف اتمر» وزیر امور خارجه این کشور همواره با مقامات و مسئولان کشور‌های همسایه و منطقه دیدار می‌کند تا از این طریق ضمن اعمال فشار بر طالبان، این گروه را به پذیرش آتش بس وادار کند.
دولت افغانستان به راهکار منطقه‌ای برای رسیدن به صلح و ثبات امیدوار است و نقش کشور‌های منطقه و همسایه را در این زمینه حایز اهمیت می‌داند، به همین دلیل در دیدار مسئولان دولت افغانستان با مقامات ایرانی، همواره نقش همسایگان در آوردن صلح مورد تاکید قرار می‌گیرد به همین دلیل از چندی قبل، حنیف اتمر وزیر امور خارجه افغانستان کارزار گفتگو و رایزنی با مقامات و دیپلمات‌های کشور‌های منطقه را در رابطه با صلح افغانستان آغاز کرد.
جمهوری اسلامی ایران نیز همواره از مواضع دولت افغانستان در روند صلح از جمله مدیریت روند صلح در دست دولت افغانستان، حفظ نظام جمهوری اسلامی، حفظ قانون اساسی، دستاورد‌های دو دهه اخیر، حقوق زنان و آزادی‌های مدنی حمایت کرده است، «محمد ابراهیم طاهریان» نماینده ویژه وزارت خارجه ایران در امور افغانستان در سفر اخیر خود به کابل با وزیر امور خارجه، مشاور امنیت ملی و جمعی از شخصیت‌های سیاسی افغانستان دیدار و بار دیگر به کابل اطمینان داد که
تهران از نظام سیاسی جمهوری اسلامی افغانستان حمایت می‌کند، مقامات ایرانی معتقدند از آنجا که طالبان بخشی از واقعیت‌های جامعه افغانستان است فقط می‌تواند درچارچوب نظام سیاسی آینده این کشور مشارکت کند.
از آنجا که ایران و افغانستان به عنوان دو کشور همسایه که بیشترین مشترکات دینی، تاریخی، فرهنگی و زبانی را دارند و هر دو ازمشکلات همدیگر متاثر می‌شوند، دولت جمهوری اسلامی ایران کمک به حل مشکلات و مسایل افغانستان را از وظایف خود می‌داند و تهران بار‌ها تاکید کرده است که از هرگونه کمک برای برقراری ثبات در افغانستان دریغ نخواهد کرد، زیرا جنگ و نا امنی در کشور همسایه نه تنها به نفع ایران نخواهد بود بلکه بر عرصه‌های مختلف از جمله روابط تجاری و اقتصادی دو کشور نیز تاثیر منفی می‌گذارد و نا امنی در افغانستان به معنای نا امن شدن مرز‌های مشترک دو کشور خواهد بود؛ بنابراین کشور‌های منطقه و همسایه هستند که می‌توانند با تلاش‌های صادقانه به حل معضلات افغانستان از جمله روند صلح کمک کنند نه کشور‌هایی که از هزاران کیلومتر دور‌تر وارد افغانستان شده اند و با ملت افغانستان منافع و مشترکات چندانی نیز ندارند.