مهدی دانشیار شامگاه یکشنبه در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: در قسمتی از کتاب دوجلدی آقای کریمان با عنوان ری باستان که در ۲۰ بهمن سال ۱۳۴۵ نگارش شده پیرامون محمدبن زکریای رازی می نویسد: منطقه امام زاده شعیب (ع) مدفن این دانشمند ایرانی است.
وی اظهار داشت: در این کتاب به وجود تنها یک قبرستان اشاره دارد، این درحالی است که براساس تحقیقات میدانی محل زندگی و تدریس محمدبن زکریای رازی در این منطقه (فیروزآباد قلعه نو) بوده و در همانجا طبابت نیز انجام می داده است.
دانشیار اظهار امیدواری کرد، مسئولان و متولیان با کاوش بیشتر در این زمینه برای ساخت مقبره و رونق این منطقه اقدام کنند.
این مسئول خاطرنشان کرد: بر اساس نظر مورخین و تحقیقات میدانی قبرهای این گورستان متعلق به قرن سوم هجری که دارای نقوش و خط کوفی که نشان می دهد قبرستان قدیمی شهرری همینجا بوده است.
دکتر احمد ابوحمزه ری‌شناس و کارشناس مسائل تاریخی نیز در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: از سال ۱۳۴۳ مرحوم دکتر کریمان پیگیر این موضوع بودند و دوسال بعد کتاب ری باستان را منتشر کردند ، با توجه نگاه مورخین و زندگینامه زکریای رازی و کتیبه های موجود در موطه امام زاده شعیب که نزدیک بیمارستان رازی بودهو و هزار و ۱۰۰ سال پیش دفن صورت گرفته جایگاه دفن این دانشمند
وی تاکید کرد: از نگاه مورخین، کتابهای تاریخی و پیگیری های مرحوم کریما به این نتیجه رسیدیم که غیر از اینجا قبرستان دیگری نزدیک بیمارستان رازی محل زندگی این دانشمند وجود نداشته است.
ابوحمزه یادآور شد: بعد از یکهزار و ۱۰۰ سال پیداکردن قبری ممکن نیست بنابراین براساس این شواهد و قرائن و یافته ها ی تحقیقی محمد بن زکریای رازی در این منطقه دفن شده است.
«محمدبن زکریای رازی» از مفاخر و مشاهیر ایران زمین است؛ کیمیاگری مبتکر که پایه های پیشرفت را در صنعت داروسازی و علوم دیگر بنیان نهاد و با دستاوردهایش انقلابی شگرف را در این صنعت ایجاد کرد و سبب سهولت در دستیابی به یافته های علمی دیگر شد.
سرانجام این طبیب برجسته ایرانی پس از سال ها تلاش در راه اعتلای علم و دانش سرزمین خویش، در ۳۰۴ هجری خورشیدی در زادگاهش شهر ری دیده از جهان فروبست و برای همیشه دنیای طب و کیمیاگری را رها کرد.
