تصویر امروز ناسا خوشه کروی NGC 2419 را که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته‌شده، نشان می‌دهد.
ستارگان خوشه کروی NGC 2419 در صورت فلکی سیاه‌گوش که صورت فلکی بارزی نیست، گرد هم جمع شده‌اند. دو ستاره برجسته و درخشان‌تر نزدیک به لبه‌های قاب، در کهکشان خود ما قرار دارند. NGC 2419 در فاصله بسیار دور حدود 300,000 سال نوری از ما قرار گرفته است. در مقایسه با آن، ابر ماژلانی بزرگ (کهکشان اقماری راه شیری) تنها حدود 160,000 سال نوری از ما فاصله دارد.
NGC 2419 هم‌چون دیگر خوشه‌های ستاره‌ای کروی بزرگ مانند امگا قنطورس ذاتاً درخشان است، اما به دلیل فاصله زیاد کم‌نور به نظر می‌رسد. هم‌چنین فاصله بسیار زیادش مطالعه و مقایسه ویژگی‌های آن با دیگر خوشه‌های کروی که در هاله کهکشان راه شیری ما قرار دارند را دشوار می‌کند.
NGC 2419 که گاهی اوقات «سرگردان بین کهکشانی» نامیده می‌شود، درواقع به نظر می‌رسد از ورای کهکشان راه شیری آمده باشد. اندازه‌گیری حرکت این خوشه در فضا نشان می‌دهد که زمانی متعلق به کهکشان کروی کوتوله قوس (کمان‌دار) بوده است. کهکشان کروی کوتوله قوس، کهکشان اقماری کوچک دیگری است که در اثر برخوردهای متوالی با کهکشان بسیار بزرگ‌تر راه شیری، ساختارش تغییر کرده است.
