پایان جنگ ذات السلاسل با پیروزی مسلمانان
۱۴۳۴ سال پیش، در ماه جمادی الثانی سال هشتم هجری قمری جنگ «ذات السّلاسل» با پیروزی مسلمانان خاتمه یافت. علت وقوع این جنگ، مهیا شدن گروهی از مشرکان برای حمله به مدینه بود. در پی آگاهی پیامبر اکرم (ص) از این خبر، ایشان تعدادی از مسلمانان را تحت فرماندهی یکی از مهاجران روانه مقابله با دشمن کرد اما این گروه پس از آنکه از امکانات نظامی دشمن مطلع شد، بازگشتند. حضرت رسول اکرم (ص) فرد دیگری را به این ماموریت فرستاد او نیز مانند فرمانده قبلی، از مقابله با کافران بازماند و در بازگشت، از نیرومندی دشمن خبر آورد. سرانجام رسول خدا (ص)، به علی (ع) ماموریت داد تا به مقابله با دشمن بپردازد. حضرت علی (ع) با استفاده از اصل غافلگیری، به دشمن حمله کرد و جمع آن‌ها را پراکنده ساخت و با پیروزی به مدینه بازگشت. رسول خدا (ص) از پیروزی حضرت علی (ع) به قدری شاد شد که هنگام بازگشت سپاه اسلام به استقبال آن حضرت رفت. بسیاری از سیره نویسان و مورخین نزول سوره عادیات را درباره همین نبرد مهم و پیروزمند، دانسته اند.

 

درگذشت داستایوسکی، نویسنده روسی و خالق جنایات و مکافات
۱۴۰ سال پیش در چنین روزی، نهم فوریه ۱۸۸۱ میلادی "تئودور داستایوسکی" داستان‏سرای شهیر روسی درگذشت.

تئودور میخائیلویچ داستایوسْکی (Fyodor Mikhailovich Dostoevsky) نویسنده بلندآوازه روسی در ۱۱ نوامبر سال ۱۸۲۱ م در مسکو به دنیا آمد. وی در سال ۱۸۴۳ م دوره تحصیلات مهندسی خود را به پایان رساند و پس از کمی خدمت در این زمینه، وارد عرصه ادبیات گردید. داستایوسکی نخستین داستانش را "مردم فقیر" نام گذاشت که با استقبال پر شوری مواجه گردید. پس از آن به نوشتن داستان‏هایى از قبیل "زن صاحبخانه" و "شب‏های سپید" پرداخت و مردم به همان سرعت که به اثر اول او روی آورده بودند، از این نوشته‏‌ها ابراز تنفر کردند. داستایوسکی از این موضوع دلسرد شد و به جمعیت آزادی‏خواهان که در آن هنگام فعالیت‏هایى داشتند پیوست. در سال ۱۸۴۹ م او را به جرم قیام بر ضد سلطنت و مخالفت با کلیسا دستگیر و محکوم به اعدام کردند. اما در آن لحظه که می‏خواستند حکم اعدام او را اجرا کنند قاصدی از طرف تزار خبر آورد که محکومیت او به چهار سال زندان و تبعید به سیبری تغییر یافته است. بدین ترتیب داستایوسکی به طرزی معجزه‏ آسا از مرگ نجات یافت. وی دوران سختی را در سیبری گذراند که در جسم و روح او اثری فراوان به جای نهاد. وقتی که داستایوسکی از تبعید بازگشت، حیات ادبی خود را با شیوه رئالیستی و واقع‏گرایى آغاز کرد. وی در طول زندگی خود دچار رنج زندان، بیماری و تهی‏دستی شد و به همین دلیل، شفقت سرشاری که در آثارش نسبت به نوع بشر دیده می‏ شود تا حدی ناشی از همین رنج‏هاست. در آثار بزرگ داستایوسکی، موضوع اصلی، مسئله آزادی انسان و توجیه خدا و نظم جهانی است. او معتقد بود در درون انسان، نیک و بد و خیر و شر، همواره مبارزه می‏ کنند. برخی از آثار او عبارتند از: دل نازک، جنایت و مکافات، خانه اموات، جن زدگان، ابله و برادران کارامازوف. تئودور داستایوسکی سرانجام در ۹ فوریه سال ۱۸۸۱ م در شصت سالگی درگذشت.