برترین‌ها: دنیل دِی‌لوئیس ، پرافتخارترین بازیگر تاریخ سینما 66 ساله شد. دی-لوئیس را میتوان یکی از گزیده‌کارترین بازیگران در صنعت سینما به شمار آورد، بطوری که تعداد آثاری که او پیشنهاد بازی در آنها را رد کرده (که البته در میان آنها آثار موفق زیادی نیز دیده می‌شود) از تعداد فیلم‌های برخی بازیگران بیشتر می‌باشد. او با ۳ جایزه اسکار، ۴ جایزه بفتا، ۲ جایزه گلدن‌گلوب و ۳ جایزه انجمن بازیگران فیلم و … جزو پرافتخارترین بازیگران مرد در تاریخ سینما به حساب می‌آید.
دی-لوئیس تنها بازیگر مردی است که ۳ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد را در کارنامه خود جای داده و همچنین تنها بازیگری‌ست که توانسته دوبار پنج جایزه حرفه‌ای سینما (اسکار، بفتا، انجمن منتقدان، گلدن‌گلوب، انجمن بازیگران) را کسب کند. در سال ۲۰۲۰ نیویورک تایمز نام دنیل دی-لوئیس را در رتبه‌ی سوم فهرست ۲۵ بازیگر برتر قرن بیست و یکم قرار داد. او در سال ۲۰۱۴ به دریافت نشان شوالیه مفتخر گردید و اکنون “سِر دنیل دی-لوئیس” نامیده می‌شود. بدون‌شک هر کجا که صحبت از بازیگری باشد، نام دنیل دی-لوئیس همواره بر سر زبان‌ها خواهد بود. مردی که با هنرنمایی‌هایش فصلی جدید در دفتر بازیگری سینما پدید آورد و خودش را نه به عنوان یک ستاره بلکه به عنوان یک اسطوره در تاریخ سینما ماندگار کرد. در ادامه همراه ما باشید تا 5 فیلم برتر او را با هم مرور کنیم.
فیلم “دارودسته‌های نیویورک” یک درام تاریخی حماسی آمریکایی بوده که توسط “مارتین اسکورسیزی” کارگردانی شده است. داستان فیلم در دهه‌ی ۱۸۶۰ میلادی اتفاق می‌افتد جایی که گروهی از مهاجران ایرلندی در اعتراض به دستمزدهای پایین ناشی از هجوم برده‌های آزاد شده و همینطور سربازی اجباری اعتراض می‌کنند. رویارویی دو تن از بزرگترین بازیگران معاصر تاریخ سینما (دی-لوئیس و دی‌کاپریو) در این فیلم یکی از جذاب‌ترین زوج‌های سینمایی دهه‌ی نخست قرن بیست و یکم را به تصویر کشید. دنیل برای اجرای هرچه بهتر نقشِ “بیل قصاب” (شخصیتی که او در این فیلم نقشش را برعهده دارد) دو بازیگر سیرک را استخدام نمود تا به او پرتاب چاقو را بیاموزند و همچنین به مدت چندین هفته در یک قصابی کار کرد تا بیشتر به کاراکترش نزدیک شود. او در تمام مدت فیلم‌برداری از کاراکترش خارج نمی‌شد، چیزی که باعث شد در نهایت به ذات‌الریه مبتلا گردد. دنیل دی-لوئیس برای فیلم “دارودسته‌های نیویورک” نامزد جایزه اسکار و گلدن‌گلوب و برنده جایزه بفتا بعنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.
“لینکلن” یک فیلم درام تاریخی بیوگرافی آمریکایی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی “استیون اسپیلبرگ” می‌باشد. داستان فیلم برروی ۴ ماه پایانی زندگی آبراهام لینکلن و تلاش‌های او برای به تصویب رساندن سیزدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا توسط کنگره که به دنبال آن برده‌داری در آمریکا ممنوع شد، تمرکز کرده است. “Lincoln” مورد تحسین اکثر منتقدین قرار گرفت و آنها هنرنمایی دی-لوئیس، کارگردانی اسپیلبرگ و کیفیت بالای تولید را تمجید کردند. علاوه بر این فیلم با موفقیت تجاری نیز همراه بود که این موضوع “لینکلن” را به پرفروش‌ترین فیلمی که دی-لوئیس در آن به ایفای نقش پرداخته تبدیل می‌نماید. در ابتدا دنیل بازی در این نقش را نپذیرفت و این دی‌کاپریو بود که او را برای ایفای این نقش متقاعد کرد. او یکسال را صرف آمادگی برای این نقش کرد و بیش از ۱۰۰ کتاب در مورد لینکلن خواند و مدتها با یک گریمور برای رسیدن به شکل ظاهری لینکلن کار کرد. همچنین دنیل در طول فیلم‌برداری با صدا و لهجه‌ی لینکلن صحبت می‌کرد.
“رشته خیال” یک فیلم درام-تاریخی آمریکایی به کارگردانی و نویسندگی “پل توماس اندرسون” است. داستان فیلم در لندن و در دهه‌ی ۱۹۵۰ جریان دارد و به زندگی رینولدز وودکاک (دنیل دی-لوئیس) یک خیاط مشهور لباس‌های مجلسی می‌پردازد. رفتار رینولدز به شدت وسواس‌گونه و سلطه‌گرانه بوده و به غیر از خواهرش سیریل (لسلی منویل) که در اداره‌ی خانه مُدش او را همراهی می‌کند، در مابقی روابط عاطفی‌اش با مشکل روبرو می‌باشد. تا اینکه با پیش‌خدمت جوانی به نام آلما (ویکی کریپس) آشنا می‌شود و بزودی زندگی کاری و عاطفی‌اش بکلی تغییر می‌یابد. دنیل برای آماده‌سازی خودش برای این نقش به مدت یکسال نزد “مارک هاپل” (رئیس موزه ویکتوریا) به آموزش خیاطی و طراحی مُد مشغول شد. این فیلم آخرین فیلمی‌ست که دنیل دی-لوئیس در آن به ایفای نقش پرداخته است و پس از آن برای همیشه از دنیای بازیگری خداحافظی نمود. به جرات میتوان گفت که بدون اجرای هنرمندانه دی-لوئیس این فیلم هرگز نمی‌توانست با چنین واکنش‌های مثبتی از سوی منتقدین مواجه شود.
“آخرین موهیکان” یک فیلم درام تاریخی حماسی آمریکایی به کارگردانی “مایکل مان” و فیلم‌نامه‌ای از خود او با همکاری “کریستوفر کرو” می‌باشد. داستان فیلم در سال ۱۷۵۷ میلادی و در خلال نبرد میان فرانسویان و سرخ‌پوستان اتفاق می‌افتد. جایی که آخرین اعضای یک قبیله بومی آمریکایی (موهیکان‌ها) یعنی اونکاس، پدرش چینگا چگوک و برادر خوانده نیمه سفیدپوستش هاوکی (با بازیِ دنیل دی-لوئیس) برای نجات دو زن و یک سرباز بریتانیایی خودشان را به خطر می‌اندازند و تصمیم می‌گیرند آنها را تا مقصدشان همراهی کنند. دنیل برای ایفای هرچه بهتر این نقش تمرینات سختی با وزنه را پشت سر گذاشت و یاد گرفت که همانند شخصیتش در زمین‌های جنگلی کمپینگ، شکار و ماهیگیری کند. او همچنین به مهارت‌های نجاری‌اش افزود و نحوه ساخت قایق را نیز آموخت. او در طول مدت فیلم‌برداری در نقشش باقی ماند و همواره تفنگ بلندی که در فیلم بود را با خود حمل می‌کرد و بار دیگر نشان داد که بازیگری برای او تنها یک شغل نبوده و او حاضر است از روح و جسمش برای اینکار مایه بگذارد.
“پای چپ من” یک فیلم کُمدی-درام و بیوگرافی به کارگردانی “جیم شریدان” و محصول مشترک ایرلند و بریتانیا می‌باشد. داستان این فیلم به زندگی کریستی براون می‌پردازد که از بدو تولد مبتلا به فلج مغزی بوده و تنها می‌تواند پای چپ خود را حرکت دهد. کریستی با حمایت و مهربانی خانواده‌اش به ویژه مادرش به نقاش و نویسنده‌ای موفق و مشهور تبدیل می‌شود.دی-لوئیس که در طول تولید فیلم اصرار داشت که شخصیت خود را حفظ کند، از انجام هرکاری که براون نمی‌توانست انجام دهد خودداری می‌کرد. حتی شایعه شده بود که برای قرار گرفتن در وضعیت خمیده برروی صندلی چرخدار به مدت چندین هفته در طول فیلم‌برداری دو دنده خود را شکسته است، اما او این مسئله را سالها بعد انکار نمود. جالب است بدانید که بسیاری از صحنه‌های فیلم از طریق آینه فیلم‌برداری شدند، زیرا دنیل تنها می‌توانست پای راست خود را برای انجام اعمالی که در فیلم دیده می‌شود، دستکاری کند. هنرنمایی دی-لوئیس در این فیلم آنچنان بیادماندنی و جاودانه است که همواره جزو برترین اجراهای تاریخ سینما به شمار می‌رود. نقش‌آفرینی دنیل دی-لوئیس در فیلم “پای چپ من” در رتبه ۱۱اُم بزرگترین اجراهای کل تاریخ در مجله پریمیر انتخاب شد.
