به گزارش بهداشت نیوز، قـشر خارجی دانه به در حدود ۲۰ درصد لعاب دارد و این لعاب محلـول در آب بـوده و پـس از زمـان کـم مثـل سفیده ی تخم مرغ شکل می گیرد.

به دانـه به علـت دارای بـودن موسـیلاژ فـراوان بـرای خـشونت صـدا، لارنژیت، تورم برونش ها و به خصوص برای شست و شوی زخم های سوختگی اسـتفاده مـی شـود .

بـه دانـه مسکن سینه و سـرفه بـوده و بـه خـروج خلـط کمـک می نماید. بـا توجـه بـه داشـتن خاصیت آنتی اکسیدانی بـه دانـه به نظر می رسدکه عصاره دانـه بـه می تواند در تسر یع زخـم سـوختگی مـؤثر باشـد برگ و دانه به بـرا ی خـونر یزیهـای داخلی مؤثرند.

در به دانه وجود مقدار ی پکتین، لیپید، رزین و ویتـا مینC ، آلکالوئیـد، سـاپونین و تـانن ثابـت شده است . برگهای درخت به دارا ی مقـدار ز یـادی از فلاون ها به خصوص روتین و تانن بوده و جو شـانده آن برای اسهال مؤثر است. تحقیقـات علمـی نـشان دادهاند که به دانـه دارای اثـر ضـدعفونی کننـده زخـم خاصیت آنتی اکسیدان، آرام بخش، دارای خاصیت ضد التهــــاب و تــــرمیم کننــــده زخــــم هــــای جلــــدی است در استعمال خارجی لعاب آن ضد التهاب و التیام‌بخش ترک‌های پوستی (لب، و ترک شقاق و..)، سوختگی‌ها، سرمازدگی و ناراحتی‌های بواسیر می‌باشد. لعاب به‌دانه جایگزین مؤثری به جای کرم ضد آفتاب است.