به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ رادیو گفتگو در برنامه روزنه گفتگو، با آقای ابراهیم علی دوست مدیرکل تربیت بدنی سازمان امور دانشجویان مصاحبه کرد مشروح گفتگو را در ذیل بخوانید.
سوال: ۵۲ امین نشست قرار هست کی برگزار بشود چه کسانی می‌آیند و چه اتفاقاتی در آن رقم خواهد خورد؟
علی دوستی: انشاالله برنامه ریزی شده سوم، چهارم و پنجم خردادماه یعنی چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه همین هفته دردانشگاه شیراز ما میزبان مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌ها هستیم که حدود ۱۲۰ نفر از مدیران تربیت بدنی دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی وزارت علوم در آن جا دعوت هستند از برگزاری این نشست دو تا هدف داریم یکی یک جور تقدیر و تشکر از مدیران تربیت بدنی دانشگاه هاست که سال گذشته بعد از این دوران رکودی که در ورزش داشتیم به خصوص بعد از کرونا ما ۵ تا المپیاد را در وزارت علوم برگزار کردیم که به طور معمول یک دانه المپیاد بود یعنی ما قبل از سال‌های حالا آن دوران کرونا معمولا سال‌های زوج المپیاد قهرمانی داشتیم و سال‌های فرد المپیاد همگانی و ما در رویکرد جدیدمان در وزارت علوم آمدیم یک تنوع بخشی برای المپیاد‌ها تعریف کردیم المپیاد‌ها را متنوع کردیم به جز المپیاد قهرمانی و همگانی که در گذشته داشتیم المپیاد دانشجویان شاهد و ایثارگر بود که تقریبا ۱۱ سال برگزار نشده بود آخرین دوره اش تقریبا سال ۹۰ بود و المپیاد اولین دوره المپیاد دانشجویان بین الملل بود دانشجویانی که از کشور‌های دیگر مهمان دانشگاه ما هستند اولین دوره را ما تعریف کردیم و اسفندماه هم اولین دوره المپیاد ورزش‌های ساحلی را داشتیم این پنج تا المپیاد را ما در سال ۱۴۰۱ برگزار کردیم که نشستی که برگزار می‌کنیم در شیراز اولین هدفمان تقدیر و تشکر از عوامل برگزاری و حالا یک خسته نباشیدی به مدیران تربیت بدنی است که عمده بار اجرایی این المپیاد‌ها و رویداد‌ها بردوش این عزیزان بوده و کار اصلی این عزیزان انجام دادند. هدف دوم مان این هست که یک هم اندیشی داشته باشیم و آسیب شناسی از برنامه‌های گذشته و در واقع یک همفکری برای آینده که بتوانیم این سیاست‌ها و برنامه‌هایی را که از طرف اداره کل تدوین شده را با همفکری عزیزانمان در دانشگاه‌ها به یک نقطه اشتراکی برسانیم و براساس آن دستورالعمل‌ها و راهبرد‌ها برنامه ریزی کنیم برای آینده که فعالیت‌های آینده مان را با یک هم افزایی و هماهنگی بیشتر بتوانیم جلو ببریم.
سوال: یک سوال دارم الان نمی‌دانم چرا نسل جوان ما نگاهشان که می‌کنیم یک مقدار از لحاظ جسمی خمیده هستند شکم دارند من یادم می‌آید زمان ما مثلا بیست سال پیش اصلا این جور نبود چرا فکر می‌کنید این از لحاظ ژنتیک است ساختار آب و هوایی است این طوری می‌شود یا باید یک مقدار رویشان کار کرد و برسیم به این نقطه که دانشجویان یک مقدار سرحال‌تر و سرزنده‌تر بشوند؟
علی دوست: نکته خوبی را اشاره کردید این وضعیتی که حالا ما دچارش هستیم اگرچه ژنتیک و آب و هوا و همه عوامل می‌تواند درآن دخیل باشد فکر می‌کنم عمده دلیل و باعث و منشااش سبک زندگی است و تغییر رفتار‌های ما حالا در حوزه فعالیت‌های بدنی است که با گذشته متفاوت شده الان زندگی ماشینی شده و به تعبیری حالا فرد از خانه می‌آید بیرون در آسانسور و از آسانسور به ماشین، می‌رود حالا دانشگاه هم دو قدم اگر چهارتا پله را برود یا نرود بعد هم دوباره برعکس، خیلی فعالیت‌های خارج از حتی ورزش هم زیاد نیست که بگوییم فرد می‌رود، قبلا اگر با اتوبوس هم طرف می‌خواست برود فاصله در خانه اش تا اتوبوس را پیاده می‌رفت و همین فعالیت‌های جزئی هم شاید کمک می‌کرد به تناسب اندام و اینکه به وزن مناسب برسند، ولی الان نه زندگی‌ها یک کم ماشینی شده فناوری بالا رفته و نوع سبک زندگی آدم‌ها باعث شده که ما یک اضافه وزن مفرط را نه حالا بحث دانشجویی، چون دانشجویی مقتضیات خودش را دارد و ما متاسفانه در دانش آموزی هم داریم می‌بینیم یعنی ما در گذشته اصلا دانش آموزی که اضافه وزن داشته باشد خیلی کم بود بچه‌ها در آن سن کودکی و نوجوانی شان خودشان آن شور و حال را دارند می‌رفتند مسابقه می‌دادند تو کوچه و محلات بازی می‌کردند همین حیاط مدرسه همیشه فعالیت داشتند، ولی حالا متاسفانه آن قشرمان هم اضافه وزن دارند، ولی خب ما در دانشگاه متاسفانه این شیوع اش بیشتر هست و دانشجوهایمان متاسفانه حالا وزن بیشتری دارند در برنامه‌هایی که ما گذاشتیم سعی کردیم آن اقشار را هم ببینیم یعنی در حوزه ورزش داریم فعالیت‌ها را جوری تعریف می‌کنیم ما حالا به آن تنوع بخشی که خدمت شما عرض کردم یک جشنواره بازی‌های بومی و محلی هم داریم تعریف می‌کنیم حالا المپیاد بومی و محلی که حالت حالا پیش مطالعه اش یا حالا آن پایلوت توی آن مرحله ما انشالله اولین مرحله آزمایشی و مطالعه اولیه اش را در ارومیه داریم برنامه ریزی می‌کنیم بازی‌های بومی و محلی را یکسری بازی‌هایی را که در سراسر کشور تقریبا شناخته شده است را بتوانیم از این طریق افراد بیشتری را وارد آن چرخه فعالیت بدنی بکنیم و البته از بحث پیشرفت و فناوری و این‌ها هم غافل نیستیم ما باز یک پیش مطالعه و مرحله آزمایشی را تو همدان داشتیم ماه گذشته بازی‌های الکترونیک و روبوتیک، که استقبال خیلی خوبی هم شد و اتفاقا این نکته‌ای را که شما فرمودید من آنجا به عینه دیدم و حالا یک نکته‌ای هم اشاره کردم و تیم‌هایی که قهرمان شدند توی ورزش‌های الکترونیک حالا همین دی اس و رشته‌های دیگری که بود اکثرا اضافه وزن داشتند یعنی آمدند من گفتم اگر اجازه بدهید دفعه بعد قهرمان‌ها را مثلا جایزه شان را بگذاریم ۲۰۰ متر آن طرف‌تر باید بدوند و بردارند و برای همین هم که شده حداقل فعالیت بدنی داشته باشند درست است که بازی مثلا الکترونیک است، ولی خوب قهرمان‌های ما از نظر بدنی مشکل دارند آن هم متقضیات خودش را دارد دیگر مدت‌ها می‌نشینند پشت سیستم و دستگاه‌هایی که دارند و فعالیت بدنی آنچنانی ندارد فقط حرکت دست و مچ باشد.
سوال: آقای دکتر این را من که می‌دانم قطعا در برنامه کاریتان هست در این نشست هایتان مطرح می‌شود، ولی همین موضوعی که شما گفتید همین صد قدم و ۲۰۰ متر اصلا یک فضای فرهنگ سازی ایجاد بشود الان مثلا کشوری مثل ژاپن کارمندانش در طی هشت ساعت با ۱۰ ساعت کار اداری این‌ها مابین ساعت کاری بلند می‌شوند و می‌ایستند در جا یکسری ورزش‌هایی را انجام می‌دهند کمرشان صاف بماند و خیلی از این اتفاقات به نظر من این را می‌شود حتی در کلاس‌ها هم رایج کرد مثلا ۴۵ دقیقه از کلاس که گذشت سه دقیقه همه همان جایی که نشستند گردنی، شانه‌ای تکان بدهند. فکر می‌کنم این‌ها هم بدنیست به آن فکرکنیم.
علی دوستی: برای همه این‌ها جزء در واقع اهداف و وظایف اداره کل تربیت بدنی سازمان امور دانشجویان تعریف شده و ما در هر کدامش کارگروه داریم یکی از کارگروه‌های ما یکی از بخش‌های ما در تربیت بدنی وزارت علوم کارگروه ارزیابی تندرستی و سلامت است ما برنامه ریزی کردیم در ابتدای مهرماه که ورود دانشجو هست دانشجو جدیدالورود را یک ارزیابی بدنی می‌کنیم امکاناتمان و عده و عُده از نظر نیروی انسانی مان الان جوابگوی همه دانشجویان جدیدالورود نیست سال گذشته ما حدود چهار سال گذشته که می‌گویم یعنی آخرین دوره یعنی سال ۹۸، قبل از کرونا ما چهار هزار نفر را ارزیابی بدنی کردیم و حالا آن آماری که دادیم تازه قبل از کرونا خیلی تعریفی نبود آمدیم و بر خلاف گذشته که این عزیزان فقط ارزیابی می‌شدند و نهایتش شاید اطلاع داده می‌شد یا نمی‌شد این‌ها را رها نکردیم ۴۰۰ نفر را شناسایی کردیم افرادی که مشکلات عمده و حاد حالا اضافه وزن یا اسکلتی داشتند ناهنجاری اسکلتی داشتند یک تیمی را در اداره کل سازماندهی کردیم و از افراد دارای تخصص‌های مختلف که عمدتا، چون مال سراسر کشور بود تلفنی مشاوره می‌دادند که آقا مثلا شما این مشکل را دارید برای حلش باید این کار را بکنی و آن کار را بکنی و یک سال با این دانشجویان در ارتباط بودند، چون یکسال دوران اوج کرونا بود و ما بعد از آن سال گذشته مهرماه ۱۴۰۱ برنامه ریزی کردیم برای ۱۵ هزار نفر با توجه به این می‌گویم تعداد نفراتی که در ادارات تربیت بدنی دانشگاه‌ها که ما در اختیار داریم می‌توانیم برنامه ریزی کنیم تقریبا تمامی دانشگاه‌های دولتی و موسسات آموزش عالی که ذیل وزارت علوم هستند همشان یک اتاق تندرستی برایشان در نظر گرفتیم و یک سری وسایل تعریف شده استاندارد را در اختیارشان قرار دادیم که بتوانند آن ارزیابی‌ها را انجام بدهند و انشاالله برنامه ریزی مان این است که در سال‌های بعد بتوانیم همه دانشجویان جدید الورود را ارزیابی کنیم و شناسایی کنیم حالا آن‌هایی که نیازمند مشاوره هستند بتوانیم برنامه ریزی کنیم که این عزیزان انشاالله با وضعیت جسمانی خوب ادامه تحصیل بدهند.
پایان
