به گزارش خبرگزاری صداوسیما، آقای دکتر علیرضا عسگریان معاون رفاه و امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در برنامه نمودار شبکه رادیو ایران درباره کالا برگ الکترونیک توضیح داد.
سوال: راجع به کالابرگ الکترونیک وقتی صحبت میشود همچنان ذهن خیلی‌ها به دهه شصت و کوپن و مواردی از این قبیل می رود جزئیاتی از این کالابرگ الکترونیک را به صورت جامع بفرمایید؟
عسگریان: کالا برگ الکترونیک در واقع تمرکز دارد بر سیاست‌هایی که میخواهد سلامت را وارد خانواده‌ها کند . مخصوصا خانواده‌های محروم این اساس مربوط میشود و سعی اش بر این است که میزان انرژی و کالری مورد نیاز را به خانواده‌ها برساند یازده قلمی که تدوین شده این توانایی را دارند در صورت مصرف میزان پروتئین ، ویتامین و ریز مغذی‌ها را وارد چرخه طبیعی خودمان کنیم دولت به صورت طبیعی بایستی روی یک نقطه متمرکز شود. در بسیاری از کشور‌ها در دولت‌های مختلف هم همین اقدام انجام میشود یعنی اگر سیاست‌های تغدیه‌ای و سلامت کشور‌های دیگر را مشاهده کنید می‌بینید که روی این موضوع متمرکز هستند دادن شیر به بچه‌ها در سنین مدرسه، ابتدایی و کودکستان خودش یکی از همین سیاست‌های راهبردی است که سعی می‌کند سلامت را وارد خانواده‌ها مخصوصا گروه‌های آسیب پذیر کند . کالا برگ می‌گوید که شما این اختیار را دارید که از این یارانه‌ای که من به شما می‌دهم هر استفاده‌ای می‌خواهید بکنید، اما اگر قرار است بیشتر از این من شارژ بکنم آن شرط سلامت است که مطمئن شوم شما می‌روید از این ۱۱ قلم خرید می‌کنید الان ۴۰۰ هزار تومان دهک یک تا سه یارانه شان هست یعنی خانواده چهار نفره یک میلیون و ششصد هزار یارانه می‌گیرند خوب دولت می‌گوید من این را میخواهم شارژ بکنم هر نفری ۸۰ هزار تومان می‌خوام ضمیمه کنم میخواهم بگذارم بالای سر هر ۴۰۰ هزار تومان یک ۸۰ هزار تومان بگذارم و البته می‌گوید ممکن است در آینده نزدیک من این را افزایش بدهم حالا مبلغش می‌تواند بالاتر هم برود، ولی یک شرط برایش می‌گذارم شرطی که من دارم به صورت راهبردی و به صورت ملی بهش فکر می‌کنم آن شرط چی هست آن شرط می‌گوید که من نگران تغذیه خانواده‌ها و سلامت آن‌ها هستم به هر دلیلی اولویت در خانواده‌ها اولویت سلامت است یعنی اگر یک نفر میخواهد بین خرید یک وسیله با خرید مواد غذایی به صورت پایه‌ای انتخابی صورت بدهد من می‌گویم که بهتر است این را ببرد جایی که من میخواهم کمک کنم و آن جا که مواد غذایی است شرطش را این طوری تعریف می‌کند می‌گوید اگر از این ۴۰۰ تومانش یارانه ات را مقداری اش را مثلا ۷۰ درصدش هزینه کنی من آن ۸۰ هزار تومان را شارژ می‌کنم، اما دیگر آن ۸۰ هزار تومان را در اختیار خودت قرا رمیدهم می‌خواهی به صورت پول نقدش برداشت کنی و بروی جنس دیگری بخری بخر، ۸۰ هزار تومان هم مابعدالتفاوت ۳۲۰ هزار تومان بوده مجموعه اش میشود ۱۶۰ هزار تومان حالا اگر دو نفر است مجموعه اش میشود ۳۲۰ هزار تومان یعنی مجموع آن پولی که در اختیار من قرار میگیرد آزادانه یک مجموع است و آن که باید بروی کالا بخری یک موضوع دیگر است پس این شرط یک شرط هدف گذاری کاملا کلان و راهبردی است که مبادا این برنامه کلان دستخوش سلیقه‌های مختلف قرار بگیرد ممکن است یک نفر بپرسد مگر این یارانه مال خودم نبوده است چرا آزادی اش را به خودم نمی‌دهید خوب آزادی اش با خودت هست اگر ۴۰۰ هزار تومان را هر هزینه‌ای می‌خواهی انجام بده فقط ۸۰ هزار تومان به تو تعلق نمی‌گیرد.
سوال: خوب ممکن است سوالی که اینجا مطرح میشود این است که خوب هر خانواده‌ای دلش بخواهد برای بچه اش مثلا شیر بخرد، اما اولویتش چیز دیگری باشد برای خرج کردن ومصارف خیلی مهمتری از دیدگاه خودش داشته باشد آیا بهش فکر شده
عسگریان: ما اولویت عام را می‌گیریم و خاص را وارد نمی‌شویم امکان دارد واقعا یک نسبتی از این خانواده‌ها یک اولویت دیگری داشته باشند و میشود اولویت اولشان الویت عام در سطح ملی اولویت تغذیه‌ای است.
سوال: نکته پایانی دارید بفرمایید.
عسگریان: امکان دارداین سیاست تغذیه‌ای در واقع این یارانه مکمل حتما افزایش پیدا کند ما دیگر افزایشی در یارانه‌ها نداریم، اما در اعتبارات جدیدی که ملحق میشود به یارانه‌ها حتما افزایش داریم این اعتبارات شرط تغذیه‌ای دارد.
