عشایر کوچ‌رو، افراد کوچ نشینی هستند که برای تامین معاش و دامپروری در طول سال جابه جا می‌شوند. این جامعه انسانی نسبتا خوداتکا و خودبسنده است و عموما زندگی خود را از طریق دامداری اداره می‌کنند. عشایر معمولا با تغییر فصل، برای یافتن مراتع مناسب برای دام‌ها محل زندگی خود را تغییر می‌دهند. عشایر استان لرستان نیز برای کوچ، قشلاق خود را در جنوب لرستان و شمال خوزستان می‌گذرانند و با شروع فصل بهار کوچ ییلاقی خود را در کوه‌های «گرین» و حوالی استان همدان آغاز می‌کنند. استان لرستان هفت درصد از جمعیت عشایری کشور را در خود جای داده است و به این لحاظ ششمین استان عشایری کشور محسوب می‌شود.