این تصویر رنگی تقویت‌شده از استیکنی و محیط اطرافش را دوربین HiRISE مدارگرد شناسایی مریخ (Mars Reconnaissance Orbiter) هنگام عبور از حدود شش هزار کیلومتری فوبوس در مارس 2008 ثبت کرد.

در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟

دهانه استیکنی (Stickney Crater) بزرگ‌ترین دهانه‌ فوبوس (قمر مریخ) است. این دهانه به نام ریاضی‌دان معروف «کلویی انجلین استیکنی هال» (Chloe Angeline Stickney Hall)، همسر ستاره‌شناس سرشناس «آساف هال» (Asaph Hall)، نام‌گذاری شده است. آساف هال هر دو قمر سیاره مریخ را در سال 1877 کشف کرد.

استیکنی بیش از 9 کیلومتر قطر دارد که تقریباً نصف قطر فوبوس است. برخوردی که باعث ایجاد این دهانه‌ بزرگ شده، ممکن بود این قمر کوچک را از بین ببرد. گرانش سطحی فوبوسِ شبیه به سیارک، 1/1000 (یک هزارم) گرانش زمین است؛ اما شیار‌های روی سطح بیانگر این است که مواد سست به‌تدریج و به‌مرورزمان درون دیواره‌های دهانه لغزیده‌اند.

نواحی آبی روشن در نزدیکی لبه‌ دهانه نشان می‌دهد که سطح این منطقه به‌تازگی ایجاد شده است. منشأ این شیارهای سطحی عجیب ناشناخته است، اما احتمالاً ناشی از نیروهای کشندی و مدار گردش نزدیک فوبوس و یا برخوردی که دهانه را ایجاد کرده، باشد.