به گزارش «پارسینه» به نقل از خبرگزاری فرانسه، این نتیجه‌گیری دانشمندانی است که یافته‌هایشان نشان می‌دهد که گسترش سریع اشتها و فعالیت‌های انسان نظام طبیعی را چنان بنیادین تغییر داده است که زمین را به عصر زمین‌شناسی جدیدی به نام آنتروپوسن یا «عصر انسان‌ها» سوق داده است.
سرنخ‌های گویای دیگری از گسیختگی در مقیاس کل سیاره در اواسط قرن بیستم در گل و سنگ‌ها وجود خواهد داشت: افزایش ناگهانی دی اکسید کربن، متان و سایر گاز‌های گلخانه ای؛ ریزه‌های رادیواکتیو حاصل از آزمایش بمب هسته ای؛ میکروپلاستیک‌هایی که همه جا حضور دارند؛ و گسترش گونه‌های مهاجم.
اما استخوان‌های مرغ می‌توانند یکی از آشکارترین یافته‌ها باشند. برای شروع این نکته را باید گفت که آن‌ها یک اختراع انسانی هستند.
کریس بنت، زمین شناس و نویسنده ارشد پژوهشی که سال ۲۰۱۷ در نشریه علمی Royal Society Open Science منتشر شد و شواهدی را برای این حیوان به عنوان یک «گونه نشانگر» عصر انسان (آنتروپوسن) ارائه کرد، گفت: «مرغ گوشتی مدرن در مقایسه با اجداد یا همتایان وحشی خود غیرقابل تشخیص است. اندازه بدن، شکل اسکلت، شیمی استخوان و ژنتیک همگی متمایز هستند.»
به عبارت دیگر، وجود آن‌ها گواه توانایی بشر برای هک کردن طبیعت و مداخله در فرآیند‌های طبیعی است.
منشاء جوجه‌های گوشتی مدرن در جنگل‌های آسیای جنوب شرقی است، جایی که 
مرغ و خروس جنگلی سرخ، نیای مرغ و خروس های اهلی
(Gallus gallus)، حدود ۸۰۰۰ سال پیش برای اولین بار اهلی شد.
این گونه مدت‌ها به خاطر گوشت و تخم‌مرغ‌هایش مورد توجه بوده است، اما پرورش مهندسی شده آن به موجودی پرگوشت و عمرکوتاه که در سوپرمارکت‌های جهان یافت می‌شود، تنها پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد.
یان زالاسیوویچ، استاد بازنشسته دیرین‌زیست‌شناسی در دانشگاه لستر، به خبرگزاری فرانسه گفت: «معمولاً میلیون‌ها سال طول می‌کشد تا تکامل رخ دهد، اما در اینجا فقط دهه‌ها طول کشید تا شکل جدیدی از حیوان تولید شود.»
سال گذشته، «کارگروه آنتروپوسن» که او بیش از یک دهه ریاست آن را بر عهده داشت، مشخص کرد که دوره هولوسن - که ۱۱۷۰۰ سال پیش با پایان آخرین عصر یخبندان آغاز شد - در اواسط قرن بیستم جای خود را به آنتروپوسن داد.
او روز سه‌شنبه اعلام خواهد کرد که کدام نقطه روی زمین بهترین نمونه این تغییر است.
یکی دیگر از شواهد این دوره، حضور همه جانبه جوجه‌های گوشتی است: تقریباً در هر کجای زمین که مردم حضور داشته باشند، بقایای فراوانی از منبع پروتئین حیوانی مورد علاقه گونه ما نیز وجود خواهد داشت.
به گفته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، امروزه حدود ۳۳ میلیارد پرنده فاقد توانایی پرواز در سراسر جهان وجود دارد.
زیست توده (وزن) کل مرغ و خروس‌های اهلی بیش از سه برابر کل گونه‌های پرندگان وحشی است.
هر روز حداقل ۲۵ میلیون عدد از این حیوان کشته می‌شوند و در حالی که بسیاری از جوامع از خوردن گوشت گاو یا خوک اجتناب می‌کنند، در کدام فرهنگ مرغ در منوی غذایی وجود ندارد؟
بنت، محقق سابق دانشگاه لستر و عضو کنونی سازمان «مردم برای رفتار اخلاقی با حیوانات» (PETA) در انگلیس، می‌گوید: «مرغ‌ها نمادی از چگونگی تغییر زیست کره ما هستند و اکنون تحت سلطه مصرف انسانی و استفاده از منابع اند.»
او گفت: «حجم عظیمی از استخوان‌های مرغ متمایز که در سرتاسر جهان دور ریخته می‌شوند، پیام روشنی را در پرونده‌های زمین‌شناسی آینده به جا می‌گذارند.»
