هنگام شکل‌گیری ستاره‌ها، آشوبی در منطقه به پا می‌شود. منطقه ستاره‌زای NGC 6559 یکی از این مناطق آشوب است.
در این تصویر سحابی‌های گسیلشی سرخ رنگ با تابش درخشان هیدروژن، سحابی‌های بازتابی به رنگ آبی، سحابی‌های جذبی تاریک و ستارگانی که از آن‌ها شکل گرفته‌اند، مشاهده می‌شوند.
اولین ستارگان پرجرم شکل گرفته از گاز متراکم، تابش و بادهای پرانرژی ساطع می‌کنند که باعث فرسایش، متلاشی‌شدن و شکل‌دادن زادگاه آن‌ها می‌شود. این ستارگان پرجرم درنهایت منفجر می‌شوند. باتلاق حاصل، همان‌قدر که پیچیده است، زیبا نیز هست.
پس از ده‌ها میلیون سال، گردوغبار در اثر جوشیدن بخار می‌شود، گاز از بین می‌رود و تنها چیزی که باقی می‌ماند، خوشه ستاره‌ای باز است.
