۱۸ ژوئیه ۱۹۸۰، هند اولین ماهواره خود، روهینی را به مدار زمین فرستاد. این امر هند را به هفتمین کشوری تبدیل کرد که ماهواره بومی به فضا پرتاب کرد.
روهینی مجموعهای از ماهوارههاییست که توسط سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) به فضا پرتاب شده است. سری روهینی متشکل از چهار ماهواره بود که هر کدام توسط موشک بومی SLV پرتاب شد و سه تای آنها با موفقیت در مدار قرار گرفتند.
روهینی اول یک ماهواره تثبیتشده ۳۵ کیلوگرمی کوچک بود که ساعت هشت صبح از مرکز فضایی ساتیش داون بلند شد. هدف اصلی آن آزمایش وسیله نقلیه جدید پرتاب ماهواره یا موشک SLV-3 بود.
این یک مأموریت بزرگ برای سازمان تحقیقات فضایی هند بود، نه تنها به این دلیل که ماهواره بومی خود را پرتاب کردند، بلکه به این دلیل که آنها از SLV-3 برای اولینبار با موفقیت استفاده کردند.
روهینی دارای حسگرهای دیجیتال خورشیدی، مغناطیسسنج و سنسورهای دما بود. ساختار آن از آلیاژ آلومینیوم بود و عمر مأموریتی ۱/۲ سال و عمر مداری ۲۰ ماه داشت.
تمام پارامترهای مرحله چهارم SLV-3 با موفقیت توسط این ماهواره در مرحله پرتاب به ایستگاههای زمینی اندازهگیری شد.